حاشیه ای بر یک مراسم ساده

چند روز پیش ، پسر دکتر محمود احمدی نژاد و دختر مهندس اسفندیار رحیم مشایی در مراسمی ساده و بی آلایش به عقد هم در آمدند .
خبر این  مراسم که در شهر مقدس مشهد صورت گرفت ، به زودی در رسانه های کشور انعکاس یافت و تصاویر آن نیز به ویژه در فضای اینترنت منتشر شد .
در این مراسم از 45 مهمان حاضر ، با میوه و شیرینی پذیرایی شد و بدون صرف شام و با اقامه نماز جماعت به پایان رسید .

این مراسم ساده ، نگارنده را به یاد جشن های پرهزینه و ولخرجی های بی پایان مقامات حکومتی در رژیم سابق انداخت که برای جشن تولد یا مراسم ازدواج هر کدام از دربار نشینان ، تا چه اندازه از جیب ملت خرج بریز و بپاش و بزن و بکوب های خود  چند هزار مهمان داخلی و خارجی شان می کردند .
این مقایسه ی سهل الوصول ، آدمی را شکرگذار نعمت جمهوری اسلامی می کند و به یادمان می آورد که داشتن مسوولانی از جنس مردم ، چه نعمت بزرگی است .
به راستی اگر در زمان رژیم گذشته پسر نخست وزیر با دختر یک وزیر ازدواج می کرد ، چه خرج هایی که از جیب ملت انجام نمی شد !
و باز به راستی آیا رئیس جمهور و معاونش نمی توانستند از امکانات عمومی که کاملاً در اختیارشان هست برای مراسم ازدواج فرزندانشان سوء استفاده کنند؟ قطعاً می توانستند ولی مهم این است که بتوانی و انجام ندهی.

این مراسم ساده ، همچنین مرا به یاد برخی مسوولان در همین جمهوری اسلامی انداخت که برغم دادن شعارهایی از قبیل مردمی بودن و ساده زیستی و ... در مهمانی هایی مثل عقد و عروسی فرزندانشان عنان اختیار از کف داده و با هزینه های گزافی (که انشاء الله از راه حلال بوده است )، خط بطلانی بر شعارهایشان کشیده و البته مردم را بدبین کرده اند .

بعد از انتشار خبر و تصاویر مراسم مذکور ، برخی افراد که گویا بنایشان این است که هر چه از دولتمردان نهم سر می زند را تخطئه کنند ، شروع کردند به جوسازی که "دارند تظاهر می کنند" یا " مملکت را خوب اداره کنند ، بروند مراسم میلیاردی برای خوشان بگیرند " و ... .

در پاسخ به این افراد ، باید گفت:
اولاً ؛ نگاهی به زندگی شخصی آقای احمدی نژاد و نیز آقای مشایی نشان می دهد که این دو ، پیش از تصدی پست ریاست جمهوری و معاونت ریاست جمهوری نیز روال زندگی شان همین گونه ساده و بی آلایش بوده است .

ثانیاً ؛ مگر نه این است که "ساده زیستی" ، از شعارهای رئیس جمهور بوده است و حال آیا جای خرسندی نیست که شعار و عمل رئیس جمهور یکی است و مثل خیلی های دیگر دچار دو رویی و تناقض و ریا نیست ؟!

ثالثاً ؛ اگر این مراسم به گونه ای دیگر گرفته می شد آیا فریاد ها سر نمی دادند که "بیا و ببین چه بریز و بپاش هایی کردند " ، "مگر همین ها نبودند که ادعای ساده زیستی شان می شد؟" و ... .

رابعاً ؛ کسانی که می گویند دولتمردان ، خوب برای مملکت کار کنند ، اگر هم برای خودشان کیسه ای دوختند یا ریخت و پاشی کردند اشکالی ندارد! ، حرف حق و باطل را به هم می آمیزند ؛ اینکه مسوولان باید خوب کار کنند ، حرف حق است ولی حق دادن به آنها برای سوء استفاده های شخصی از بودجه عمومی و جیب مردم ، باطل است .
تنها گزینه درست این است: دولتمردان باید خوب کار کنند و باید هم سلامت نفس داشته باشند.

خامساً ؛ اگر هم انتقادی به عملکردهای مسوولان داریم ، باید این قدر قدرت تمیز داشته باشیم که حرکت های خوب آنها ، از جمله ساده زیستی و مردمی بودنشان را از برخی خطاهای کاری شان تفکیک کنیم ، آن را بستاییم و این را نکوهش کنیم والا خوب و بد را به هم آمیختن و تر و خشک را بهم سوزاندن هنری برازنده یک ملت نیست هرچند که سیاست بازان و حزب گرایان تشنه قدرت در این بازی ، مهارت تام دارند که حساب آنها از شعور یک ملت بزرگ کاملاً جداست . 

تماشاخانه

زاکانی چقدر برای تهران مفید بوده‌است؟ وعده‌ها یا خیالبافی‌های یک شهردار! تهران دلخوش کدام یک است؟ (فیلم)

وقتی احمدی‌نژاد اسم قوچ ارمنی را برای اولین‌بار شنید؛ یک خاطره جدید و عجیب از حضور احمدی‌نژاد در یک جلسه محیط زیستی (فیلم)

فیلم های دیگر