عصر ایران؛ مصطفی داننده - چندی است، شیوه تازه‌ای برای انتقاد در مجلس شورای اسلامی رواج پیدا کرده است که می‌شود آن را «انتقاد خیابانی در صحن پارلمان» دانست. چند صباحی است برخی از نمایندگان مجلس به ویژه نمایندگان مردم تهران در پارلمان، برای نشان دادن اعتراض خود از پلاکاردهای دست نوشته یا تایپ شده استفاده می‌کنند تا صدای اعتراض خود را به گوش دیگران برسانند.

یکی از آخرین نمونه‌های این اعتراض‌ها در جلسه اخیر مجلس شورای اسلامی و توسط حمید رسایی انجام شد. او در پلاکاردی خطاب به هاشمی، به سخنان او در مورد روستایی نشینان اعتراض کرد و خود را یک روستایی نامید. مهدی کوچک زاده دیگر نماینده مردم تهران در مجلس، استاد و حتی می‌شود گفت طراح اصلی این شیوه اعتراض در مجلس است. کسی که بسیاری از انتقادهای خود را از این طریق به گوش دیگر نمایندگان می‌‎رساند. بیشتر این اعتراضات هم مبنایی سیاسی دارد و بیشتر به دعواهای سیاسی اشاره می‌کند. این نوشته‌ها بیشتر در اعتراض به دولت، رئیس مجلس، هاشمی رفسنجانی یا اصلاح طلبان به نگارش در می‌آید و البته اشکالی هم ندارد اما نگارنده به یاد نمی آورد یکی از این دست نوشته‌ها، طرح مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم باشد.

این معنا حکایت از این مسئله دارد که بهارستان نشین‌های ما پیش از حد درگیر مسائل سیاسی شده‌اند. بسیاری از مردم که جلسات مجلس را از رادیو فرهنگ گوش می‌دهند صدای برخی از نمایندگان را تنها در نطق‌های سیاسی می‌شنوند که یا در حال توهین به هاشمی رفسنجانی هستند و او را توصیه به توبه می‌کنند و یا دولت را نهی می‌کنند که مواظب باشد وطن را به غربی‌ها نفروشد.

وقتی هم که نتوانند نطق کنند، از « انتقاد خیابانی در صحن پارلمان» استفاده می‌کنند و با دست نوشته به استقبال مسائل سیاسی می‌روند. به راستی تمام مشکلات این کشور در مسائل سیاسی ختم می‌شود؟ آیا مردم تهران هیچ مشکلی ندارند که این نمایندگان به آن رسیدگی کنند؟ اصلا آیا مردم تهران این آقایان را تا کنون از نزدیک دیده‌اند؟

وقتی مذاکرات مجلس را مرور کنید، به خوبی مشاهده می‌کنید که برخی از نمایندگان مجلس کلامی نگفته‌اند مگر در جواب اصلاح طلبان دولتی‌ها یا هاشمی رفسنجانی. سیاست زدگی، مهم ترین درد این روزهای مجلس شورای اسلامی است. برخی از نمایندگان مجلس به دلیل مخالفت با دولت از همان روزهای اول ساز ناکوک خود را برای دولت کوک کرده‌‍اند و به هیچ شکل ممکن دوست ندارند برای آن پایان متصور شوند. معمولا استدلال هم نمی کنند و فقط همانند تجمعات خیابانی، ابراز احساسات و هیجان می نمایند، گو اینکه مجلس قانونگذاری را با کوچه و خیابان اشتباه گرفته اند!

نکته جالب در این میان این است که این نمایندگان خود را نماینده همه مردم می‌دانند و از طرف آنها سخن می‌گویند. به طور مثال کریمی قدوسی خطاب به هاشمی رفسنجانی می‌گوید:« آقای هاشمی مطمئن باشید که اگر دوباره بخواهید از خطوط قرمز انقلاب، امام و شهدا و جوانان غیور این زمان عبور کنید و مسیر فتنه را ادامه دهید در این صورت و در حالی که ملت حجت را بر شما تمام کرده با هزاران لشکر عشق آماده در مقابل شما و فامیل‌های ثروت و خانواده‌های قدرت هم فرهنگ با فتنه که در پی تبدیل نظام به سلطنت هستند خواهند ایستاد و کار را برای همیشه تمام خواهند کرد. آقای هاشمی مردم از شما می‌خواهند که خود را خانه نشین کنید و بیش از این انقلاب و نظام را زحمت ندهید.»

همانطور که مشاهده کردید این نماینده مردم مشهد از طرف کل مردم، هاشمی رفسنجانی را تهدید می‌کند و این درحالی است که مردم در خرداد 92 با رای دادن به یکی از نیروهای نزدیک به هاشمی نشان دادند که اتفاقا از نظر فکری به هاشمی نزدیک هستند. هاشمی در آخرین انتخاباتی که شرکت کرد توانست رای اول مردم تهران را به خود اخصاص دهد. هاشمی در مجلس خبرگان با یک میلیون و 564 هزار و 197 رای به کرسی‌های قرمز این مجلس تکیه زد در حالی که با نفر دوم یعنی آیت‌الله امامی کاشانی 500 هزار رای و با آیت‌الله مصباح یزدی رهبر معنوی جریان مخالف هاشمی حدود 700 هزار رای فاصله داشت.

رای هاشمی در مجلس خبرگان حتی حدود 400 هزار رای از غلامعلی حداد عادل نفر اول تهران در انتخابات مجلس نهم از شهر تهران بیشتر بوده است. همانطور که می‌بیند مردم برخلاف نظر این جریان، طرفدار تفکر کنونی هاشمی رفسنجانی هستند، هر چند که با او نیز عقد اخوت ندارند.

برخی از نمایندگان مجلس این روزها فقط سرگرم سیاسی کاری هستند و تمام همت خود را به کار بسته‌اند که مخالفان خود را ناکارآمد و یا ضد مردم نشان دهند. دیرزمانی است که برخی مشکلات مردم را فراموش کرده‌اند و تنها از میان کلمات رسانه‌های مکتوب و مجازی به دنبال یافتن سوژه‌‌ای هستند که در صحن علنی مجلس علیه مخالفان خود استفاده کنند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه