دو نويسنده کتاب «آنچه واقعاً تايتانيک را غرق کرد» که هر دو مهندس متالورژي هستند بيان داشتند مدارکي در دست دارند که نشان مي دهد فلزهاي به کار رفته در ساخت تايتانيک به هيچ عنوان مرغوب نبوده اند.

دانشمندان دريافتند در صورتي که شرکت هارلند و ولف واقع در شمال ايرلند تايتانيک را به صورت همزمان با دو کشتي ديگر نمي ساخت اين کشتي ديرتر به زير آب مي رفت و انسان هاي بيشتري از غرق شدن نجات پيدا مي کردند.

به گزارش آريا، نويسندگان کتاب «آنچه واقعاً تايتانيک را غرق کرد» مدعي شده اند سازنده اين کشتي در آن واحد سه خط توليد کشتي را اداره مي کرده که يکي از آنها متعلق به تايتانيک بوده است. 96 سال پيش کشتي تايتانيک که غول درياها به حساب مي آمد در اثر برخورد با کوهي يخي غرق شد و 1500 تن را با خود به زير آب کشيد.

شرکت هارلند علاوه بر ساخت تايتانيک به ساخت کشتي هاي المپيک و بريتانيک مشغول بود و براي همين نتوانست از آهن ها و بست هاي مرغوب استفاده کند زيرا به اندازه کافي مواد درجه يک براي ساخت همزمان سه کشتي در دست نداشت.

با وجود اينکه چندين سال است تئوري پايين بودن کيفيت مواد به کار رفته در ساخت تايتانيک از دهان افراد زياد و سرشناسي مطرح مي شود اما شرکت هارلند اين تئوري را قبول ندارد و آن را شديداً تکذيب مي کند.

اما اين بار دو نويسنده کتاب «آنچه واقعاً تايتانيک را غرق کرد» که هر دو مهندس متالورژي هستند بيان داشتند مدارکي در دست دارند که نشان مي دهد فلزهاي به کار رفته در ساخت تايتانيک به هيچ عنوان مرغوب نبوده اند. آنها با تجزيه فلزهاي خارج شده از زير آب که در آرشيوي در لندن نگهداري مي شد به اين نتيجه رسيده اند. هم اکنون مشخص شده شرکت توليد کننده اين کشتي از پرچ هاي درجه 4 در ساخت تايتانيک استفاده مي کرده است.تيموتي فوک و جنيفر هوپر مک کارتي بيان داشته اند 48 اتصالي که از اين کشتي خارج شده همه معيوب بوده و کيفيت پاييني داشته اند. اين بست ها به جاي تحمل9 هزار کيلو گرم فشار در زير آب تنها توانايي تحمل 4 هزار کيلوگرم فشار را داشتند.نويسنده هاي اين کتاب مدعي شده اند در صورتي که تايتانيک از مواد درجه يک ساخته مي شد باز هم به زير آب مي رفت. آنها تنها مدعي هستند در صورتي که شرکت هارلند از بست هاي بهتر استفاده مي کرد افراد بيشتري فرصت نجات دادن جان خود را داشتند زيرا کشتي ديرتر به زير آب مي رفت.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه