نامه صادق زیباکلام به محمدرضا عارف

صادق زیباکلام طی نامه ای به محمدرضا عارف  سایت "امیدعارف" را مورد اعتراض قرار داد.
 
صادق زیبا کلام در این نامه آورده است: واقعا از بی ادبی، توهین و تحقیر "امیدعارف" مکدر شدم، اما بیش از تکدر متحیر شدم که همکاران شما چگونه موضع گیری های بنده در ترجیح دادن آقایان روحانی و ناطق برای ریاست جمهوری و مجلس را نسبت به جنابعالی مبناء اتهامم قرار داده اند.
 
به گزارش ایسکانیوز، متن این نامه در ادامه آمده است:
 
بسمه تعالی
جناب آقای دکتر محمدرضا عارف
استاد دانشگاه تهران و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
 
با سلام و تحیات، نظربنده در خصوص آقای ناطق نوری مبنی بر اینکه اگر ایشان در انتخابات اسفند ماه شرکت نمایند اصلاح طلبان می بایستی مشارالیه را سرلیست شان در تهران قرار دهند و نهایتا هم رای به ریاست ایشان برای مجلس دهم بدهند، با مخالفت و اعتراضاتی در فضای مجازی روبرو شد. من دلائلم را در مصاحبه مبسوطی با روزنامه آرمان (۸شهریور) تشریح نمودم.

درمخالفت با این نظر، سایت منتسب به جنابعالی (امیدعارف) با کمال تاسف مطالبی علیه بنده می نویسد و در آن سعی می کند به مخاطب القاء کند که به اظهارنظرهای من نبایستی خیلی اهمیت داد چون آنها را تغییر می دهم. بعد هم اظهار تاسف که بعنوان یک استاد دانشگاه چرامن می بایستی اظهارنظرها و تحلیل هایی بنمایم که بعدا آنها را تغییردهم. دو مورد هم آورده بود تا ثابت کند چرا برای نظرات من نمی بایستی ارزشی قائل شد. هردو مورد هم درخصوص جنابعالی بود.

مورد اول در انتخابات ریاست جمهوری۹۲ اتفاق می افتاد که بنده در ابتدا پیش بینی کرده بودم شما پیروز می شوید اما در انتها از آقای روحانی حمایت می کنم. مورد دوم هم مشابه اولی است اما این بار پای آقای ناطق نوری بمیان می آید.

بنده قبلا گفته بودم که جنابعالی برکرسی ریاست مجلس دهم تکیه خواهید زد اما حالا نظرم را تغییر داده و می گویم اگر آقای ناطق نوری بیایند،اصلاح طلبان می بایستی ایشان را سرلیست شان بکنند و ایشان را برکرسی ریاست مجلس دهم بنشانند. سایت شما با استناد به این دو فقره به مخاطبین یادآور شده که خیلی هم من و نظراتم نمی بایستی جدی گرفت. مطالب "امیدعارف" در تحقیر من با استقبال کیهان روبرو شده و فردایش همه آن مطالب را بی کم و کاست و با وجد و سرور چاپ می کند.
 
آقای دکتر عارف عزیز، بنده از تحقیرکیهان مطلقا دلخوری ندارم. من در حقیقت سهام دار "صفحه ۲" کیهان هستم و منظما سود سهامم را در"صفحه۲ " آن روزنامه وزین دریافت می کنم. اما واقعا از بی ادبی، توهین و تحقیر "امیدعارف" مکدر شدم. اما بیش از تکدر متحیر شدم که همکاران شما چگونه موضع گیری های بنده در ترجیح دادن آقایان روحانی و ناطق برای ریاست جمهوری و مجلس را نسبت به جنابعالی مبناء اتهامم قرارداده اند.

نوشته اند بنده در خرداد۹۱ اعلام حمایت و پیش بینی پیروزی شما را در انتخابات ۲۴  خرداد۹۲ کرده بودم اما در خرداد۹۲ نظرم را تغییر داده و به سمت آقای روحانی می روم و بعد هم می فرمایند که مابقی تحلیل های من هم پایه و اساسی ندارد.
 
اولا در فاصله خرداد ۹۱ تا خرداد۹۲ فراموش کرده اید که چه تغییر و تحولاتی اتفاق افتاد؟ کمترین آنها رد صلاحیت آقای هاشمی بود. ثانیا، آیا من تنها کسی بودم که حمایت از شما را تغییردادم به حمایت از آقای روحانی؟ آیا آقایان هاشمی رفسنجانی، رئیس دولت اصلاحات و دیگران هم نهایتا به سمت آقای روحانی نرفتند؟ آیا خود شما ۷۲ ساعت مانده به انتخابات آن تصمیم تاریخی را نگرفتید که برای شکسته نشدن رای اصلاح طلبان خارج شوید؟

در خصوص دلایل حمایت از آقای ناطق در سرلیستی اصلاح طلبان و نهایتا ریاست ایشان در مجلس دهم، بنده کلی توضیح داده بودم. اتفاقا همه دلایلم هم برای تقویت جریان اصلاحات بود. قبلا نه احتمال نامزدی آقای ناطق مطرح شده بود و نه احتمال رد صلاحیت های گسترده نامزدهای اصلاح طلب. در همان مصاحبه هم گفته بودم که شخصا شما را آزادیخواه تر از آقای ناطق می دانم. اما و در عین حال معتقدم مجلسی که ریاست آن برعهده آقای ناطق باشد توان و نیروی بیشتری در برابر تندروها خواهد داشت تا مجلسی که شما در راس آن باشید. آیا تجربه تلخ مجلس ششم در برابرمان نیست؟ اگر اصلاح طلبان آنگونه با آقای هاشمی برخورد نمی کردند و ایشان به آن مجلس آمده و ریاست آنرا عهده دار می شدند برایند آن مجلس کاملا متفاوت نمی شد؟ به نظر شما آن تفاوت به نفع اصلاحات می شد یا علیه آن؟
 
اما فرض بگیریم که تمامی صغرا و کبری های استدلال های بنده نادرست هستند، آیا حتی با این فرض هم سایت شما حق توهین به بنده را دارد؟ سایت شما حتی یک سطر هم از دلایل بنده را ذکر نمی کند در عوض به مخاطبین توصیه می نماید که اهمیتی به مطالبم ندهند.

آقای دکتر عارف، اگر تحلیل های بنده بزعم سایت شما پایه و اساسی ندارند، پس چرا شما در قبال آن حساسیت نشان می دهید؟ ای کاش شما فقط مطالب و نظراتم را بی اساس می خواندید. اما سایت شما در حقیقت سعی کرده خود من را بی اهمیت و سطحی نشان دهد (به همین خاطر هم کیهان بلافاصله از آن استقبال کرده است).

البته این روش غیراخلاقی که به جای مواجهه با نظر و استدلال منتقد یا مخالف سعی کنیم شخصیت او را به زیر سوال ببریم سابقه ممتدی درکشورمان دارد. این روش غیر اخلاقی که در دوران استالین در شوروی باب شد توسط حزب توده به ایران آورده شد. به عنوان یک حزب انقلابی، پیشرو و ترقی خواه، حزب توده در مواجهه با هرمخالف و منتقدی بجای پاسخ به مطالب وی سعی میکرد تا شخصیتش را نشانه رود.

حزب توده سعی می کرد تا نشان دهد منتقد، فراماسون، وابسته، مزدور، جاسوس، مامور سازمان سیا، حقوق بگیر سفارت انگلیس، رویزیو نیست، اپورتونیست و....می باشد. ارث و میراث حزب توده از جمله به مجاهدین رسید و از مجاهدین هم به سایر گروه های مبارز سیاسی اسلام گرا. مجاهدین در دوران انقلاب مخالفین و منتقدین خود را سازشکار، بورژوازی کمپرادور، وابسته، مرتجع، لیبرال، سرمایه دار، عافیت طلب، فلانژ، مزدور و....خطاب می کردند. نه حزب توده و نه مجاهدین هیچ ارزش و احترامی برای مخالفین و منقدین شان قائل نبودند. بجای پاسخ به آنها، سعی می کردند به اعضاء و طرفداران و درسطح جامعه نشان دهند که منتقد در اصل فردی مشکوک، بیسواد، وابسته و مسئله داراست بنابراین تکلیف حرفها و نظراتش هم به این ترتیب روشن است.
 
دوستان شما جناب عارف دقیقا همین گونه با بنده رفتارکرده اند.بجای پاسخ و تحلیل نظرم،سعی کرده اند به مخاطب بگویند حرفهای زیباکلام را نبایستی جدی گرفت؛ خودش هم نمی داند چه می گوید.

جناب آقای دکترعارف، مصاحبه با روزنامه آرمان تقریبا نزدیک به یک صفحه بالغ می شود و سایت شما حتی یک جمله هم از استدلال های بنده که چرا و به واسطه کدامین دلایل بنده معتقدم که آقای ناطق را می بایستی سرلیست مان در تهران نماییم را ذکر نکرده بود.

آقای دکتر عارف، من در آن گفتگو و خیلی جاهای دیگر هم دلایلم را پیرامون موضع گیری هایم در خصوص انتخابات ۹۲ گفته ام و هم در خصوص انتخابات پیشروی در اسفندماه. دوست نداشتم که سخنم به اینجا می کشید اما چرا فکر می کنید که شما خیلی دمکرات تر، آزادیخواه تر و اصلاح طلب تر از آقایان روحانی و یا ناطق نوری هستید؟

گذشته ها به کنار، شما ظرف دو سال گذشته کدام مواضع دمکراتیک را در قبال کدام یک از مسائل جامعه اتخاذ کرده اید که باعث غیظ و غضب اصولگرایان شده باشد؟ شما در خصوص دانشجویان تعلیقی، اخراجی، ستاره دار،ْ بورسیه ها، زندانیان سیاسی، حصر، زنان، اهل سنت، کردها، دراویش و..کدام موضع گیری ها را کردید؟

سال گذشته به کنار، آیا در ده سال گذشته شما کلامی گفته اید که اسباب تالم خاطر اصولگرایان را بوجود آورد؟ نه آقای روحانی و نه آقای ناطق قطعا صفرخان قهرمانی، عباس امیرانتظام، واسلاوهاول، نلسون ماندلا، سیدحسن مدرس، دکتر محمد مصدق یا مهندس مهدی بازرگان نیستند. اما دچار این خطای فاحش نشوید که شما به عنوان رهبرجنبش اصلاحات، هستید.

غایت آزادیخواهی شما آن بود که یکباردرمناظره های انتخاباتی فرمودید"چهارسال است که سینه تان پراست و خیلی حرفها برای گفتن دارید اما تحمل می کنید و بخاطر نظام سکوت کرده اید". اتفاقا درست گفتید. محال ممکن است کسی آن بی عدالتی ها را نبیند. شما هم قطعا آنها را می بینید اما من باور دارم که راه و روش تان برای مقابله با آنها بشکل دیگری است. بنده هم بهمین خاطر با تمام وجود به شما و راه و روش تان احترام می گذارم. نیازی ندارم بگویم اما از شما با بند بند وجودم حمایت می کنم.
 
ایام بکام باد
صادق زیباکلام
سیزدهم شهریور یک هزار و سیصد و نود و چهار