نبايد پيروزي‌هاي پرونده هسته‌اي را صرفاً ابزار مذاكره قرار داد

يك كارشناس مسائل روابط بين‌الملل گفت:نبايد همچون تجربه دفاع مقدس كه خواستيم از پيروزي‌هاي خود به عنوان ابزار مذاكره استفاده كنيم در پرونده هسته‌اي نيز به دنبال استفاده صرف ابزاري از پيروزي‌هاي خود باشيم.

امير تفرشي كارشناس مسائل روابط بين‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس درباره چرخش مواضع غرب در مواجهه با مسئله هسته‌اي ايران و به خصوص سخنان اخير رئيس‌جمهور فرانسه و صدر اعظم آلمان و همچنين سخنراني جورج بوش در مجمع عمومي سازمان ملل كه برخلاف ادعاهاي قبلي آنها مبني بر وجود اجماع جهاني عليه ايران بود، گفت: از سال گذشته كه دولت جديد روي كار آمده است، شاهد نوعي برخورد متفاوت از سوي كشورمان در منازعه هسته‌اي هستيم و آن رويكرد ايستادگي ايران بر مواضع و دفاع از حق خود است.

تفرشي با بيان اين كه نتيجه اين رفتار ايران اين بوده است كه ايران فعاليت‌هاي تعليق شده خود را از سر گرفت، افزود: تهديد ايران به ارجاع پرنده هسته‌اي به شوراي امنيت سازمان ملل و وضع تحريم و حتي كاربرد زور عليه ايران از همان تابستان گذشته مقارن با راه‌اندازي UCF اصفهان تشديد شد،ولي مقاومت تيم مذاكره كننده هسته‌اي كه متاثر از رويكرد دولت جديد بود نتيجه داد و غرب مجبور شد، اولين عقب‌نشيني خود را انجام دهد.
 
وي با بيان اين كه اين اولين نقطه‌اي بود كه مقاومت و تغيير رويكرد تيم هسته‌اي جديد منجر به نتيجه شد، اظهار داشت: آخرين مورد از فشارهاي غرب به ايران اولتيماتوم نهم سپتامبر بود كه اكنون با گذشت حدود دو هفته از آن نه تنها اتفاقي نيفتاده بلكه شاهد چرخش مواضع كشورهايي نظير فرانسه بوديم كه در سخنان رئيس جمهور آن انعكاس يافته است.

اين كارشناس، روابط فيمابين‌ ايران و غرب در پرونده هسته‌اي و اصولاً در تمام مسائل مطروح در روابط دو جانبه را تابع يك معادله تقريباً ثابت دانست كه حاصل جمع و نتيجه آن همواره معين است و تصريح كرد: در اين معادله هر قدر يكي از طرفين در اين معادله عقب‌نشيني كند طرف مقابل پيش مي‌آيد و قدم به جلو مي‌گذارد. پيش از اين ما عقب نشيني مي‌كرديم و غرب جلو مي‌آمد و اكنون با رويكرد دولت جديد كه مقاومت را برگزيده است غرب به ناچار عقب‌نشني مي‌كند كه حاصل آن خواه ناخواه جلو رفتن ماست.

تفرشي همچنين در خصوص نحوه تعامل ايران با هر كدام از كشورهاي عضو گروه 1+ 5 بيان داشت: ما از قبل معمولا به روسيه و چين اميد مي‌بستيم تا اگر كار به جاهاي باريك كشيد از آنها كمك بگيريم اما امروز تقريباً براي مسئولان ما ثابت شده است كه اين دو كشور خيلي قابل اطمينان نيستند. روسيه در برخورد خود با پرونده هسته‌اي ايران دغدغه احياي خود و دغدغه‌هاي امنيتي دارد و چين از آنجا كه بيشتر دغدغه اقتصادي و امنيت تامين انرژي را دارد نسبت به هر اتفاقي كه بتواند قيمت نفت را تحت تاثير قرار دهد حساسيت دارد و نگاه چين به پرونده هسته‌اي ايران نيز معطوف به همين مسئله است.

وي با تاكيد بر اينكه ميزان تاثيرپذيري روسيه و چين از آمريكا خيلي زياد است و در نتيجه خيلي نمي‌توان به حمايت آنها از ايران در مقاطع حساس اميدوار بود، خاطرنشان ساخت: گاهاً در اين ايام مباحثي مطرح مي‌شود كه ايران حاضر است بدون پيش شرط وارد مذاكره در مسئله هسته‌اي شود و بر سر هر موضوعي بدون قيد گذاشتن مذاكره كند كه مي‌تواند تعليق غني‌سازي را نيز شامل شود كه بايد نسبت به آن اخطار داد.

اين كارشناس با اشاره به تجربه پذيرش قطعنامه 598 گفت: بعد از فتح خرمشهر عده‌ي به دنبال آن رفتند تا ايران يك پيروزي ديگر در خاك عراق به دست بياورد تا جنگ را با مذاكره به پايان برسانيم و لذا نبايد امروز هم به دنبال اين باشيم كه از پيروزي‌هاي خود در پرونده هسته‌اي صرفاً به عنوان ابزاري براي مذاكره در خصوص فيصله دادن به پرونده هسته‌اي استفاده كنيم
 

تماشاخانه

دستور رییسی باز هم ناممکن از آب درآمد!/ ساخت هواپیما فعلا شدنی نیست/ تکلیف یک میلیون دلار پولی که صرف شد چه می‌شود؟ (فیلم)

مشق نوشتن دانش‌آموزان چینی زیر سرم/ شکست اصلاحات آموزشی چین برای تکالیف منزل (فیلم)

فیلم های دیگر