پس از تحولات شکل گرفته در عرصه تکنولوژی و همزمان با ورود گوشی های هوشمند موبایل و در پی آن تبلت ها به بازار فناوری، بسیاری به این فکر فرو رفتند که آینده از آن این موجودات جدید است و رایانه های شخصی به مرور زمان از عرصه خارج خواهند شد و تا مدتی بعد از تسلط این ابزارها در بازار دیگر از آن ها خبری نخواهد بود. شاید مهمترین این اظهارنظرها را باید در ایده استیو جابز در مورد عصر پسا رایانه جستجو کرد.

وی به صراحت از پایان عمر رایانه های شخصی با حضور تبلت ها و گوشی های هوشمند سخن گفت تا اولین کسی باشد که به عنوان یکی از بزرگان عرصه تکنولوژی، مرگ رایانه های شخصی را پیش بینی کند.

اما اکنون بعد از گذشت چند سالی از حضور گوشی های هوشمند و تبلت ها در بازار و اقبال مشتریان به آن ها و از سوی دیگر حتی با توجه به تنوع این ابزارها در بازار، هنوز عمر رایانه های شخصی به سر نیامده و این ابزارهای قدیمی در حاشیه ابزارهای مدرن به راه خود ادامه می دهند. واقعیت این است که دنیای فناوری به هیچ وجه قابل پیش بینی نیست. محاسبات و تکنولوژی حتی به سمتی پیش می رود که شاید در چند دهه آینده، خبری از گوشی های هوشمند و تبلت هم نباشد و شاید تکنولوژی در درون انسان ها و در مغز آنها جای بگیرد؛ این موضوعی است که متخصصان از علوم مختلف به آن اذعان دارند و پیش بینی خود را با توجه به تجربیات خود از علم در مورد فناوری آینده بیان می کنند.

«رنا الکالیبوی» مدیر ارشد استراتژی و علم در Affectiva

ابزارهای تکنولوژی ما در آینده از یک چیپ مربوط به احساسات و هیجانات برخوردار خواهند بود؛ دقیقا همانند یک چیپ GPS برای موقعیت جغرافیایی. این چیپ از حسگرهای اپتیکال یا شاید دیگر حسگرها برای تشخیص احساسات کاربر استفاده می کنند. مواردی نظیر حالات چهره، لحن صدا و حتی وضعیت روانی کاربر. این چیپ مطابق با حس و حال کاربر از خود واکنش نشان خواهد داد و در همه ابزار و آلات روزمره استفاده خواهد شد. برای مثال آینه از چهره من متوجه خواهد شد که استرس دارم و این موضوع را با ربات اجتماعی من، خودرو و گوشی یا ساعت هوشمند مجهز به ابزار سلامت من در میان خواهد گذاشت و به این ترتیب و با توجه به این موضوع، همه وسیله های شخصی من رفتار خود را با من تنظیم می کنند. این موضوع در دنیای اینترنت اشیا اجرایی خواهد شد و این چیپ مربوط به احساسات همیشه و با اجازه شخصی من فعال خواهد می شود و به این ترتیب تکنولوژی بسیار هوشمندانه و تعاملی خواهد بود.

«وینفرد هنسینگر» استاد تکنولوژی کوانتوم در دانشگاه ساسکس

با توجه به سرعت شیوع و گسترش اینترنت وایرلس، مکان اصلی پردازش داده ها در ابزار های شخصی شما نخواهد بود، بلکه جای پردازش داده ها در فاصله ای شاید بسیار دور و بر روی کی ابر رایانه متصل به سیستم Cloud است. این ابر رایانه ها احتمالا مربوط به پردازش کوانتومی هستند که طی ده تا بیست سال آینده طراحی شده و مورد استفاده خواهد بود. این ابر رایانه ها قادر هستند در چند میلیونوم ثانیه پردازش ها را انجام دهند و برای میلیون ها سال بعد به عنوان سریع ترین رایانه های متعارف شناخته خواهند شد. این رایانه ها در همه موارد از جمله شکستن کدها و جستجوی داده ها و ایجاد پدیده های جدید نقش خواهند داشت.

«دنیس گرشبین» مدیر ارشد اجرایی Frog Design

رایانه های شخصی بر اساس دو محور تعریف می شوند: اول ارتباط اجتماعی منحصر به فرد به اینترنت و دوم ابزارهایی که مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع طی ده سال آینده، رایانه ها به هیچ وجه انفرادی و شخصی نخواهند بود. این رایانه ها بیش از همه نقش نقاط اتصال و ارتباط را خواهند داشت. ابزارهای تکنولوژی مانند گوشی های هوشمند و ساعت های هوشمند، دیگر تنها ابزارهای شخصی شما نیستند بلکه هویت دیجیتالی شما را تعیین خواهند کرد. این هویت دیجیتالی کلید ورود به بسیاری از تعاملات و کنش های فناورانه آینده خواهد بود.

«چارلز لیبر» استاد شیمی دانشگاه هاروارد

در آینده فناوری به شدت شخصی و خصوصی خواهد شد. در حال حاضر واسطه ارتباط ما با ابزارها بر اساس سیستم عصبی است: ورودی ها بر اساس لمس و صدا و خروجی از طریق چشم ها و گوش ها. در آینده نزدیک، این ارتباط به کلی از طریق مغز و ذهن فراهم خواهد آمد که مسیر آن از طریق تعامل سه بعدی نانوالکترونیک با شبکه عصبی ما فراهم خواهد شد. ما در حال حاضر توانسته ایم نقشه ابتدایی پوست سایبری را طراحی کنیم و آزمایش هایی نیز برای تزریق الکترونیکی به مغز صورت گرفته است. به این ترتیب آینده تکنولوژی و محاسبات به این شکل خواهد بود که به آنچه فکر می کنیم، اتفاق خواهد افتاد.

«اندی آداماتزکی» مدیر پروژه محاسبات غیر متعارف دانشگاه وست انگلند

آینده محاسبات شخصی در واقع درون فردی و درون سلولی خواهد بود. هر یک از نرون های عصبی فرد از طریق یک شبکه ملکولی خود-رشد دهنده و خود-محافظت کننده بررسی و پردازش خواهد شد. رایانه ها به شبکه ای از رشته های پلیمری تبدیل خواهند شد که در درون افراد و با آنها رشد خواهند کرد. دانه های این شبکه مولکولی در اولین ماه های تشکیل جنین در بدن وی تزریق خواهد شد و به مرور یک شبکه غول پیکر در مغز را تشکیل می دهند و همه موجودات هستی را در یک شبکه محاسباتی یکپارچه و واحد جفت می کنند.

منبع: تابناک

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه