۳۱ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۸:۵۴
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۲۱۶۴
تاریخ انتشار: ۱۴:۲۴ - ۲۰-۰۲-۱۳۸۷
کد ۴۲۱۶۴
انتشار: ۱۴:۲۴ - ۲۰-۰۲-۱۳۸۷

داستان زن خیابانی و قتل فرزند 5 روزه

مي دانستم سرنوشت تلخي در انتظار فرزندم است. فرزند نامشروع يک زن خياباني بودن جرم ناکرده يي بود که پسرم از بدو به دنيا آمدن بايد با خود يدک مي کشيد و مسلماً سرنوشت خوبي در انتظارش نبود، به همين خاطر تصميم گرفتم او را بکشم.
اعتماد: قضات ديوان عالي کشور حکم قصاص زني که فرزند 5 روزه اش را به قتل رسانده و مثله کرده بود تاييد کردند.

 اين زن 28 ساله که سهيلا نام دارد در يکي از مراکز بهزيستي فرزندش را به دنيا آورد و 5 روز بعد او را با چاقو به قتل رساند.

 سهيلا در اعترافاتش در شعبه 71 دادگاه کيفري استان تهران، اتهام قتل را پذيرفت و گفت؛ از 15سالگي بي خانمان شدم. پدرم که فوت شد از خانه فرار کردم و ديگر برنگشتم. کسي هم دنبالم نيامد. پسري که من فريب عشقش را خورده بودم در تهران رهايم کرد. از فرط گرسنگي و بي سرپناهي به يک زن خياباني تبديل شدم. هر شب و هر روز در يک خانه مورد سوءاستفاده قرار مي گرفتم. چاره يي نداشتم جز اينکه به خواسته هاي عده يي مرد هوسران تن دهم. آنها مي دانستند که من بي کس و بي پناه هستم و از من سوءاستفاده مي کردند.

 وي ادامه داد؛ هيچ کس نمي فهمد من چه مي گويم، مگر آنهايي که سرماي دي ماه را چشيده و اين شب ها را در خيابان خوابيده باشند. بارها اتفاق افتاد که شب هاي يخبندان را در خيابان صبح کردم. من نمي خواستم به اين راه کشيده شوم، مي خواستم زندگي کنم، آرامش داشته باشم و مثل تمام زنان دنيا به همسر و فرزندانم عشق بورزم، اما نتوانستم و نشد، تا اينکه يک سال و نيم پيش مردي معتاد مرا به خانه اش برد. من زندگي کردن با او را دوست نداشتم اما مجبور بودم تحمل کنم. من از آن مرد باردار شدم و در حالي که حامله بودم مجبور شدم خانه او را ترک کنم. آن مرد مي خواست مرا هم معتاد کند. پس از ترک وي دوباره بي خانمان شدم و يک روز پليس مرا دستگير کرد و به بهزيستي تحويل داد. من بهزيستي را دوست نداشتم. همه مي دانند که آنجا هيچ کس راحت نيست، اما چون باردار بودم مجبور شدم شرايط را تحمل کنم.وقتي پسرم به دنيا آمد، او را در آغوش گرفتم. حس مادر بودن خيلي زيبا است و مانند هزاران مادر ديگر عاشق فرزندم شدم.

 وي ادامه داد؛ مي دانستم سرنوشت تلخي در انتظار فرزندم است. فرزند نامشروع يک زن خياباني بودن جرم ناکرده يي بود که پسرم از بدو به دنيا آمدن بايد با خود يدک مي کشيد و مسلماً سرنوشت خوبي در انتظارش نبود، به همين خاطر تصميم گرفتم او را بکشم. من پسرم را دوست داشتم ولي چاره يي جز قتل وي برايم وجود نداشت. من نمي خواستم او هم سرنوشتي همانند من داشته باشد. من تقاضاي بخشش ندارم چون بزرگ ترين لطف را به فرزندم کردم.

 از آنجا که پدر اين کودک 5 روزه هرگز شناسايي نشد، دادستان تهران به عنوان ولي دم قهري براي سهيلا تقاضاي قصاص کرد و با توجه به اين تقاضا و در حالي که پزشکي قانوني اعلام کرد سهيلا بيماري رواني ندارد، قضات شعبه 71 حکم بر قصاص اين زن صادر کردند. با اعتراض وکيل تسخيري سهيلا پرونده به ديوان عالي کشور رفت اما قضات ديوان اعتراض را وارد ندانستند و ديروز حکم قصاص را تاييد کردند. به اين ترتيب پرونده سهيلا براي گذراندن آخرين مرحله قضايي به دفتر رئيس قوه قضائيه فرستاده شد.
ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی: ۱۹
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
GERMANY
۱۴:۴۴ - ۱۳۸۷/۰۲/۲۰
2
6
خداوندا در این مملکت چه میگذرد؟اما آیا با اعدام همه چی حل خواهد شد؟ با آنهمه مرد فاسد چه خواهیم کرد؟آیا دیگه دختری یا زنی بی پناه مورد سوء استفاده قرار نمیگیره؟گر چه با اعدام دیگه این زن بدبخت و بی پناه سرمای دی ماه رو حس نخواهد کرد!
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۰۷ - ۱۳۸۷/۰۲/۲۰
1
4
فقط میتوان گفت ای وای بر ما....کیست تا تقصیر خود را در این ماجرا پیدا کند و جبران مافات...؟
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۲۸ - ۱۳۸۷/۰۲/۲۰
0
12
لینک این صفحه را به آقای چمران بدین که با اون سه میلیارد تومن اهدایی ایشون به لبنانیها، چند تا از این بخت برگشته ها را میشه تحت پوشش گرفت و یک چهار دیواری که حق هر جانداری است را برایشان فراهم کرد.
وبگردی