«علاوه بر آن يك پوشش بتوني هم وجود دارد كه كره فلزي در دل آن جاي دارد و به خاطر آن است كه اگر از بيرون حملاتي شود و يا سقوط هواپيما روي اين نيروگاه اتفاق بيافتد، آسيبي به قلب رآكتور نرسد و به طور كلي ما هفت پوشش داريم تا به سوخت اصلي برسيم.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي سازمان انرژي اتمي كشورمان با رد نگراني‌ها درباره امنيت نيروگاه بوشهر گفت: «هفت پوشش در نيروگاه بوشهر وجود دارد كه قلب رآكتور هسته‌اي را كه در آن سوخت اصلي وجود دارد، حفاظت مي‌كند.»

«اسماعيل خليلي‌پور» در گفت‌وگو با فارس با بيان اينكه امروزه طراحي رآكتورهاي هسته‌اي به گونه‌اي است كه اين حفاظ‌ها را نه تنها در يك لايه بلكه در چند لايه پيش‌بيني مي‌كنند، تصريح كرد: «يكي از اين لايه‌ها از فولاد است تا ميزان فشار را تحمل كند، مثلا در نيروگاه بوشهر اين كره فلزي به ضخامت دو سانتي‌متر و قطر 80 متر است كه تمام قلب رآكتور در داخل اين كره فولادي قرار گرفته و اين كره مي‌تواند فشار بسيار بالايي را تحمل كند و حتي اگر بخاراتي در اثر اخلال يكي از سيستم‌ها به وجود بيايد توانايي نگهداري آن وجود دارد.»

وي افزود: «علاوه بر آن يك پوشش بتوني هم وجود دارد كه كره فلزي در دل آن جاي دارد و به خاطر آن است كه اگر از بيرون حملاتي شود و يا سقوط هواپيما روي اين نيروگاه اتفاق بيافتد، آسيبي به قلب رآكتور نرسد و به طور كلي ما هفت پوشش داريم تا به سوخت اصلي برسيم.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي سازمان انرژي اتمي تاكيد كرد: «ايمني در تاسيسات هسته‌اي نقش بسيار مهمي دارد و جايگاه ايمني در هر صنعتي مهم است و كساني كه با آن صنعت كار مي‌كنند و يا اطراف آن صنعت هستند بايد از ايمني آن صنعت اطمينان داشته باشند و اين مسئله در تاسيسات هسته‌اي به نحوي مورد توجه قرار گرفته كه امروزه هيچ صنعتي را نداريم كه ميزان ايمني آن در حد تاسيسات هسته‌اي به خصوص نيروگاههاي هسته‌اي باشد.»

وي با اشاره به اينكه اين مسئله پس از حادثه چرنوبيل اهميت بيشتري پيدا كرد، گفت: «كساني كه زياد در رابطه با حادثه چرنوبيل اطلاعي نداشتند فكر مي‌كردند نيروگاههاي هسته‌اي عمدتا مشكل دارند و اگر اتفاقي بيافتد نه تنها براي افراد ساكن آن كشور بلكه كشورهاي مجاور و يا حتي قاره مشكل ايجاد مي‌كند.»

خليلي‌پور اظهار داشت: «اما حادثه چرنوبيل به خاطر طراحي نيروگاه و در حالت كاركرد عادي اتفاق نيفتاد بلكه مسئولان آن مي‌خواستند اين مسئله را تجربه‌ كنند كه هنگامي كه قدرت نيروگاه براي كارهاي نگهداري پايين مي‌آيد، وضعيت انرژي كه وجود دارد به چه صورت است و آيا مي‌توانند به طور همزمان براي نيازهاي برق همان نيروگاه از آن استفاده كنند يا خير و اين يك خطاي انساني بود كه منجر به انفجار رآكتور شد.»

وي توضيح داد: «اگر در طراحي نيروگاه چرنوبيل حفاظ‌هاي ايمني نيروگاههاي ديگر دنيا در نظر مي‌گرفتند اين مواد به اين مقدار يا اصلا به بيرون منتشر نمي‌شد يا ميزان آن بسيار كم بود و مدعاي اين حرف من حادثه «تري مايل آيلند» در آمريكا است كه قلب رآكتور ذوب شد ولي به خاطر پوشش‌هاي ايمني خوبي كه داشتند هيچ موادي به بيرون منتشر نشد.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي سازمان انرژي اتمي با بيان اينكه طراحي نيروگاه هسته‌اي بوشهر به گونه‌اي است كه تا آنجايي‌ كه تكنولوژي روز اجازه مي‌دهد اين نيروگاه مطمئن ساخته شود، افزود: « علاوه بر آن در هنگام ساخت يك سري مقررات ويژه و خاص هم براي تاسيسات هسته‌اي به خصوص نيروگاههاي هسته‌اي در نظر گرفته شده.
براي مثال در هر كشوري بايد تشكيلاتي مستقل وجود داشته باشد به نام نظام ايمني هسته‌اي كه بر ساخت نيروگاهها و تاسيسات هسته‌اي نظارت كند و در كشور ما نيز اين نظام وجود دارد كه با تجاربي كه از قبل از انقلاب تا امروز بدست آورده و با همكاري آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و با استفاده از مشاور روسي كه در اين زمينه دارد توانسته است وظايف خود را درباره نيروگاه بوشهر به نحو احسن انجام دهد به گونه‌اي كه در تمام بررسي‌هاي كه انجام شده نه تنها خود نظام نظارت كرده بلكه براي اطمينان از صحت كار، همه بررسي‌ها را حتي براي كنترل مجدد به كارشناسان آژانس داده است تا همه كارها بر اساس آخرين اصول و ضوابط انجام شود.»

وي درباره يكي ديگر از موارد رعايت ايمني در نيروگاه بوشهر توضيح داد: «مثلا اگر قرار است يك قطعه‌اي ساخته شود تا در داخل نيروگاه نصب گردد به اين ترتيب نيست كه سازنده از هر موادي استفاده كند و يا هر كارگري بتواند آن قطعه را بسازد بلكه اولا بايد ماده‌اي كه آن قطعه از آن ساخته مي‌شود آناليز شود و نتايج آن به نظام ايمني ارسال شود و نظام ايمني آن را بررسي كند و ببيند با استاندارها مطابقت دارد يا خير و پس از تاييد مي‌توانند آن را به عنوان ماده اوليه استفاده كنند و كسي كه مي‌خواهد از اين ماده استفاده كند و آن قطعه را بسازد بايد توانايي‌هايش مشخص شود تا نظام ايمني به آن شركت اجازه ساخت قطعه را بدهد و موقعي كه قطعه در حال ساخت است كارشناسان ايمني هسته‌اي در كارخانه حضور پيدا مي‌كنند و هنگامي كه قطعه ساخته مي‌شود يك سري آزمايشاتي روي آن انجام مي‌شود تا اينكه به تاييد كارشناسان سازمان برسد.»
خليلي‌پور تصريح كرد: «مرحله بعدي موقع نصب قطعه است كه كارشناسان نظام بايد حضور داشته باشند تا طبق استانداردها نصب شود.»

وي اضافه كرد: «در نيروگاه بوشهر حدود 100 پيمانكار نصاب روسي كار كرده‌اند و همگي از ما مجوز گرفته‌اند و هيچ يك نمي‌توانند بدون كسب مجوز از نظام ايمني هسته‌اي كشور قطعه‌اي را در آنجا نصب كنند و تمام كساني كه در نيروگاه بوشهر كار مي‌كنند پرونده سوابق كاريشان به نظام داده شده و بررسي شده و در صورت تاييد مي‌توانند كار را انجام دهند و همه دو هزار نفري كه در نيروگاه بوشهر كار مي‌كنند داراي پرونده هستند و سوابق آنها همگي مشخص است.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي سازمان انرژي اتمي در پاسخ به اين پرسش كه با توجه به هواي گرم و مرطوب بوشهر و طراحي 30 ساله نيروگاه، مي‌توان به آن اعتماد كرد، گفت: ‌«زماني كه ما با روسها قرارداد بستيم كه اين نيروگاه را تكميل كنيم يك مرحله دو ساله را طي كرديم تا قطعات موجود و نصب شده توسط آلمانها را بررسي كنيم و اگر الزاماتي كه بايد آن قطعه مطابق آن باشد، وجود نداشت، آن قطعه رد شده و قطعه جديدي به جاي آن جايگزين شده است.»

وي افزود: «بايد مراقب بود قطعه‌اي كه ممكن است عمرش كوتاه باشد در نيروگاه به كار گرفته نشود زيرا مثلا ممكن است براي تعويض يك قطعه لازم باشد كه نيروگاه يك سال خاموش شود و به همين دليل بايد از ابتدا همه اين قطعات به خوبي بررسي شوند.»

خليلي‌پور درباره خطرات زيست‌محيطي كه ممكن است پس از راه‌اندازي نيروگاه بوشهر متوجه محيط اطراف اين نيروگاه باشد، تاكيد كرد: «در سيستم آب خنك‌كننده نيروگاه ما در حقيقت سه سيستم بسته داريم كه يكي در داخل خود رآكتور است و گرماي اوليه در صورت واكنش هسته‌اي را مي‌گيرد و اين سيستم بسته گرماي آب را به يك سيستم دوم مي‌دهد و يك سيستم سومي هست كه آب را از دريا مي‌گيرد تا سيستم دوم را خنك كند بنابراين اين آب هيچ گونه تماسي با مواد راديواكتيو ندارد و فقط در اثر تماس بيروني باعث خنك‌ شدن سيستم مي‌شود و آبي كه به دريا برمي‌گردد به گونه‌اي طراحي شده كه در كانال‌هاي رو باز حركت مي‌كند تا با محيط خودش هماهنگ شود و تفاوت درجه آب ورودي و خروجي حدود چند درجه سانتي‌گراد بيشتر نيست كه اين چند درجه هم بررسي شده كه هيچ اثر سوئي بر محيط و موجودات دريايي ندارد.»

وي درباره موادي كه از دودكش نيروگاه خارج مي‌شود، گفت: «دودكش نيروگاه به گونه‌اي طراحي شده تا هنگامي كه اين مواد از داخل رآكتور خارج مي‌شوند تا به هواي آزاد برسند، از فيلتر‌هاي مختلف عبور كنند و دريچه نهايي زماني باز مي‌شود كه درصد ميزان مواد از ميزاني كه نظامي ايمني هسته‌اي تعيين كرده كمتر باشد.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي كشور در پاسخ به اعلام نگراني برخي كشورهاي منطقه خليج فارس درباره ايمني نيروگاه بوشهر گفت: «در حال حاضر برخي كشورهاي منطقه خليج فارس در اثر عدم اطلاع از سيستم نيروگاه بوشهر و يك سري مسائل سياسي مي‌گويند نيروگاه بوشهر ممكن است امن نباشد و مي‌گويند روسها دارند اين نيروگاه را مي‌سازند و چرنوبيل را ساختند و اين مي‌تواند به چرنوبيل ديگري تبديل شود اما اصلا چنين چيزي نيست و طراحي نيروگاه بوشهر كاملا با چرنوبيل تفاوت دارد و نيروگاه چرنوبيل اصلا پوشش‌هاي ايمني را نداشته و به خاطر اين هم اين مواد منتشر شد.»

خليلي‌پور افزود: «درست است كه اين پوشش‌ها هزينه دارد اما از حوادث احتمالي جلوگيري مي‌كند و سيستم ايمني بوشهر مورد تاييد دنيا و آژانس است؛ نيروگاه بوشهر سه سيستم ايمني دارد يعني اگر يك سيستم مختل شود سيستم بعدي جايگزين آن مي‌شود.»

وي اظهار داشت: «نيروگاه بوشهر حتي يك سيستم آماده به كار دارد و اگر تمام برق نيروگاه قطع شود، اين سيستم ها به طور خودكار كار مي‌كنند همچنين ما گزارش زيست محيطي براي اين نيروگاه تهيه كرديم كه در آن مشخص شده در اثر كاركرد چه اثراتي روي محيط مي‌گذارد و اين گزارش مورد تاييد آژانس قرار گرفته است.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي سازمان انرژي اتمي ايران افزود: «بهترين مدعاي ما براي اين مسئله اين است كه در فرانسه 70 درصد برق توليدي هسته‌اي است و نيروگاههاي هسته‌اي آنها در داخل شهر است و مردم در كنار آن زندگي مي‌كنند و اينها هم از آب دريا و رودخانه استفاده مي‌كنند و نزديك 50 سال است اين نيروگاهها در حال كار است و كسي ادعا نكرده كه اين نيروگاه مشكل دارد.»

وي با اشاره به اينكه با توجه به نياز رو به رشد انرژي در دنيا بايد به سوي نيروگاههاي هسته‌اي حركت كرد، گفت: «اين نوع انرژي نه تنها براي محيط و انسان‌ها هيچ ضرري ندارد بلكه پاكترين نوع توليد انرژي است و بايد اين ترس بيهوده را از مردم بگيريم و مسئولان را تشويق به عدم سوزاندن منابع فسيلي كنيم تا به سوي نيروگاههاي هسته‌اي بروند؛ نيروگاههايي كه اكنون در دنيا وجود دارد 50 سال كار كرده‌اند و كشورهاي ديگر مي‌خواهند مدت كار اين نيروگاهها را 50 سال ديگر تمديد كنند و در حال حاضر نيروگاههاي آمريكا در حال اخذ مجوز هستند تا باز هم به كار خود ادامه دهند.»

وي درباره مدت زمان عمر مفيد نيروگاه بوشهر گفت: «از زمان راه‌‌اندازي مطمئنا حداقل تا 50 سال كار خواهد كرد اما اكنون نيروگاهها در حال اخذ مجوز كار بيش از 50 سال هستند كه فكر مي‌كنم نيروگاه بوشهر مستثني از اين قاعده نباشد.»

خليلي‌پور در پاسخ به اين پرسش كه ايمني حمل و نقل سوخت به نيروگاه بوشهر چگونه تامين مي‌شود، تصريح كرد: «اين هم يك سري ضوابط و مقررات دارد كه توسط نظام ايمني هسته‌اي كشورها بر اساس يك نظام بين‌المللي تدوين شده و هر سوختي بخواهد حمل شود بايد موارد ايمني در نظر گرفته شود و از قبل كشوري كه حمل مي‌كند و كشوري كه آن را دريافت مي‌كند برنامه اضطراري براي حمل و نقل تدوين كرده باشند تا اگر براي سوختي حادثه‌اي اتفاق بيافتد آمادگي لازم وجود داشته باشد.»

وي توضيح داد: «سوخت مصرف‌نشده، راديواكتيو نيست و سوخت تا داخل رآكتور نرود و عمل شكافت هسته‌اي انجام نشود يك ماده طبيعي است و تنها اورانيوم طبيعي يا حتي غني‌شده مشكلي كه دارند اين است كه اگر حادثه‌اي رخ دهد و اين ماده به صورت پودر دربيايد و استنشاق شود مي‌تواند روي سلولهاي تنفسي تاثير بگذارد.»

معاون نظام ايمني هسته‌اي سازمان انرژي اتمي درباره ايمني در معادن اورانيوم كشور گفت: «معادن اورانيوم نيز بايد از نظام ايمني هسته‌اي مجوز بگيرند و كارشناسان نظام ايمني در آنجا حضور دارند و واحدي به نام حفاظت در برابر اشعه وجود دارد كه بر اساس آن تمام كساني كه با پرتو كار مي‌كنند بايد تحت مراقبت قرار بگيرند.»

وي اضافه كرد: «البته در معادن ما پرتو و مواد راديواكتيو وجود ندارد و عمدتا گازي به نام رادون وجود دارد كه بايد مراقب باشند در موقع كار استنشاق نشود و از ماسك استفاده كنند و دستگاههاي كنترلي وجود دارد كه ميزان اين گاز را ثبت مي‌كند و مراقبت‌هاي لازم را در اين رابطه به عمل مي‌آورد.»