هجوم مایلی کهن به کی روش و شکایت فدراسیون فوتبال

در ابتدا جا دارد بازی های خوب تیم ملی فوتسال ایران را به آقایان صانعی و ناظم الشریعه و بازیکنان پرتلاش این تیم تبریک بگویم. بله. به نظرم کیفیت بازی ها نسبت به قبل بهتر شده است. دیروز بازی استقلال و گسترش فولاد تبریز کیفیت خوبی داشت و روز پنجشنبه نیز بازی پرسپولیس و سایپا همین شرایط را داشت. بنده حتی روز گذشته بخش هایی از بازی ملوان و راه آهن را دیدم که به نظرم بازی خوبی بود و ملوان موقعیت های فراوانی داشت.

خیر. هیچ صحبتی نشده و اتفاقا بنده برای اینکه حرف و حدیث ایجاد نشود به استادیوم نرفتم و بازی ملوان را از نزدیک ندیدم.

به نظر شما اینکه بازی ها رایگان می شود و تماشاگران به استادیوم می روند چه پیامی دارد. این نشان می دهد که مردم مشکلات اقتصادی دارند و باید در این زمینه بررسی هایی انجام شود. من با این موضوع مخالف نیستم و معتقدم در شرایط کنونی اقدام خوبی است.

در درازمدت طبیعی است. اما در کوتاه مدت به نفع فوتبال مان است. به نظر شما بد بوده که این همه تماشاگر به ورزشگاه رفته اند.

این آقا دوباره بعد از دو، سه ماه که در ایران نبود و آمد و یک فیلمی بازی کرد و فضا را شلوغ کرد. بنده می خواهم بپرسم لباس و زمین تمرین چه ربطی به سرمربی تیم ملی دارد؟ مگر ایشان تا حالا لباس و زمین نداشته است. مگر یک آقایی به عنوان مدیر تیم ملی در کنار ایشان فعالیت نمی کند. آن مدیر وظیفه اش چیست. اگر بحث مدیر فنی بود به موضوع ارتباطی پیدا نمی کرد اما این آقا مدیر تیم ملی است و مسئولیتش رسیدگی به مسائلی چون لباس و زمین است. اخیرا هم که ایشان گفته من به عنوان مدیر تیم ملی ابلاغی نداشته ام. چطور وقتی ابلاغ نداشته حضور پیدا کرد. ضمنا وقتی ابلاغ ندارد بر چه اساسی استعفا کرده است. اینها همه سوال برانگیز است. وقتی سرمربی تیم ملی می خواهد همه چیز قائم به فرد باشد این مشکلات هم ایجاد می شود. آقای کی روش هیچ سرپرستی را قبول ندارد. می گوید ترابیان در حد من نیست. بعد مدیر رسانه ای تیم ملی آقای والی زاده را کنار می گذارد. سپس به دکتر هراتیان توهین می کند. یک نفر هم نیست جواب ایشان را بدهد و بگوید شما در این مملکت چه کاره اید که هیچ کسی را قبول ندارید. اصلا برای فوتبال ما چه کار کرده اید که حالا اینگونه گستاخانه و طلبکارانه صحبت می کنید. ایشان با گردن کلفتی در فوتبال ما خودش را حفظ کرده بعد هم می گوید استعفا می دهم. اگر می گویی استعفا دادی چرا نمی روی؟ چرا دروغ می گویی. چرا سناریو می نویسی. جمعی هم دور او حلقه زده و حمایتش می کنند.

متاسفم که تماشاگر ما از نظر اقتصادی در شرایطی است که پول ندارد بلیت بخرد و به استادیوم برود آن وقت پول ما در حلقوم این آقایان می رود. آن وقت عملکردشان را همه می بینند. از آن طرف مدیر تیم ملی می گوید من برای پول نیامده ام و بعد اعتراض می کند که قرارداد ندارد. ظاهرا کار مدیر تیم ملی فقط مصاحبه کردن و عکس گرفتن است نه حل کردن یکسری امور مثل لباس و زمین. آقای کی روش هم خوب کارش را بلد است. اینجا اعتراض می کند و می گوید زمین و امکانات نداریم تا تیم ملی مملکت را باز هم ببرد آفریقای جنوبی. حالا چرا ببرد آنجا؟ برای اینکه منافعش در این مساله است. این آقا با هزینه کشور ما خانواده اش را به جام جهانی برد. این را گفتم تا دوستان بدانند که ما همه چیز را می دانیم. الان هم اگر سرمربی تیم ملی می خواهد استعفا دهد چون قرارداد دارد باید به فوتبال ما خسارت بدهد. اگر هم فدراسیون ایشان را نخواهد باید به کی روش خسارت بدهد. الان که این حرف ها را می زنم یک عده می گویند که مایلی کهن به کی روش حمله کرده. اما یک نفر در این مملکت نیست که این آقا را سرجایش بنشاند و بگوید این همه به مردم توهین نکن.

مگر تیم های ما تا امروز روی هوا تمرین می کردند. مگر قبلا تیم ملی روی زمین تمرین نمی کرد. ضمنا این آقا چهار سال در فوتبال ما بود و خیلی از شرایط را می دانست. چرا التماسی آمد و قرارداد بست. مگر پشت گردنش تفنگ گذاشته بودند. همه دیدید که این مربی بعد از جام جهانی ایران را ترک نکرد و تا وقتی قراردادش امضا نشد به مرخصی نشد. چون یکسری واسطه در ایران دارد که کارهایش را انجام می دهند.

یعنی جنتلمن کسی است که یقه داور را بگیرد و به مربی حریف توهین کند؟ در همان بازی با عراق بازیکن از او مراقبت کرد تا داور را نزند. متاسفانه همه مفاهیم عوض شده. کی روش می شود جنتلمن و فوتبال علی اصغری هم که تیم ملی بازی می کند می شود فوتبال روز دنیا. در زمان ایشان فوتبال چه پیشرفتی داشته است. مگر غیر از این بوده که خیلی از بازیکنان شاغل در اروپا مجبور شدند به لیگ های کشورهای عربی بروند.

بنده معتقدم یکسری مسائل فضاسازی است. یک عده که منافع مشترکی دارند همگام و همسو با کی روش کارهای تبلیغاتی انجام می دهند. به نظر شما جنتلمن کی روش است یا محمد خاکپور؟ وقتی ما در سفر بودیم قبل از بازی با ژاپن خبرنگاران ژاپنی از محمد خاکپور پرسیدند فردا جنگ سختی با ژاپن خواهید داشت. این مربی در پاسخ گفت فوتبال جنگ نیست. فوتبال می تواند در 90 دقیقه کاری کند که سیاسیون در چند سال قادر به انجام آن نباشند. فوتبال ورزش است و برای لذت بردن انجام می شود. حرف های خاکپور که تمام شد خبرنگاران ژاپنی برایش کف زدند. شما بروید از بازیکنان تیم امید بپرسید که در این ماه ها رفتار سرمربی تیم ملی و کادر او چگونه بوده است. اما آیا اینها بازتاب داشته است؟ ضمنا شما نوع فوتبالی که تیم امید بازی کرد را دیدید. این را هم دیدید که در همان برنامه تلویزیونی معروف آقای مجری مهمانی را دعوت کرد که علیه خاکپور صحبت کرد اما آن مهمان که آقای جلال چراغپور بود گفت نمی تواند حقایق را وارونه جلوه دهد.

واقعا خنده دار است. الان به طور مثال می گویند آقای علیرضا اسدی چون گزینه وزارت ورزش و جوانان است نباید کاندیدا شود. مگر آقای کفاشیان 8 سال قبل گزینه سازمان تربیت بدنی نبود. طوری می گویند فلانی گزینه وزارت ورزش است که انگار خدای ناکرده خائن است. خدارا شکر که الان با آمریکا رفیق شدیم وگرنه می گفتند فلانی گزینه آمریکا است.

خیر. آن دوره که آمدم بحثش متفاوت بود. الان باید برای سیاست فوتبال یکسری مسائل دیگر را داشت که بنده ندارم. هشت سال قبل که بنده ورود کردم گروه مافیایی اجازه ندادند جلوتر بروم.

یقین بدانید که فوتبال را با همه وجود دوست دارم. از حالا به بعد هم می روم در کوچه و خیابان و زمین های چمن مصنوعی که شهرداری درست کرده کار جوان ها را زیر نظر می گیرم.

خیر. اطلاعی ندارم اما مطمئن باشید اگر در تیم امید این مبلغ گم شده باشد لابد در تیم ملی بزرگسالان پنجاه میلیارد گم شده است.