مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با بررسی چالشهای فراروی صنایع فولاد وآلومینیوم اعلام کرد: صنعت آلومینیوم باید به عنوان بستر عمدة صادراتی در نظر گرفته شود.
دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشها،در پاسخ به درخواست سید محمود ابطحی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی ضمن مروری بر چالشهای فراروی صنایع فولاد و آلومینیوم و سهم عوامل موثر در قیمت تمام شده آن [ها] پیشنهاد کرد که در چارچوب وسیعتر و در قالب کلان اقتصادی حتما بخش عمدهای از گاز به جای صادرات ارزان و پذیرش شرایط تحمیلی مشتریان و ضررهای احتمالی، برای تامین انرژی مورد نیاز تولید آلومینیوم منظور و صنعت آلومینیوم در طرح جامع انرژی به عنوان بستر عمده صادراتی لحاظ شود،
زیرا صادرات گاز در قالب آلومینیوم دارای فواید بسیاری است که از جمله آنها میتوان ایجاد ارزش افزوده فراوان، تنوع در صادرات و ارزآوری بیشتر، افزایش رقابتپذیری و نفوذپذیری صنایع داخلی در بازارهای جهانی، کاهش مشکلات فروش و انتقال گاز، کاهش هزینههای بازاریابی به دلیل وجود مشتریان فراوان و تقاضای زیاد جهانی و جذب در صنایع پایین دستی و ایجاد اشتغال را نام برد و بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تولید آلومینیوم ابزاری برای تبدیل انرژیهای اولیه به فلزات گرانبها برای ارزآوری و ایجاد اشتغال در کشور میباشد.
مرکز پژوهشها در پایان بررسی خود تصریح کرد که بر اساس محاسبات انجام شده، در شرایط مطلوب با دریافت گاز به قیمت معادل یک سنت – در حالی که قیمت گاز مصرفی به وسیله وزارت نیرو برای B.O.T کمتر از نیم سنت است – قیمت تمام شده آلومینیوم در کشور به ازای هر تن تولید تقریبا 1000 دلار خواهد بود که در مقایسه با قیمت جهانی 1200-1300 دلار به ازای هر تن ، بسیار مناسب و قابل رقابت میباشد و این امر در مقایسه با صادرات انرژی خام مانند گاز، علاوه بر ایجاد ارزش افزوده فراوان و ارزآوری برای کشور، باعث اشتغالزایی نیز خواهد شد.