"وزیر امور خارجه از محتوای نامه مورخ 24 فروردین 1395 شما در مورد درخواست روادید ادعایی تان مطلع شد. در این رابطه، توجه شما را به موارد زیر جلب می‌کنم:

- بر خلاف آنچه شما تصور کرده اید، وظیفه اعضای کنگره آمریکا دیکته کردن و تحمیل سیاست به دیگر کشورها نیست. این امر قطعا در مورد سیاست‌های مربوط به صدور روادید ایران نیز صادق است. به خاطر داشته باشید که به عنوان اعضای کنگره آمریکا، شما یک قدرت جهانی نیستید.

- توافق هسته ای یا همان برجام به روشنی مقرر ساخته است که تنها نهاد ذی صلاح برای نظارت بر اجرای بخش های هسته ای این توافق، آژانس بین المللی انرژی هسته ای است. هیچ یک از طرف های برجام، از جمله آمریکا و به تبع آن شهروندان یا مقامات کشورهای طرف برجام، نمی توانند مدعی حق نظارت بر اجرای برجام شوند. علاوه بر این، نه برجام و نه هیچ قاعده حقوق بین الملل نیز اجازه نداده است که با چنان ادعای نظارتی به حاکمیت ایران دست اندازی شود.

- در عصر حاضر، بازدید از سایت ها یا اعزام هیئت های انتخاباتی یا دیگر هیئت ها برای نظارت بر انتخابات کشورها منوط به دعوت رسمی کشور ذی ربط و از مسیر موافقت نامه های دوجانبه بین دولت های حاکم یا ترتیبات متقابل امکان پذیر است و نه از طریق درخواست یک جانبه افراد یا نمایندگان مجلس دیگر کشورها که صرفا خود ادعای چنین کاری را دارند. به یاد داشته باشید که ایران و آمریکا روابط دیپلماتیک نداشته و در نتیجه ترتیبات متقابلی هم بین دو کشور وجود ندارد.

- کنگره آمریکا اخیرا قانونی را در مورد روادید آمریکا تصویب کرده که به موجب آن افرادی که به ایران سفر کرده اند را از ورود به آمریکا بدون اخذ روادید منع کرده است. وقتی هم که آقای کری، در اجرای تعهدات آمریکا به موجب برجام، وعده داد تا محدودیت های مربوط به برنامه روادید را برای افرادی که به ایران سفر کرده، برخواهد داشت، برخی از شما اظهار داشتید که "رفع موانع برای اشخاصی که به ایران سفر کرده یا ایرانی هستند، شهروندان آمریکایی را به خطر می اندازد". بسیار تمسخر آمیز است که شما می پندارید که رفتن به ایران شهروندان را "افراطی کرده" و شهروندان همه کشورهای دیگر را به "ریسک های محتمل امنیتی" برای آمریکا تبدیل می کند، و در عین حال بر این باورید که سفر به ایران بر خود شما تاثیر منفی ندارد!

- برخلاف ادعای شما، از سال 1359 ـ یعنی وقتی که آمریکا روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع کرد ـ مقامات ایرانی اغلب از ورود به آمریکا منع شده اند. مقامات ما تنها حسب مورد و بعد از یک فرایند طولانی و دشوار برای حضور در نشست های سازمان های بین المللی مستقر در آمریکا به این کشور وارد می شوند. این وضعیت علی رغم آن است که دولت آمریکا به لحاظ حقوقی و بر اساس تعهدات بین المللی که به موجب موافقت نامه های چندجانبه مربوط دارد، متعهد به اعطای روادید و دسترسی بدون مانع شده است؛ تعهدی که هیچ گاه صادقانه و به طور منظم از سوی آمریکا رعایت نشده است. هم چنین برخلاف تصور شما، دیپلمات ها و اتباع ایرانی که در سازمان ملل متحد فعالیت نموده یا به آمریکا می آیند، همگی محدود به یک فاصله 25 مایلی در منهتن نیویورک هستند. این تمام لطفی است که شما در نامه خود به رخ کشیده اید.

- از زمانی که "بحران هسته ای ساختگی" از طریق برجام حل شده است؛ دهها هزار گردشگر، دانشجو، سرمایه گذار و تاجر از اقصی نقاط دنیا ـ از جمله برخی اتباع آمریکایی ـ روادید دریافت کرده و بدون زحمت یا تاخیری به ایران سفر کرده اند. آنها به این علت به راحتی به ایران سفر کرده اند که بر طبق مقررات مربوطه کشور میزبان ـ ایران ـ درخواست خود را فرستاده و ضوابط را هم رعایت کرده اند، نه چون شما که کاملا به نحو نامناسبی درخواست سفر به ایران کرده و در پی مداخله در اموری شده اید که هیچ ارتباطی با وظیفه کاری شما ندارد. بسیار تردید داریم که هیچ کشوری که برای خود احترام قائل است، تحت چنین شرایطی روادید صادر کند.

- به طور خلاصه، ما تصور می کنیم که درخواست روادیدی که شما داده اید، بیشتر یک کارزار تبلیغاتی است و نه یک درخواست مناسب برای سفر به یک کشور دارای حاکمیت مستقل و به همین دلیل هم، با چنین درخواستی به این نحو رفتار شده و خواهد شد."

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه