10 مانع اصلي حمله احتمالي رژيم صهيونيستي به ايران

فارس: يك پايگاه خبري عربي با اشاره به تهديد‌هاي اخير رژيم صهيونيستي مبني بر حمله به ايران با برشمردن بيش از 10 مانع براي آن، اين حمله را بعيد دانست.
    
پايگاه خبري الانتقادنت در گزارشي به بررسي افق تهديدهاي رژيم صهيونيستي عليه ايران پرداخت و مشكلات درگيريهاي احتمالي با ايران را براي اين رژيم برشمرد.

در زير متن كامل اين گزارش را مي‌خوانيد:

شكي نيست كه اسرائيل دوست دارد هرچه زودتر تاسيسات هسته‌اي ايران را هدف قرار دهد، چون دستيابي ايران به قدرت هسته‌اي چه در بعد مسالمت‌آميز و چه در بعد نظامي از سوي دولت عبري تهديدي براي موجوديت اسرائيل به شمار مي‌رود و كنار آمدن با آن غيرممكن است.

البته اسرائيل آرزو دارد اين حمله با واكنش شديد ايران كه شهرك‌هاي صهيونيست‌نشين را در بر مي‌گيرد همراه نشود، بويژه بعد از آنكه مي‌داند ايران اين قدرت موشكي را داراست.

اسرائيل همچنين مي‌خواهد درگيري با ايران به درگيري نامحدود با نتايج بد و نامطلوب در مرزهاي شمالي، بويژه با لبنان و سوريه منجر نشود، بويژه كه مي‌داند حزب‌الله در حال حاضر بيش از 40‌هزار موشك با برد و قدرت مختلف داراست و توانايي موشكي‌اش به نسبت جنگ لبنان افزايش يافته است.

اسرائيل مي‌خواهد اين جنگ و پيامدهاي آن بر اقتصاد جهاني تاثير نگذارد، چرا كه بر اساس تحليل اقتصاد‌دانان بروز اين جنگ باعث مي‌شود قيمت نفت تا سقف غيرقابل پيش‌بيني افزايش يابد.

آروزهاي اسرائيل به همين مقدار خلاصه نمي‌شود، آنها دوست دارند بتوانند قدرت عملياتي خود را به ايران منتقل كنند و به اين كشور حمله نمايند.

اسرائيل مي‌خواهد به اطلاعات جاسوسي موثق در‌باره پايگاه‌هاي ايراني مرتبط با برنامه هسته‌اي دست پيدا كند تا بتواند با ضربه به آنها برنامه هسته‌اي ايران را متوقف كند، اطلاعاتي كه در حال حاضر فاقد آن است.

اسرائيل دوست ندارد كه پايگاههاي هسته‌اي ايران بر عليه حملات نظامي اسرائيل امن و محكم باشد و نمي‌خواهد آنها در تمام ايران پراكنده شده باشند تا عمليات نظامي عليه آنها با مشكل مواجه شود.

آنها دوست ندارند كه روسيه در راستاي معاملات خود عمل كند و به ايران تسليحاتي از جمله ضد‌هوايي و موشك‌ بفروشد.

اسرائيل آرزوي بزرگتري نيز دارد و آن اين است كه ايران پيام اسرائيل را در مانور هواپيماهاي دوربرد در بالاي درياي مديترانه بشنود و چهره ايهود اولمرت را در بازديد از تاسيسات هسته‌اي ديمونا ببيند و با خواندن اظهارات شائول موفاز اين نكته را باور كند كه گريزي از حمله نظامي اسرائيل به ايران نيست و كارشناسان ايراني نيز اين موضوع را به گوش مردم ايران برسانند.

اسرائيل مي‌خواهد به ايران بگويد كه حمله بي‌سابقه‌اي به اين كشور خواهد داشت و نمي‌خواهد ايران متوجه اين نكته شود كه فريادهاي اسرائيل از سر بيچارگي است و در راستاي بسته‌هاي تشويقي آمريكا و اروپا به ايران براي توقف برنامه هسته‌اي اين كشور است.

و در نهايت تمامي آرزوي اسرائيل در يك آرزو خلاصه مي‌شود و همين آرزو است كه فريادها و آرزوهاي ديگر را باعث مي‌شود، آن آرزو اين است كه "كاش انقلاب اسلامي در سال 1979 در ايران به پيروزي نمي رسيد".

مشكل ديگر اسرائيل اين است كه فكر مي‌كند تنها بازيگري است كه در ميدان باقي مانده است [يكه‌تاز منطقه است] و در عوض دشمنانش در جبهه مقابل مانند سالهاي دهه 40، 50 و 60 نظام‌هايي بي‌عقل و مستعمره هستند و هيچ اختياري از خود ندارند.

مشكل ديگر اسرائيل كه نمي‌خواهد آن را بيان كند اين است كه در منطقه نظامهاي جديدي شكل گرفته‌اند كه ديگر از غول اسرائيل نمي‌ترسند و از جمله در جنگ لبنان در سال 2006 ثابت كردند كه اسرائيل چيزي جز يك عروسك و بادكنك بزرگ و توخالي نيست و تمام تبليغات رسانه‌اي آنها از مانور در يونان گرفته تا بازديد از نيروگاههاي اتمي و اظهارات تهديدآميز تحركات آشكاري براي دشمنان تل‌آويو است كه نتايج معكوس به همراه دارد.

آيا اسرائيل به ايران حمله مي‌كند؟ پاسخ منفي به اين سؤال دور از انتظار نيست، اين يك تصميم آمريكايي است و اسرائيل چاره‌اي ندارد كه در صورت توانايي تمام نيروهاي خود را به اجبار جمع كند و با حضور يا بدون حضور آمريكا و با قدرت محدود خود به ايران حمله كند، اما حال كه اسرائيل قدرت ورود به جنگ حتي در نوار غزه و لبنان را ندارد و شبانه‌روز به دنبال صلح با سوريه است تا با او وارد جنگ نشود چگونه مي‌تواند وارد جنگ با ايران شود، ايراني كه قدرت بي‌سابقه‌اي را به دست آورده و اسرائيلي‌ها نيز شاهد اين قدرت هستند.