خلاف شأن روحانیت بنزسواری است نه پیاده‌روی

 رجانیوز -  «حجت الاسلام جهانشاهی به اتهام "خلاف شان روحانیت بودن حرکت پیاده روی او به سمت تهران" صبح پنج شنبه در مسجدحضرت ابوالفضل(ع) سورمغ حوالی شهرستان آباده بازداشت شد.» این تمام خبری است که از روز پنج شنبه درباره سرنوشت روحانی جوانی که از حدود 2 سال قبل نسبت به آنچه که آن را زمین خواری های سیرجان می نامد، اعتراضاتی به روش های مختلف ابراز کرده است.

 
جهانشاهی که طی این 2 سال با عنوان طلبه سیرجانی شهرت یافته است، 2 سال قبل ادعا کرد یکی از بزرگترین زمین خواری های کشور در سیرجان رخ داده است و در این زمینه 2 نهاد امنیتی را هم به همدستی در این جرم متهم ساخت.

وی همچنین اقدام به جمع آوری امضا برای طوماری در اعتراض به زمین خواری ها می کند. طوماری که حین امضای آن در حاشیه مراسم نمازجمعه سیرجان، افراد ناشناسی در میان مردم شایعه کردند که جهانشاهي در حين ثبت نام براي گرفتن زمين است و وقتي تعداد زيادي از مردم در اطراف وی جمع شده بودند، سيرجان با فيلمبرداري از آن جمعيت و ارسال به دادگاه ، جهانشاهي دستگير و به 3 ماه و يك روز حبس محكوم شد اما هنگامی که مأموران اجرای احکام قصد بازداشت وی و انتقال او به زندان را داشتند، اعتراض تعدادی از دانشجویان و طلاب مانع از این امر شد و بازداشت وی به تعلیق درآمد.
 

با این حال، پاییز سال گذشته هنگامی که جهانشاهی برای پیگیری بازداشت یکی دیگر از طلاب قم به دادگاه ويژه روحانيت قم مراجعه می کند، بازداشت شده و اعلام می شود این دستگیری مربوط به حکم حبس 91 روزه سال گذشته در ماجرای زمین خواری هاست.

 
پس از پایان دوره حبس اما جهانشاهی بار دیگر به اعتراضات خود ادامه داد. وی در نشستی با خبرنگاران محلی سیرجان از سکوت آنان به موضوع زمین خواری ها انتقاد کرد و این سکوت را تعجب آمیز خواند.

 

اما همزمان با ادامه اعتراضات جهانشاهی دادستان عمومی و انقلاب سیرجان گفت: «در سیرجان به همه پرونده‌های زمین‌خواری رسیدگی شده است و مسائلی که از طرف آقای جهانشاهی مطرح می‌شود فقط ناشی از ذهنیت ایشان و نفوذ گروه‌های افراطی است.»

 

جهانشاهی اما در نشست خود با رسانه های محلی درخصوص عدم اقدام از طریق مراجع قانونی به جای اعتراضات پرسروصدا ادعا کرده بود: «من تمام راه های قانونی را رفته ام و البته نتیجه ای نداشته است. با مسئولین مختلف محلی و ملی جلسات گوناگونی برگزار کرده ایم ولی عزم و اراده ای برای مبارزه با مفاسد اقتصادی وجود ندارد.»

 

با این حال، ماجرای زمین خواری های سیرجان هرچه که باشد، پیاده روی اعتراض آمیز یک روحانی به سمت تهران خلاف شأن روحانیت نیست، چه آنکه این نوع حرکت اعتراضی مغایرتی با هیچیک از اصول قانونی و شرعی ندارد.

 

اگرچه دادگاه ویژه روحانیت هنوز ادعای انتساب داده شده به آن را که بر همان اساس جهانشاهی در حوالی آباده بازداشت شده است، تأیید نکرده و از سرنوشت این طلبه سیرجانی نیز خبری دردست نیست اما در صورت صحت این ادعا به نظر می رسد دادگاه ویژه در تشخیص مصداق خلاف شأن روحانیت رعایت جانب حق را نکرده است.

 

مبنای آنچه که شأن و خلاف شأن روحانیت است در پیام مهم امام(ره) موسوم به منشور روحانیت بیش و پیش از هر نظر و سلیقه شخصی باید مبنا باشد: «علماى اصيل اسلام هرگز زير بار سرمايه داران و پولپرستان و خوانين نرفته اند و همواره اين شرافت را براى خود حفظ کرده اند و اين ظلم فاحشى است که کسى بگويد دست روحانيت اصيل طرفدار اسلام ناب محمدى با سرمايه داران در يک کاسه است. و خداوند کسانى را که اينگونه تبليغ کرده و يا چنين فکر مى کنند، نمى بخشد. روحانيت متعهد، به خون سرمايه داران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سرآشتى نداشته و نخواهد داشت. آنها با زهد و تقوا و رياضت درس خوانده اند و پس از کسب مقامات علمى و معنوى نيز به همان شيوه زاهدانه و با فقر و تهيدستى و عدم تعلق به تجملات دنيا زندگى کرده اند و هرگز زير بار منت و ذلت نرفته اند. دقت و مطالعه در زندگى علماى سلف، حکايت از فقر و نهايتا روح پرفتوت آنان براى کسب معارف مى کند که چگونه در پرتو نور شمع و شعاع قمر تحصيل کرده اند و با قناعت و بزرگوارى زيستند. در ترويج روحانيت و فقاهت نه زور سر نيزه بوده است، نه سرمايه پولپرستان و ثروتمندان، بلکه هنر و صداقت و تعهد خود آنان بوده است که مردم آنان را برگزيده اند.»

بار محتوایی واژه "روحانی" برای دانش آموختگان حوزه های علمیه همان است که در منشور روحانیت توسط امام راحل تبیین می شود و آن روحانی شدن و دوری از مظاهر دنیوی و جسمانی است. بنابراین، به نظر می رسد آنچه که مغایر شأن روحانیت است، نه پیاده روی بلکه بنزسواری هایی است که در دوره پس از جنگ و مانور تجمل از سوی برخی افراد که متأسفانه در میان آنان معدود روحانیونی نیز وجود داشتند، به راه افتاد.


نگاه منفی جامعه به این مانور تجمل یا همان که اصطلاحاً "بنزسواری" خوانده می شد، چنانچه همان زمان با واکنش دادگاه ویژه مواجه شده بود و رفتار معدودی از کسانی که آبروی مجموعه روحانیت را بازیچه دنیاطلبی های خود قرار دادند، خلاف شأن روحانیت دانسته و با این افراد در هر رده ای برخورد می شد، امروز کار به اینجا نمی رسید.