۱۰ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۲:۰۰
فیلم بیشتر »»
کد ۴۸۱۰۹۰
انتشار: ۰۰:۱۰ - ۰۳-۰۵-۱۳۹۵
اطراف اسکلت، ماهیچه‌ها، اعصاب، سرخرگ و سیاه‌رگ‌هایی که لایه‌های بافت نرم را می‌سازند، قرار دارند. نشستن، این بافت‌ها را در هم شکسته، تحت فشار قرار داده و متراکم می‌کند و باعث می‌شود این بافت‌های آسیپ‌پذیر احساس کنند که مورد حمله‌ی شدید قرار گرفته‌اند.
ویدوآل - به احتمال قوی در حال حاضر نشسته‌اید تا این ویدئو را ببینید. این‌که چند دقیقه بنشینید تا این ویدئو را ببینید احتمالا اشکالی ندارد اما هر چقدر که بیش‌تر در این حالت باقی بمانید، بدن شما دچار استرس شده، منتظر می‌ماند و دقایق را می‌شمارد تا شما دوباره بلند شده و آن‌ را به پیاده‌روی ببرید. البته ممکن است این موضوع مسخره به نظر برسد! بدن ما  عاشق نشستن است. نه؟ خیر. اینطور نیست! بطور حتم نشستن برای یک مدت کوتاه می‌تواند به کاهش استرس یا بازیابی انرژی بعد از یک تمرین کمک کند.
 
اما امروزه، شیوه‌ی زندگی بشر، ما را مجبور می‌کند بیش‌تر نشسته باشیم تا متحرک. بدن ما برای چنین نوع زندگی‌ ساخته نشده! در واقع دقیقا برعکس این موضوع حقیقت دارد. بدن انسان برای حرکت کردن ساخته شده است. شواهد را می‌توانید در نحوه‌ی ساختار آن ببینید.
 
در بدن ما ۳۶۰ مفصل و حدود ۷۰ ماهیچه‌ی اسکلتی وجود دارد که حرکت ساده و روان را امکان پذیر می‌کند. ساختار فیزیکی بی‌همتای بدن انسان این امکان را می‌دهد که برخلاف جهت کشش گرانشی سرپا بایستیم. خون هم برای گردش صحیح به حرکت بدن نیاز دارد. سلول‌های عصبی از حرکت بدن سود می‌برند و پوست ما نیز خاصیت کش‌سانی دارد؛ یعنی باتوجه به حرکت ما فرم می‌گیرد. پس اگر هر سانتی‌متر از بدن ما آماده و منتظر حرکت باشد و شما حرکتی نکنید چه اتفاقی خواهد افتاد؟
 
بیایید با مشکل استخوان‌های ستون فقرات شروع کنیم. ستون فقرات یک ساختار طویل است که از استخوان و صفحه‌های غضروفی که مابین آن‌ها قرار می گیرد، تشکیل شده است. مفاصل، ماهیچه‌ها و رباط‌ها که به استخوان متصل هستند آن را سرپا نگه می‌دارند. یکی از متداول‌ترین انواع نشستن، نشستن با پشت خمیده و شانه‌های افتاده است، موقعیتی که فشار نابرابری را روی ستون فقرات وارد می‌کند. در گذر زمان این اتفاق باعث ساییده و جدا شدن دیسک‌های ستون فقرات می‌شود و به ماهیچه‌هایی که برای تعدیل این موقعیت کش میان فشار وارد می‌کند.
 
زمانی که نشسته‌اید، این شکل خمیده، فضای خالی سینه را هم کم می‌کند. یعنی وقتی نفس می‌کشید، ریه‌های شما فضای کم‌تری برای منبسط شدن دارند. این یک معضل است چون بطور موقت میزان اکسیژنی که ریه‌ها را پر می‌کند و سپس وارد خون می‌شود را کم می‌کند.
 
اطراف اسکلت، ماهیچه‌ها، اعصاب، سرخرگ و سیاه‌رگ‌هایی که لایه‌های بافت نرم را می‌سازند، قرار دارند. نشستن، این بافت‌ها را در هم شکسته، تحت فشار قرار داده و متراکم می‌کند و باعث می‌شود این بافت‌های آسیپ‌پذیر احساس کنند که مورد حمله‌ی شدید قرار گرفته‌اند.
 
آیا تا به حال وقتی که نشسته‌اید پیش آمده که در پاهای خود احساس ورم و بی‌حسی کنید؟ اعصاب، سرخرگ‌ها و سیاه‌رگ‌ها در نقاطی که فشرده‌تر هستند، می‌توانند مسدود شوند و پیام‌رسانی عصبی را محدود کنند. این موضوع منجر به بی‌حسی و کاهش جریان خون در پاها شده و آن نیز باعث ورم پاها می‌شود.
 
نشستن طولانی به طور موقت لیپوپروتئین لیپاز را که خرد کننده چربی در دیواره‌ی رگ‌های خونی است، غیرفعال می‌کند. پس وقتی که می‌نشینید به اندازه‌ی زمانی که در حرکت هستید، چربی نمی‌سوزانید.
 
این بی‌حرکت ماندن طولانی چه تاثیری بر مغز شما دارد؟ اکثر شما می‌نشینید تا از مغز خود استفاده کنید اما در حالت نشسته، بیش‌تر در حال دور شدن از این هدف هستید. ساکن بودن، جریان خون و اکسیژنی را که در گردش خون وارد ریه‌های شما می‌شود را کم می‌کند. مغز برای هوشیار ماندن به هر دو مورد نیاز دارد. پس هم زمان با کاهش فعالیت مغز، به احتمال زیاد میزان تمرکز نیز کم می‌شود.
 
متاسفانه تاثیرات بد نشستن همیشه موقتی نیستند. مطالعات اخیر نشان داده است که نشستن طولانی با نوعی سرطان و بیماری قلبی در ارتباط است و می‌تواند موجب دیابت و مشکلات کلیه و کبد شود.
 
پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که عدم تحرک، سالانه منجر به ۹% از مرگ‌های ناگهانی می‌شود. یعنی بیش از ۵ میلیون نفر! پس چیزی که تقریبا یک عادت بی‌ضرر به نظر می‌رسد، می‌تواند سلامتی شما را تحت تاثیر قرار دهد. اما خوشبختانه راه حل این خطر فزاینده، بسیار ساده و قابل دسترس است.
 
وقتی هیچ چاره‌ای به جز نشستن ندارید، سعی کنید حالت خمیده را به یک حالت صاف‌تر تبدیل کنید. وقتی مجبور نیستید که به صندلی خود محدود باشید، تصمیم بگیرید که بیش‌تر حرکت کنید. به هنگام نشستن، یک یادآور تنظیم کنید که هر نیم ساعت به شما هشدار دهد: بلند شوید و حرکت کنید. اما بیش‌تر از هر چیزی، فقط سپاسگزار باشید که بدن بیش‌تر برای حرکت کردن ساخته شده است نه برای سکون. پس حالا چرا بلند نشویم و تمرین کششی انجام ندهیم؟!!! بدن خود را به قدم زدن دعوت کنید، بدن بطور حتم از شما تشکر خواهد کرد.
ارسال به دوستان
وبگردی