آلودگی جان ورزشکاران حاضر در المپیک را تهدید می‌کند

به گزارش وب سایت رسمی نود، پس از شکایات متعددی که طی دو سه هفته منتهی به شروع المپیک از سوی کاروان های ورزشی کشورهای مختلف مطرح و به مشکلات عدیده ای در زمینه اسکان و محل اقامت ورزشکاران و مربیان تیمها در دهکده بازیها اشاره شد، این بار خبرگزاری آسوشیتدپرس پرده از بحران عظیمی در شهر میزبان بازی های المپیک برداشته و در این زمینه به نتایج مطالعات و بررسی های یک سال و نیمه خود استناد می کند.

محققان این پژوهش به صراحت اعلام کردند که سیستم آب و فاضلاب شهری ریو آلوده به ویروسها و باکتری های خطرناکی بوده که می تواند سلامتی ورزشکاران و گردشگران خارجی را که برای تماشای بازی های المپیک به این شهر سفر کرده اند، به خطر بیندازد. نه تنها ۱۴۰۰ ورزشکاری که در مواد و رشته های ورزشی آبی به رقابت می پردازند کاملاً در معرض خطر ابتلا به بیماری های خطرناک هستند، بلکه آزمایش های پژوهشگران آسوشیتدپرس نشان می دهد که در سواحل تفریحی ایپانما و کوپاکابانا خطرات جدی و بالقوه ای سلامتی مردم و گردشگران خارجی را تهدید می کند.

گروه پژوهشی خبرگزاری آسوشیتدپرس در بخش بعدی آزمایش های خود به سراغ ورزشگاهها و استادیوم های محل برگزاری ورزش های آبی المپیک و پارالیمپیک رفته و پس از انجام آزمایش های متعدد به وضوح اعلام کردند که ویروس های خطرناک و بیماری زا که ناشی از آلودگی های انسانی است، در سطح بسیار خطرناکی قرار داشته و همین مسئله می تواند هشداری جدی برای ورزشکاران رشته های قایقرانی و شناگران به دنبال داشته باشد.

کارشناس میکروبیولوژی و سرپرست تیم مطالعاتی آسوشیتدپرس، با توجه به یافته های مطالعات و نتایج آزمایشهای خود، توصیه هایی را برای مسافران به کشور برزیل و به ویژه شهر ریودوژانیرو دارد: به هیچ وجه سر خود را زیر آب نگیرید.

به گفته والری هاروود، آب های آلوده این شهر به شدت باعث ریزش موی غالب افراد می شود و این مسئله در نمونه ها و افراد مورد مطالعه به خوبی مشاهده شده است. البته نمونه های بررسی شده در مقاطع مختلف زمانی، سطح ویروس و باکتری های متفاوتی را نشان می دهد که کمترین میزان آن مربوط به ماه ژوئن گذشته است. البته این میزان در قیاس با سایر ماهها و مقاطع مختلف زمانی کمتر است اما به هیچ وجه به معنای آن نیست که در سطح بسیار پائین یا استانداردی قرار دارد.

یکی از مواردی که تیم مطالعاتی آسوشیتدپرس به آن اشاره کرده، مربوط به عکس زیر است. تصویر زیر یکی از سواحل گردشگری شهر ریو را نشان می دهد که میزان آلودگی آن فوق العاده از حد استانداردهای تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی بالاتر بوده و ویروسها و باکتری های بیماری زا و بعضاً خطرناک زیادی را در خود جای داده است؛ قدمت آلودگی این ساحل به یکی دو سال گذشته مربوط نمی شود. ساکنان محلی و گزارش های موجود در سازمانها و نهادهای مربوطه نشان می دهد که مشکل مربوط به این ساحل به چندین دهه قبل برمی گردد که با وجود این همه سال و جابجایی های متعددی که در سطح شهردار، فرماندار و .... صورت گرفته اما هیچ یک به طور جدی به این معضل نپرداخته و اهمیت چندانی به مسئله آلودگی آب های شهری و غیره نمی دهند. به همین سبب میزان آلودگی و آلاینده های آن از حد مجاز عدول کرده و به سایر نقاط ساحلی و سیستم آب و فاضلاب شهری هم نفوذ کرده است. 

نتایج اولیه مطالعات گروه پژوهشی آسوشیتدپرس که سال گذشته منتشر شد، نشان داد که سطح ویروس در آب های شهری ریو حدود ۷/۱ میلیون برابر بیشتر از آستانه مجاز یا آستانه هشدار در آمریکا یا اتحادیه اروپا است. کارشناسان این گروه هشدار داده اند اگر شناگر یا هر ورزشکار در رشته های آبی در چنین آب های آلوده ای به رقابت بپردازند، و حدود سه قاشق متوسط از آب به درون بدون آنها نفوذ کند (که امکان وقوع این اتفاق بسیار محتمل خواهد بود)، قطعاً دچار بیماری های معده درد یا بیماری های تنفسی شده و در برخی موارد نادر، به تورم دریچه های قلب مبتلا خواهند شد. البته لازم به ذکر است که میزان و احتمال ابتلا این ورزشکاران به بیماری به عوامل مختلفی از جمله میزان آلودگی وارد شده از طریق دهان یا پوست، و سطح ایمنی بدن ورزشکاران بستگی دارد.

پس از گزارشی که این تیم پژوهشی از آب های آلوده در شهر ریو ارائه کرد که نتایج بسیار نگران کننده ای هم به همراه داشت، کارشناسان به بررسی جنبه دیگری از مشکلات و معضلات بسیار زیاد در شهر ریو و نحوه میزبانی این شهر از ورزشکاران و گردشگران پرداخته است. در بخشی از این گزارش با اشاره به رسوایی های گسترده فیفا که نقطه اوج آن اعطای میزبانی جام جهانی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ به کشورهای روسیه و قطر به واسطه دریافت رشوه های کلان از این دو کشور بود، بر لزوم تحقیقات و بازجویی های مشابه در کمیته بین المللی المپیک اشاره کرده و می گوید منشور المپیک مبتنی بر دوری از هرگونه رفتار یا اقدامات متقلبانه و غیرانسانی است؛ پس نباید اجازه دهیم تا مشابه آنچه که در فیفا و یوفا اتفاق افتاد، در کمیته بین المللی المپیک هم تکرار شود زیرا در این صورت لکه ننگینی بر پیکره و آوازه این رقابتها خواهد نشست که به راحتی نمی توان آثار آن را از بین برد و پاک کرد. به جرأت می توان گفت که المپیک تنها رویداد و سازمانی است که هنوز مورد وثوق و اعتماد مردم است که همین اعتماد مردمی می تواند بزرگترین سرمایه برای IOC باشد پس نباید با بی توجهی و شاید رفتارهای نادرست برخی افراد، چنین سرمایه و ثروتی را به راحتی از کف بدهیم.

آسوشیتدپرس در بخش پایانی این گزارش به نکته بسیار مهم دیگری هم اشاره می کند؛ آنچه که لزوم بررسی و مطالعات کارشناسی هر چه دقیق و سریع در مورد آن احساس می شود، فرآیند و نحوه اعطای میزبانی رقابتها و رویدادهای بزرگ ورزشی، مثل المپیک یا جام جهانی و ....، در سطح جهان می باشد. مشکلات و نارسایی های بسیار زیاد که برخی از آنها بسیار ساده و پیش پا افتاده هستند، ذهن را به این سو می کشاند که آیا واقعاً میزبانی چنین رویدادهای بزرگ و عظیمی صرفاً بر مبنای امکانات و پتانسیل شهرها و کشورها به آنها واگذار می شود یا روابط پشت پرده سیاسی و غیرسیاسی و لابی گری افراد بانفوذ عامل اصلی و تعیین کننده برای اعطای میزبانی به شهرها و کشورهای مختلف می باشد.