روزنامه آفرینش نوشت:
توافق ميان آمريكا و روسيه در مورد آتش بس در سوريه همچنان با حالتي شكننده در حال اجراست. آتشبسي كه هنوز كسي از جزئيات آن باخبر نشده و صرفاً به انجام دوتعهد از سوي طرفين پيگيري ميشود. آمريكا نسبت به قانع کردن گروه هاي معارض به فاصله گرفتن از گروه هاي افراط گرا و تروريستي، به ويژه جبهه النصره وداعش متعهد شده و در مقابل، روسها در قانع کردن دولت سوريه به محدود کردن حملات هوايي خود عليه مواضع مخالفين متعهد شدهاند.
درحال حاضر اين آتش بس شكننده به طور نسبي درحال اجراست، چرا كه گروههاي تروريستي و وابسته به عربستان و قطر و كويت، آتش بس را نپذيرفته و تنها نيروهاي وابسته به تركيه و آمريكا همچون كردها و ارتشآزاد به اين آتش بس تن دادهاند.
آتش بس فعلي را نميتوان عاملي براي مصالحه و همكاري قدرتهاي جهاني و منطقهاي دانست. بلكه ميتوان آن را به فرصتي براي تعريف جبهههاي نبرد و مشخص كردن خواستههايي از درگيريهاي سوريه دانست. درحال حاضر آمريكا و روسيه بر سر مسئله شناسايي "تروريسم" باهم اختلاف نظر دارند و گام بعدي توافق خود را حول اين محور قرار دادهاند.
رسيدن به تعريفي مشترك از تروريسم به معناي آن است كه دو قدرت قصدي براي همكاري ندارند، بلكه رقابت آنها همچنان ادامه خواهد داشت و صرفاً به دنبال مشخص كردن حاشيه امن براي نيروهاي خودي هستند.
هواپيماهاي روسي مواضع مخالفان مسلح اعم داعش و النصره تا ارتش آزاد را مورد هدف قرار ميدادند و آمريكا از اين موضوع اعتراض داشت. لذا شاهديم كه چگونه تانكهاي تركيه را به عنوان نماينده ناتو دركنار مخالفان سوريه قرار داد تا روسها حد و مرزي براي حملات خود قائل شوند. اين نشان ميدهد كه آتش بس فعلي زمان خريدن براي تثبيت منافع و مواضع طرفين ميباشد.
براي اثبات شكننده بودن اين آتشبس و توخالي بودن آن همين بس كه كشورهايي همچون عربستان،قطر، كويت و اردن هيچگونه ميلي براي دست كشيدن ازحمايتهاي خود از گروههاي افراط گراي مسلح ندارند از سوي ديگر ايران و جبهه مقاومت نيز تا زماني كه اين درگيريها در سوريه حاكم باشد نميتوانند آتش توپخانه خود را خاموش كنند. لذا آتشبس در سوريه و اميد براي تشكيل دولت انتقالي يا حل بحران ناامني در منطقه زماني واقعي و قابل پذيرش خواهد بود كه تمام طرفها به آن متعهد باشند.
صرف اينكه روسيه با آمريكا وارد مذاكره شوند نميتوان انتظار تحول شگرفي در سوريه را داشت. چراكه آمريكا هنوز نتوانسته و نخواسته متحدان حامي تروريستها را مجاب به آتش بس كند و از سوي ديگر روسها نيز نميتوانند نماينده مطمئني براي جبهه مقاومت و ايران باشند. تجربه نشست و توافق قبلي آمريكا و روسيه در ژنو نشان داد كه دوطرف نه تنها به هم اعتمادي ندارند، بلكه به دنبال تشديد رقابت منطقه اي با يكديگر هستند.
در مجموع، طرح مورد توافق روسيه و آمريکا، طرحي بسيار پيچيده بوده و نيازمند همکاري و همراهي همه طرف هاي درگير است. در نهايت آن که آمريکا و روسيه هم در حال رقابت و هم در حال همکاري در سوريه هستند. گاهي بر اساس منافع خود همکاري و گاهي بر اساس منافع تعريف شده رو در رو با يکديگر قرار مي گيرند. سياست دوگانه طرفين قابل حس است و مي توان گفت که واشنگتن و مسکو در سوريه به طرح مشترک جامعي دست نيافته اند. اما در حال حاضر تا زماني که آتش بس ادامه يابد، نشان از غلبه همکاري بر رقابت طرفين دارد. اما واقعيت آن است که در پشت صحنه آمريکا و روسيه رقابت سنگين خود در سوريه را دارند.