نوجواني به مادرش گفت:
به من ديالوگ نده، اين زندگي من است!
او خلاصه و مفيد اين جمله را گفت و با احترام از مادرش دور شد.
مادرش در حال ياد دادن جملاتي بود كه او مي بايست در ارتباط با دوستانش و اقوامشان بگويد و يا نگويد!
نوجوان امروز روش مكتبي گذشته را نمي پذيرد و كانالهاي ارتباطي و يادگيري متفاوتي دارد.
نسل امروز از آموزش مستقيم و توصيه و تربيتي كه هدفش او باشد، گريزان است و در صورت اجبار فقط شنونده منفعلي است كه قرار است در عمل به كارهاي خودش بپردازد.
نوجوان امروز راههاي مختلفي را مي بيند و نيازمند مشاوران و دوستاني امين با توانايي ارتباط موثر هستند تا از راههاي موجود، راه مناسب تر را برگزينند. اين نسل بسيار دقيقتر و آگاه تر از نسل پيشين است و اگر تجربه گذشتگان به روشي نوجوان پسند در اختيارشان قرار گيرد، نسلي قدرتمند خواهند بود.
والدين بدليل نشناختن اقتضائات نسل جديد در ترس و واهمه اي از افكار و گفتار و رفتار آنها به سر مي برند و عدم توانمندي آنها در ارتباط با نسل شتابنده اطلاعات شكافي ارتباطي را فراهم ساخته است.
در اين شرايط كه وظيفه حاكميت و مديريت كشور، برنامه ريزي جهت تسهيل اين ارتباط است بايد اذعان داشت كه شرايط والدين در نشناختن و عدم توانمنديشان را در نظام اجتماعي و مديريتي كشور نيز نسبت به اين نسل شاهديم.
امروز نمي توان بدون مشاركت جدي نوجوانان و جوانان براي آنها تصميم سازي يا تصميم گيري كرد و هنوز فرهنگ مشاركت و ارزش اجتماعي و مديريتي آن در كشورمان بالا نيست!