اماکن اقامتی متفاوت؛ ایده ای جذاب برای سودآوری فراوان و بلندمدت

عصر ایران - در سه سال اخیر و به ویژه بعد از برجام، صنعت گردشگری ایران به طور ملموسی در مسیر رشد قرار گرفته است. برخی آمارها حاکی از آن است که رشد گردشگری ایران، سه برابر بیشتر از متوسط رشد اقتصادی کشور بوده است.

در دو سال گذشته نیز ایران رتبه چهارم جهان در زمینه رشد گردشگری داشته است. رشد گردشگری ایران نیز 2.5 برابر رشد گردشگری در منطقه غرب آسیا بوده است.

 تعداد گردشگران خارجی نیز که در سال های تحریم به زیر یکصد هزار نفر رسیده است، اکنون به حدود 2 میلیون نفر رسیده است. البته آمارهای رسمی چه در دولت قبل و چه در حال حاضر، عددهای بیشتری را نشان می دهند که از نظر اداری درست هستند ولی در علم گردشگری،نه. بنابراین در این نوشتار، اتباع افغانستانی که در پروسه کار و زندگی از مرزهای ایران تردد می کنند و نیز اتباع جمهوری آذربایجان که در قالب بازارچه های مرزی و برای داد و ستدهای روزانه در مرزهای شمال غربی کشور در رفت و آمد روزانه هستند را جزو گردشگران حساب نمی کنیم و الا باید آمار کنونی گردشگران خارجی را نزدیک به 4 میلیون نفر می دانستیم.

به هر روی، آنچه مسلم است این که گردشگری در ایران رو به رشد است. هم ایرانی ها در سال های اخیر به ایرانگردی روی آورده اند و هم گردشگران خارجی بیشتری به ایران می آیند.

سالانه بیش از یک میلیارد سفر خارجی در جهان انجام می شود که درآمدی بالغ بر 1.5 تریلیون دلار برای کشورهای گردشگرپذیر به ارمغان می آورد. آمریکا با 177 میلیارد دلار در آمد سالانه، بیشترین سهم را از سفره سفر دارد.

هر چند سهم ایران در این بازار پر رونق، بسیار کم است و به یک و نیم میلیارد دلار در سال هم نمی رسد ولی همه شواهد و قرائن نشان از آینده امیدوار کننده گردشگری در ایران دارند:
1 - با بهبود روابط خارجی ایران و ترمیم چهره بین المللی کشورمان، تمایل خارجی ها برای سفر به ایران تقویت شده و این روند ادامه دارد.
هم اکنون، بسیاری از تورهای ورودی ایران برای ماه های آتی رزور شده اند و به نوعی صف سفر به ایران تشکیل شده است.

2 - بسیاری از گردشگران حرفه ای در دنیا، به اکثر مقاصد اصلی توریستی سفر کرده اند و مترصد فرصتی برای سفر به ایران هستند. قابل توجه این که ایران به عنوان یکی از تمدن های قدیمی شناخته می شود که با دارا بودن پتانسیل های متعدد، همواره برای بسیاری از گردشگران جذاب بوده است.

3 - در گردشگری یک اصل جدی وجود دارد که هر گردشگر راضی، عامل جذب گردشگران دیگر به مقصد مورد نظر هست و بالعکس.
تقریباً همه کسانی که در سال های اخیر به ایران آمده اند در گزارش های خود، از سفر به کشورمان ابراز رضایت کرده اند که این را می توان علاوه بر نقل قول های شفاهی در سفرنامه هایی که در سایت های گردشگری و بلاگ های شخصی شان منتشر می کنند، دید.
این ها، نشانه های زیرپوستی مثبتی است که خبر از هجوم بیشتر گردشگران به ایران دارد.

4 - نکته بسیار مهم و راهبردی این است که درآمدهای نفتی کشور، رو به افول می رود. در دهه های گذشته، دولت ها نفت را می فروختند و اعمال قدرت می کردند ولی اکنون خبری از آن دلارهای هنگفت نیست و در آینده نیز نخواهد بود چرا که عصر نفت به پایان رسیده است.
در چنین وضعیتی، دولت های کنونی و آتی ایران، ناگزیر از روی آوردن به منابع جدید درآمدی خواهند بود و گردشگری، یکی از مهم ترین عرصه های درآمدزایی است.
وانگهی با توجه به آینده رو به رشد گردشگری، دولت های ایران برای اشتغالزایی نیز ناگزیر از بها دادن به گردشگری هستند.
این مسیر، انتخاب دولت ها نیست، الزام آنهاست.


اما در کنار همه مشکلاتی که صنعت گردشگری دارد، یک مشکل بیش از بقیه خود را نشان می دهد و آن عبارت است از کمبود هتل و اماکن اقامتی مناسب و مکفی در ایران، به طوری که بسیاری از درخواست های سفر به ایران به همین دلیل، لغو می شوند.

این وضعیت، فرصت بسیار مناسبی را در اختیار بخش خصوصی قرار می دهد که بتواند سرمایه گذاری آتیه دار و سودآوری را در بخش احداث اماکن اقامتی داشته باشد.

البته وقتی سخن از اماکن اقامتی می شود، تصور نشود که منظور، صرفاً هتل های 5 و 4 ستاره بزرگ است که هزینه های چند ده و چند صد میلیارد تومانی دارند. البته ساخت این هتل ها نیز نیاز است ولی با کمی خلاقیت و مطالعه می توان با هزینه های اندک، اماکن اقامتی پر سود و پر رونقی را راه اندازی کرد.
مثلاً بسیاری از گردشگران اروپایی که به ایران می آیند، شیفته طبیعت و زندگی بومی در ایران هستند. آنها بیش از آن که دوست داشته باشند در هتل پنج ستاره اقامت کنند، تمایل دارند در کمپ کویری، منزل روستایی، خانه تاریخی یا چادر عشایری اقامت کنند و تجربه ای کاملاً متفاوت از زندگی روزمره شان را پشت سر بگذارند.
بنابر این اگر کسی بتواند چند خانه قدیمی روستایی را به همان سبک و سیاق اصیل بازسازی کند و آنها را به شکل یک هتل روستایی با خدمات هتلی در بیاورد به گونه ای که "رفاه، بهداشت و امنیت" گردشگران در آنها تأمین شود، می تواند انتظار ضریب اشغالی حتی بیش از هتل های بزرگ داشته باشد.
تجربه های موفق زیادی هم در این باره وجود دارد به گونه ای که بسیاری از اماکن گردشگری بومی، تا مدت ها بعد رزرو شده اند.

هم اکنون در شهرهای تاریخی ایران مانند کاشان، خانه های قدیمی را به هتل های کوچک تا بزرگ تبدیل می کنند و سود خوبی هم می برند.

حتی می توان هتل های کوچک با اتاق های اندک راه اندازی کرد ولی با کمی خلاقیت آنها را متفاوت کرد. با یک سرچ ساده در گوگل فارسی و انگلیسی، می توان انواع این هتل های متفاوت را دید، الهام گرفت و با مختصات منطقه ای و خلاقیت های شخصی درآمیخت و ایده های جدیدی ارائه و اجرا کرد.

مخلص کلام آن که احداث اماکن اقامتی برای گردشگران، از بومکده های کوچک گرفته تا هتل های عظیم 5 ستاره، یکی از پر سود ترین زمینه ها برای سرمایه گذاری است که می تواند درآمد مستمری برای سرمایه گذاران و فرزندان آنها داشته باشد.