پژمان بازغي از تورهاي ايرانيها در آلمان مي‌گويد

ايرانيهاي زيادي براي تشويق تيم ملي به آلمان رفته‌بودند. يكي از آنها پژمان بازغي بود.  درباره شرايط استقرار ايرانيان در آنجا با او به گفتگو نشسته است. 
پژمان بازغي براي تيم ملي به آلمان رفته بود 

پژمان بازغي يكي از ده‌ها ايراني است كه براي تشويق تيم ملي ايران به آلمان رفته‌‌بود.
او به خبرگزاري ميراث فرهنگي مي‌گويد: آنها براي تماشاي سه بازي 1350 يورو داده بودند، در حاليكه بليتها از 35 يورو تا 100 يورو بود. بليتها هم معمولا در بدترين جاها بوده، يعني مكانهايي مانند نقطه كرنر كه زمين را خوب نمي‌ديدند.
چيزي كه بيشتر از هر چيزي او را آزار داده بليت سياه فروشي عده‌اي از ايرانيان بوده كاري كه مردم كشورهاي ديگر  كمتر انجام مي‌دادند. حركتي غير اخلاقي  كه اگر آن را كنار حركت مكزيكيها يا پرتغاليها بگذاريد كه فدراسيون فوتبال كشورشان براي تماشاگران علاقمند بليت بازيها را رايگان تهيه كرده‌بودند، تفاوتها را بهتر مي‌توان مي‌فهميد. هشت درصد صندليهاي استاديوم متعلق به فدراسيون هر کشوري بود که بازي داشت.
 ناهماهنگي بين ايرانيان براي تشويق تيم ملي فوتبال ايران در روزهاي بازي را هم نكته‌ منفي ديگري مي‌داند، در حاليكه تماشاگران پرتغالي و مكزيكي كاملا هماهنگ بودند. تماشاگران ايراني يا مسئولين و خانواده‌ها‌يشان بودند يا آدمهاي پولداري كه سن زيادي داشتند و زياد حال و حوصله تشويق نداشتند. در حاليكه بسياري از طرفداران مكزيك و پرتغال جوان و نوجوان بودند.
بازغي كه براي تماشاي اين بازيها پنج ميليون و دويست هزار تومان پرداخت كرده مي‌گويد: كرايه اتاقها را با ما 185 يورو حساب كردند ،در حاليكه قيمت واقعي آنها 85 يورو بود. اگر مي‌خواستند در اتاق يك تخته 4 ستاره بخوابند بايد 6 ميليون و دويست هزار تومان، هتل 4 ستاره دوتخته 5ميليون و دويست هزار تومان و 3 ستاره 4ميليون و دويست هزار تومان مي‌پرداختند.
  هتل آنها در اوفن باخ بوده و آنها هر روز براي رسيدن به مركز فرانكفورت كه با ْآنها 15 كيلومتر فاصله داشته  بايد 30 يورو براي رفت و 30 يورو براي برگشت پول مي‌دادند. براي غذا هم به رستورانهاي ايراني فرانكفورت مي‌رفتند كه كيفيت و قيمتش بد نبوده‌است.
 پيراهني كه به آنها دادند، پيراهن تيم ملي با مارك جديد پوما نبوده و پيراهن قديمي مارك ايرانول بوده است.
 او در پايان صحبتهايش مي‌گويد: نمي‌خواهم حالا همه‌اش گله گذاري كنم. بالاخره زحماتي هم كشيده شده بود و برنامه‌ريزي ايرانيها بازي به بازي بهتر شد. مثلا در بازي آخر لايپزيگ جلوي ورودي استاديوم به همه ايرانيها پيراهن و كلاه و بوق مي‌دادند. پيش آمدن اين ناهماهنگيها را هم تا حدودي طبيعي و از روي كم تجربگي مي‌داند و اميدوار است كه در دوره‌هاي بعد همانطور كه تيم ملي بهتر بازي مي‌كند، مسئولان هم براي حضور بهتر تماشاگران برنامه‌ريزيهاي بيشتر و بهتري انجام دهند.
                                                                               شهاب ميرزايي

تماشاخانه

رازهای جالبی از تایتانیک که شاید هرگز درباره‌اش نشنیده باشید (فیلم)

تست موشک‌هایی با کلاهک‌های عجیب در کره شمالی (فیلم)

فیلم های دیگر