کیهان نوشت: برخي از مسئولان تيم رسانه اي انتشار «نشريات زرد» و «اصلاح طلب» كه با روزنامه هاي توقيف شده مانند «شرق» و «آفتاب امروز» همكاري داشتند و انتشار يك دوره از هفته نامه توقيف شده «تماشاگران» و ماهنامه «نسيم هراز» را در كارنامه خود دارند و به «باج گيران مطبوعاتي» شهرت يافته اند، سر از روزنامه دولتي و جديدالتاسيس «خورشيد» درآوردند!!!

يكي از مسئولان اين تيم كه بنابر نوشته هايش، به سبب ايراني بودن احساس حقارت مي كند، اكنون در سمت دبير سرويس اجتماعي روزنامه «خورشيد» مشغول به كار است.

وي در هنگام تبليغات دور دوم نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري به دستور عناصر تندروي اصلاح طلبان و با صدور بيانيه هاي عمومي، عليه كانديداي اصول گرايان تجمعات و تبليغات بسياري را به راه انداخت.

حضور خبرنگاران و روزنامه نگاران داراي هويت و شناسنامه مشخص جريان اصلاح طلبي افراطي در برخي از بخش هاي روزنامه «خورشيد» در حالي است كه اين روزنامه با بودجه دولتي، توسط سازمان تامين اجتماعي و موسسه فرهنگي «آتيه» منتشر مي شود و خود را رسانه حامي دكتر احمدي نژاد و دولت اصول گرا معرفي مي كند!

روزنامه «خورشيد» رويكرد اجتماعي را به مثابه اصلي ترين هدفگذاري رسانه اي خود برگزيده است و شگفت آور اينكه دبير سرويس اجتماعي و برخي از همكاران اين روزنامه از سال هاي آغازين اصلاحات در روزنامه هاي زنجيره اي فعال بودند و سپس براساس تئوري هاي رسانه هاي سكولار، با ورود به «نشريات زرد» رويكرد ترويج ستاره هاي فاسد هنري و سينمايي، نشر خاطرات زندگي خصوصي هنرپيشه ها، ورزشكاران و... را پي گرفتند.

«پژمان راهبر» مسئول سرويس اجتماعي روزنامه «خورشيد» كار خود را با هفته نامه هاي مبتذل آغاز كرد. وي همواره در نشريات اصلاح طلب و روزنامه هاي زنجيره اي مانند «آفتاب امروز»، «حيات نو»، «شرق» و... حضور داشته و اكنون نيز در جلسات دفتر مركزي «حزب مشاركت ايران» حضور مي يابد.

«پژمان راهبر» بعدها به واسطه حمايت مديران رسانه اي اصلاح طلب پله هاي ترقي را بالا رفت و به سردبيري يك روزنامه ورزشي رسيد.

«راهبر» مدتي هفته نامه توقيف شده «تماشاگران» را اداره مي كرد كه اين نشريه در دوره مديريت وي يكي از مستهجن ترين نشريات پس از انقلاب اسلامي است.

پس از توقيف «تماشاگران»، وي سردبيري نشريه «نسيم هراز» را برعهده گرفت و در آن با استفاده ابزاري از تصاوير زنان و بازيگران زن سينما، به رواج فحشاي زيرپوستي رسانه اي دست زد كه مستندات آن در روزنامه «كيهان» موجود است.

«پژمان راهبر» (مدير فعلي سرويس اجتماعي روزنامه خورشيد) در دور دوم انتخابات سوم تير 1384، بيانيه اي را در كنار چهره هايي چون «مصطفي تاج زاده»، «محمد عطريانفر»، «عمادالدين باقي»، «فاطمه حقيقت جو»، «مراد فرهادپور» (نويسنده لائيك) و... صادر كرد و در آن بيانيه از مردم خواستند تا با حضور در ميادين شهرها مانع پيروزي دكتر احمدي نژاد شوند! براساس همين بيانيه، «پژمان راهبر» در ساعت 6 روز اول تيرماه 1384 در كنار محمد قوچاني، سعيد ليلاز، سيامك رحماني و... در ميدان ولي عصر تهران تجمعي را به حمايت از كانديداي رقيب دكتر احمدي نژاد به راه انداخت.

دبير سرويس اجتماعي روزنامه خورشيد كه هم اكنون نيز با «حزب مشاركت ايران» در تعامل است، به گزارش خبرگزاري هاي رسمي كشور، در روز 12 شهريور 1387، وي در نشست دفتر مركزي اين حزب حضور يافت و در جلسه اي دو ساعته با حضور «محسن صفايي فراهاني» (از عناصر تندروي مشاركت) و سيامك رحماني (يكي از همراهان وي در تجمع 1 تير 84) شركت كرد.

گفتني است براي چنين روزنامه نگاراني، «هدف» و «عقيده» اصالت ندارد. آنان نه به «اصلاح طلبان» اعتقاد دارند و نه به «اصول گرايان»، چرا كه براي اين جماعت، اصالت در سود، ثروت، لذت، شهوت و شهرت است. هر جا كه فرصتي مهيا باشد، زمينه اقتصادي اي فراهم باشد و قدرت حاكم يا كارفرماي سرمايه دار به اينان چراغ سبز نشان دهد، سر و كله شان پيدا مي شود.

حتي در عالم حرفه اي، اين روزنامه نگاران در ميان همكاران خود مطرودند، چرا كه تحليل ها و گزارش هايشان، داراي اعتبار نيست. اين روزنامه نگاران، براي پيوند با قدرت هاي اقتصادي، مدام معيارها و اعتقادات فكري خود را تغيير مي دهند و از همه ارزش هاي حرفه اي شان عدول مي كنند تا خود را با كارفرمايشان تطبيق دهند. اين عدول مدام از معيارهاي حرفه اي و استاندارد براي تطبيق با صاحبان رسانه، نهايتاً به بي اعتباري اين جنس از روزنامه نگاران مي انجامد.

بنابراين، استفاده از اين «تيم»، نه توجيه ايدئولوژيك و ارزشي دارد و نه توجيه حرفه اي و كاربردي. چرا كه اينان اولاً كمترين نسبتي با آرمان هاي انقلاب ندارند و از اين حيث حضورشان در رسانه اي كه با بودجه بيت المال اداره مي شود، سخت قابل پرسش و تأمل است. از ديگر سو، اين «تيم» اعتبار حرفه اي در عالم رسانه نيز ندارد، چرا كه اينان مدام از معيارهاي حرفه اي خود به نفع دستمزدهاي كلان از سوي هر كسي، عدول مي كنند و به هيچ شاخص و استانداردي در نوشتارهاي خود پايبند نيستند.

جالب است كه آقاي راهبر اين روزها با حضور در برنامه شبكه يك سيماي صبحگاهي نيز همه روزه به عنوان كارشناس ورزشي افاضاتي مي فرمايند!

حضور چنين عناصري، تنها به سرويس اجتماعي روزنامه «خورشيد» محدود نمي گردد. برخي از اعضاء كمپين زنانه «يك ميليون امضاء»(!) و فمينيست هاي دوآتشه كه سابقه زندان و پيگرد قضايي دارند نيز در زمره همكاران اين روزنامه بودند.

در اين ميان، البته سخني با وزير محترم رفاه در ميان است، چرا كه روزنامه «خورشيد» با بهره از منابع مادي «سازمان تامين اجتماعي» منتشر مي گردد و هزينه هاي سنگيني را بر دولت تحميل كرده كه ميزان آن در «كيهان» موجود است.

وزير محترم رفاه كه خود از شخصيت هاي دلسوخته اند حتما مي دانند فعاليت رسانه اي و كار فرهنگي آن هم در جمهوري اسلامي ايران كه آرمان هاي متعالي اسلامي بر آن حاكم است و مورد تقاضاي مخاطبان است، فعاليتي تخصصي به شمار مي رود كه نشاني از آن در حوزه مديريت روزنامه «خورشيد» به چشم نمي خورد.

وزارت رفاه بايد به اين پرسش پاسخ دهد كه چرا بودجه بيت المال را در اين دوره حساس اقتصادي خرج روزنامه اي كرده است كه برخي كاركنان و مديران تحريريه آن نسبتي با اين مردم و انقلاب ندارند؟! چرا پول مردم را نه فقط هدر مي دهيد، بلكه عليه همين مردم نيز به كار مي گيريد؟ در حالي كه وظيفه شما انتشار روزنامه نيست. چه منطقي مجوز آن را به مجموعه تحت مسئوليت شما مي دهد؟! كه براي انتشار روزنامه اي چون «خورشيد» كه اين مقاله يك سكانس از عملكرد آن است، ميلياردها تومان خرج كنند و آن را هم به پاي «دفاع از اصولگرايي» و «دولت اصولگرا» بنويسند؟!

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه