جزییات ماجرای ربوده شدن امام موسی صدر

افزایش رنج و محنت مردم لبنان و شدت گرفتن تجاوزات صهیونیست ها و اشغال جنوب عملا مانع اعمال حاکمیت دولت لبنان بر این منطقه شده بود. چون اسراییل از اجرای قطعنامه 425 شورای امنیت و عقب نشینی از مناطق مرزی سرباز زده بود، امام موسی صدر وظیفه خود می دانست که اوضاع بحرانی لبنان و عمق خطرهای تهدید کننده جنوب را به اطلاع رهبرای کشورهای عربی برساند.

بنابراین امام به سوریه، اردن، عربستان سعودی و الجزایر سفر کرد و این کشورها را به برگزاری نشست محدود سران فراخواند؛ با این امید که مصیبت های مردم لبنان پایان یابد و جنوب این کشور آزاد شود. همین مطلب را وی در گفت و گو با روزنامه اخبار خلیج چاپ بحرین بیان داشت که خلاصه آن را روزنامه النهار مورخ 24 ژوئیه 1978 منتشر کرد. پس از سفر به الجزایر، وی هفت روز در این کشور اقامت داشت. در الجزایر با رییس جمهور، هواری بومدین، محمد صلاح یحیاوی و دیگر مسوولان جبهه ملی آزادی بخش الجزایر گفتگو کرد. امام صدر با بومدین حدودا دو ساعت و نیم جلسه داشت. ضمن مباحثات، دولت الجزایر به امام موسی پیشنهاد کرد با توجه به نفوذ و تاثیر قذافی، رهبر لیبی، در عرصه های سیاسی- نظامی لبنان بهتر است از لیبی نیز دیدار و سفر دوره ای خود را تکمیل کند.
پیش از این تنها یک بار در سال 1975 امام صدر برای حضور در کنگره اسلامی لیبی به این کشور سفر کرده بود. در آن سفر با قذافی هم ملاقات کرد. امام موسی صدر شانزده پروژه اصلاحی را برای مردم محروم جنوب لبنان و برای مقاومت در برابر اسراییل به معمر قذافی پیشنهاد می دهد و از او می خواهد که خود او هم در اجرای آنها مشارکت کند اما با همه پروژه ها مخالفت می شود.

پس از وساطت دولت الجزایر، در تاریخ 28 ژوئیه 1978 امام موسی صدر در دفتر خود پذیرای کاردار سفارت لیبی در لبنان شد و او دعوت کنگره جماهیری خلق لیبی را برای دیدار امام از آن کشور و گفت و گو با دبیر کل کنگره، سرهنگ معمر قذافی، ابلاغ کرد و خواهش کرد که این سفر در 19 یا 21 اوت 1978 انجام شود. امام این دعوت را پذیرفت اما در مورد تعیین زمان سفر با تامل برخورد کرد.

در 20 اوت 1978 ایشان به کاردار لیبی اطلاع داد که مایل است سفر در تاریخ 25 اوت انجام شود و باید لیبی را پیش از اول سپتامبر 1978 ترک کند تا بتواند به همسر بیمارش که در حال درمان در فرانسه است، رسیدگی کند. همچنین باید برای پاره ای کارهای ضروری به لبنان باز گردد. پس از آن امام موسی صدر نام اعضای هیات همراه خود را به کاردار لیبی اعلام کرد.

سفارت لیبی در لبنان بلیط سفر امام و همراهانش، شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین، را به او تقدیم و به موجب نامه ای به خطوط هوایی لبنان، الشرق الاوسط، به شماره 430/3/4 در تاریخ 24 اوت 1978 چند صندلی در جایگاه ویژه هواپیما برای ایشان رزرو کرد.

روز جمعه امام موسی صدر به همراه شیخ محمد یعقوب و استاد عباس بدرالدین به لیبی سفر کرد. در میان بدرقه کنندگان ایشان در فرودگاه بیروت کاردار لیبی، محمود بن کوره، نیز حضور داشت. در فرودگاه طرابلس رییس دفتر ارتباطات خارجی کنگره عمومی خلق، یا همان وزیر خارجه لیبی، احمد شحاطی، از ایشان استقبال کرد. امام و همراهانش که میهمان رسمی دولت لیبی بودند در هتل الشاطی در طرابلس اقامت گزیدند.

وسایل ارتباط جمعی و رسانه های گروهی لیبی اخبار مربوط به سفر امام به این کشور و دیدارهای ایشان را مسکوت گذاشتند و هیچ خبری درباره دیدار امام با قذافی و دیگر مسوولان لیبیایی منتشر نکردند. در حالی که خبرگزاری های لیبی، از شخصیت های بسیار کم اهمیت در رادیو و تلویزیون یاد و فعالیت هایشان را ذکر می کردند. از طرفی ارتباط امام با دنیای خارج نیز قطع شد در حالی که ایشان همواره در تمامی سفرهای خود همه روزه از طریق تلفن با اعضای مجلس اعلای شیعیان و با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار می کردند. از همراهان وی نیز هیچ خبری نرسید، با اینکه یکی از آنان یعنی استاد عباس بدرالدین، رییس خبرگزاری اخبار لبنان بود که تنها به دلیل پوشش خبری این سفر با امام صدر همراه شده بود. مقامات لیبی محل اقامت امام موسی صدر را در بخش شماره 351 یعنی قسمتی از هتل قرار می دهند که زیر نظر دستگاه اطلاعات لیبی بوده است.

پس از آن که از بازگشت امام و همراهانش از لیبی خبری نشد و ارتباط با آنان نیز میسر نگردید، مجلس اعلای شیعیان لبنان از کاردار لیبی در لبنان در تاریخ 6 سپتامبر 1978 خواست در این زمینه اطلاعاتی ارائه کند اما وی از پاسخگویی طفره رفت. چهار روز بعد، مجلس موضوع را با نخست وزیر دولت لبنان، دکتر سلیم الحص، در میان گذاشت. وی فورا کاردار لیبی را در تاریخ 10 سپتامبر 1978 فراخواند و خواستار جواب رسمی و فوری شد.

ظهر روز بعد کاردار لیبی پاسخ داد که امام موسی صدر و همراهانش عصر روز 31 اوت 1978 با هواپیمای خطوط هوایی ایتالیا به شماره 881، لیبی را به مقصد رم ترک گفته اند.

نکته جالب اینجاست که امام به هیچ وجه قصد نداشت 31 اوت لیبی را ترک کند. بلکه امام می خواست شنبه یا یکشنبه بعد، دوم یا سوم سپتامبر، طرابلس را به مقصد پاریس ترک کند.

تحقیقات مسوولان ایتالیایی و نیز تحقیقات نیروهای امنیتی لبنان بیانگر آن است که کادر پرواز هواپیما، پس از مشاهده تصویر امام و همراهانش حضور آنان در پرواز 881 شامگاه 31 اوت 1978 از طرابلس به رم را رد کرده اند.

همچنین تلویزیون ایتالیا، عصر روز 25 سپتامبر 1978، بیانیه صادره از سوی شرکت "آلیتالیا" و مصاحبه انجام شده با خلبان هواپیما را پخش کرد که در آن، خلبان مذکور، حضور امام و همراهانش را در آن پرواز رد کرده است.

تحقیقات مسوولان ایتالیایی و نیروهای امنیتی لبنان بیانگر آن است که دو فرد مجهول الهویه، خود را به جای امام صدر و شیخ یعقوب معرفی کرده و در ساعت حدود 10 صبح روز اول سپتامبر 1978 به هتل "هالیدی این" شهر رم مراجعه کرده اند. جالب اینجاست که مسافران پرواز 881، ساعت 23 و 30 شب قبل، یعنی 31 اوت 1978 از فرودگاه خارج شده اند. دو فرد مذکور پس از مراجعه به هتل و اجاره دو اتاق، هزینه یک هفته اقامت را پیش پرداخت کرده اند و چند دقیقه پس از ورود به اتاق، در حالی که چمدان ها و گذرنامه های امام و شیخ یعقوب را در اتاق ها جا گذاشته اند، از هتل خارج شده اند و دیگر بازنگشته اند.

تماشاخانه

فاجعه سیل بلوچستان/ وضع از سیل قبلی بدتر است/ ببینید چطور مردم خودشان به داد همدیگر رسیدند (فیلم)

لغو پی در پی کنسرت‌ها در ایران/ وقتی وزارت ارشاد نمی‌تواند پای مجوز خودش بایستد (فیلم)

فیلم های دیگر