چرا به روحانی رأی می دهم؟

من به روحانی رأی می دهم:

- چون یادم هست که ظریف چقدر برای برداشتن تحریم ها و آزاد کردن پول های بلوکه شده ایران دوندگی کرد و چه زجرها که نکشید. من قدر نشناس نیستم.

- چون یادم هست که قبل از دوران روحانی، هر روز قیمت ها جهش های آنچنانی داشتند ولی الان 3 سال و نیم است که ثبات نسبی بر بازار حاکم است و افزایش قیمت ها تدریجی و منطقی است.

- چون با ثبات قیمت مسکن، خیلی ها توانستند بر روی پس اندازهایشان برنامه ریزی کنند و خانه ای ولو کوچک بخرند.

- قیمت سکه و دلار در این چهار سال تقریبا ثابت مانده اند. این هنر مدیریت کمی است؟

- یادم می آید که زمانی بیماران را حتی از بیمارستان های دولتی به دلیل نداشتن پول، اخراج می کردند و حتی یک بار دو نفرشان را با آمبولانس در بیابان رها کردند ولی امروز، با طرح تحول سلامت دولت روحانی، همه خدمات بستری و جراحی در بیمارستان های دولتی و نیز هزینه های بیماران خاص، از صفر ریال تا 7 درصد کل هزینه هاست.

- من دلم به حال بیمارانی می سوزد که در صورت بازگشت ایران به دوران تحریم، از بی دارویی خواهند مرد یا زجر بیشتری خواهند کشید. من به احترام زندگی به روحانی رأی می دهم.

- من به روحانی رأی می دهم چون نمی خواهم به جای ظریف و زنگنه و جهانگیری و صالحی امیری و قاضی زاده هاشمی و ... سعید جلیلی و حسن عباسی و حسین الله کرم و رستم قاسمی و صفار هرندی و ذوالنور و رسایی و کوچک زاده و ... مقدرات کشورم را به دست گیرند.

- یادم می آید که زمانی هواپیماهای فرسوده سقوط می کردند و بسیاری شان نیز زمینگیر شده بودند ولی در این دولت، برای اولین بار در 40 سال گذشته، توانستیم برای هواپیماهای قدیمی، قطعات نو از بوئینگ و ایرباس بخریم و قرارداد نوسازی ناوگان هوایی مان را نیز با برترین تولیدکنندگان هواپیما در دنیا منعقد کنیم.

- من روحانی را هاشمی دوم می دانم و نمی خواهم بعدها حسرت بخوریم چرا قدرش را ندانستیم. روح هاشمی با انتخاب ما شاد خواهد شد و این ادای دینی است به آن مرد بزرگ است که ایران را دوست داشت و چقدر زجرش دادند.

- به دلیل تحریم ها، نمی توانستیم منابع مشترک گازی و نفتی مان را توسعه دهیم و به همین خاطر، نفت را عراقی ها و گاز را قطری ها می بردند ولی الان توانسته ایم سهم خودمان را از منابع مشترک بگیریم.

- اگر روحانی و مقاومت های او نبود تلگرام و شبکه های اجتماعی را بسته بودند.

- به روحانی رأی می دهم تا در برابر انحصار طلبان تنها نماند.

- رأی من به روحانی، پاسخ به 4 سال جوسازی صدا و سیماست.

- دولت او هر فصل یک بار سبد کالا به افراد تحت پوشش سازمان های امدادی داد ولی مثل بعضی ها آن را در بوق و کرنا نکرد و فیلم برداری نکرد و آبروی فقرا را نبرد.

- حقوق بازنشستگان، کارمندان و فرهنگیان برای اولین بار در سال های بعد از انقلاب، بیش از تورم افزایش یافت.

- به روحانی رأی می دهم چون بدون آن که شعارهای پرطمطراق بدهد، برای اولین بار در دولتش صادرات بر واردات پیشی گرفت و تراز تجاری مان مثبت شد.

- زندگی کشاورزان برای این دولت مهم بود و برای اولین بار، گندم را از آنها به بهایی بیش از بازار جهانی خرید و اکنون ایران نه تنها وارد کننده گندم نیست بلکه برای اولین بار در تاریخ صادر کننده گندم نیز هست.

- روحانی را دوست دارم چون سهم ایران از اوپک که به دست عربستان افتاده بود را پس گرفت و سعودی ها را سرجایشان نشاند.

- من روحانی را ترجیح می دهم به کسانی که به جای تعامل و دیپلماسی، فقط به دنیا خط و نشان می کشند، از دیوار سفارتخانه ها بالا می روند و برای مردم ایران هزینه درست می کنند.

- خوشحالم به جای رابطه و نشست و برخاست با کشورهای ریزی مانند کومور و جزایر پراکنده در این سو و آن سوی با کشورهای مهم دنیا رابطه داریم.

- به جای واردات و تولید خودروهای بی کیفیت چینی، خودروسازان فرانسوی در ایران سرمایه گذاری کرده اند تا خودروی روز اروپا در ایران تولید و حتی صادر شود.

- پارازیت ها بسیار کمتر از دولت قبل شده است.

- آلودگی هوا هر چند هنوز هست ولی تا حد زیادی کنترل شده است. تعداد روزهای پاک در سال، زیادتر شده است. من راحت تر نفس می کشم.

- روحانی را ترجیح می دهم چون حضور او در رأس دولت باعث شده مردم دنیا دیگر به ایران به چشم به موجود وخیم نگاه نکنند و برای دیدار از ایران، صف بکشند به طوری که تا آخر پاییز، ظرفیت هتل های شهرهای توریستی ایران توسط توریست های خارجی رزرو و پر شده است.

- روحانی را به مدعیان ترجیح می دهم که به جای عکس گرفتن با فقر و نداری مردم ، مستمری افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی را چند برابر کرد و باز تاکید می کنم نرفت با آنها عکس بگیرد.

- من به روحانی رأی می دهم چون می ترسم برنامه احیای دریاچه ارومیه و تالاب هورالعظیم و سایر برنامه های زیست محیطی نیمه کاره بماند و دوباره برگردیم سر خانه اول.

- من آنقدر عقل و شعور دارم که بدانم 8 سال ویرانی گسترده را نمی توان در 4 سال جبران کرد و آنقدر منصف هستم که بگویم در این 4 سال، کشور رو به جلو بوده است. پس چرا باید این حرکت رو به جلو را متوقف کنم؟

- می دانم که دولت در نیمه راه است و چرا باید از نیمه راه برگردیم و دولت را به دست کسی بسپاریم که تا کنون سابقه یک روز کار اجرایی نداشته است؟ مگر کشور من، محل آزمون و خطا و کارآموزی است؟

- فرزندان من و فرزندان دیگر ایرانیان نیز دوست دارند مانند فرزندان همه جهانیان، در یک دنیای آرام و بدون استرس زندگی کنند و روحانی راه سریع تری برای رسیدن به این هدف دراز مدت است.

- من از شعار خسته شده ام، از سختگیری های فردی و اجتماعی خسته ام، از تحجر به ستوه آمده ام، از دروغ های دلواپسان دلزده ام، دیگر نمی خواهم تحریم شوم، دیگر نمی خواهم عده ای به نام دور زدن تحریم ها خونم را به شیشه بریزند. دوست ندارم دکل های نفتی کشورم گم شوند... من هم دوست دارم آدمیزادی زندگی کنم.

- می دانم اگر روحانی رأی نیاورد، کشور دوباره به دوره تحریم ها بر می گردد و در آن صورت، همه کسانی که خانه نشین بوده ایم و رأی ندادیم در رنج هایی که بر مردم تحمیل خواهد شد ، شریک خواهیم بود.

- من به روحانی رأی می دهم ، نه به خاطر این که او بهترین است، بلکه به خاطر این که هم عقلا را سر کار آورده و هم اگر به او رأی ندهم، در واقع با رأی ندادنم، به رقبایش کمک کرده ام، همان هایی که نگرانم مقدرات من ، فرزندانم و کشورم به دست شان بیفتد.