هم‌اينك رهگيرهاي سيستم دفاع موشكي آمريكا براي شناسايي كلاهك‌ها از گول‌زنه‌ها از نوعي حس‌گر مادون قرمز بهره مي‌برد، اما حقيقت آن است كه كارآمدي اين شيوه همانند آن است كه بخواهيم چمدان‌هاي حاوي يك بمب را در يك فرودگاه با توجه به شكل و رنگ آن از ديگر چمدان‌ها متمايز سازيم.

سيستم دفاع موشكي آمريكا که از سوي دولتمردان اين كشور به عنوان كارآمدترين سيستم دفاعي معرفي مي‌شود، با نقاط ضعف پيش پا افتاده‌اي روبروست كه افشاي آن‌ها از سوي كارشناسان با واكنش غير معمول مقامات نظامي و امنيتي روبه‌رو شده است.

سيستم دفاع موشكي آمريكا از سوي دولتمردان اين كشور به عنوان كارآمدترين سيستم دفاعي معرفي مي‌شود، با نقاط ضعف پيش پا افتاده‌اي روبروست كه افشاي آن‌ها از سوي كارشناسان با واكنش غير معمول مقامات نظامي و امنيتي روبه‌رو شده است. از اين رو به واسطه عدم انتشار اين مشكلات در سطح جامعه، اطلاعات مرتبط با اين سيستم به نحوي طبقه‌بندي شده است كه پرداختن به آن از سوي كارشناسان به معناي نقض معاهده‌هاي امنيت ملي اين كشور است.

اگر سيستم دفاع موشكي‌اي داشته باشيد كه توانايي تمايز يك كلاهك واقعي از يك گول‌زنه بالوني شكل نداشته باشد چه كار خواهيد كرد؟ بي‌شك اگر شما مسئول آژانس دفاع موشكي ايالات متحده بوديد، نتايج آزمايش‌هاي دفاع موشكي را به منظور مخفي نگه‌داشتن اين نقطه ضعف مرگبار طبقه‌بندي مي‌نموديد.

در ماه مي سال 2000 بود كه طي نامه‌اي به كاخ سفيد توضيح دادم كه چگونه آژانس دفاع موشكي به منظور مخفي نگه‌داشتن اين واقعيت كه سيستم دفاع موشكي اين كشور توانايي تمايز گول‌زنه‌هاي معمولي با كلاهك موشك‌ها را ندارد، در اسناد آزمايش‌هاي مرتبط با اين سيستم دست برده، و آن‌ها را تحريف كرده است.

دو گزارش منتشر شده دفتر محاسبات كل در ماه مارس 2002 حقيقت اين ادعاي مرا ثابت نمود.

آژانس مذكور در پاسخ به نامه من مدعي شد كه اين اطلاعات طبقه‌بندي شده است و از اين‌رو به هر شكل ممكن خواستار ممانعت من از افشاي اطلاعاتي شدند كه نشان مي‌داد كه ادعاهايشان درباره اين سيستم دفاعي بر پايه جعليات علمي بنا شده است.

در يكي از اقداماتشان بود كه اين آژانس بر آن شد تا با جلب نظر رئيس مؤسسه تكنولوژي ماساچوست (MIT) اسناد و مدارك مؤيد اين موضوع را از دفتر اتاق كار من خارج كنند و در تلاش ديگري بود كه سه مأمور كه حامل نامه‌اي با طبقه‌بندي سرّي بودند، سراغ من فرستاده شدند كه البته اين نامه در برگيرنده چيزي جز اطلاعات معمول و انتشار يافته در سطح جامعه نبود و هدف آن‌ها از طبقه بندي كردن آن به عنوان اطلاعات سري آن بود كه در صورت ادامه پرداختن به اين موضوع بتوانند ادعا نمايند كه من معاهده‌هاي امنيتي را نقض كرده‌ام.

هم‌اكنون اين آژانس بر آن است تا اطلاعات مرتبط با اين واقعيت را طبقه‌بندي كند و از همين روست كه اين مسأله يعني ماهيت گمراه‌كننده گول‌زنه‌ها كه مورد تأييد كارشناسان مي‌باشد در حال طبقه‌بندي شدن در قالب اطلاعات سري است.

البته اين ترفند هيچ سودي عايد امنيت ملي آمريكا نمي‌كند و تنها تأييدي بر اين مسأله است كه تنها راه نجات اين سيستم غيركار آمد از هرگونه بررسي و نقد، مخفي ساختن اطلاعات مرتبط با آن از معرض ديدگان جامعه است.

هم‌اينك رهگيرهاي سيستم دفاع موشكي آمريكا براي شناسايي كلاهك‌ها از گول‌زنه‌ها از نوعي حس‌گر مادون قرمز بهره مي‌برد، اما حقيقت آن است كه كارآمدي اين شيوه همانند آن است كه بخواهيم چمدان‌هاي حاوي يك بمب را در يك فرودگاه با توجه به شكل و رنگ آن از ديگر چمدان‌ها متمايز سازيم.

همه اشيايي كه توسط سيستم موشكي شناسايي مي‌شوند در فضا قرار دارند، يعني در جايي كه عدم وجود مقاومت هوا سبب مي‌شود تا گول‌زنه‌هاي سبك با سرعتي كمتر از بمب‌هاي سنگين حركت كنند. از اين‌ رو به واسطه عدم مقاومت هواست كه اين احتمال وجود دارد تا بمب‌ها در پوشش موادي سبك قرار داده شوند تا حالتي شبيه يك گول زنه پيدا كنند. به عبارت ديگر احتمال تغيير صورت ظاهري بمب‌ها و گول‌زنه‌ها در فضاي نسبتاً خلأدار جو عملاً بسيار زياد است.

پس از آزمايش‌هاي آژانس در سال‌هاي 8-1997 بود كه مشخص شد اين سيستم، توانايي تمايز بين گول‌زنه‌ها و كلاهك‌هاي هسته‌اي و حتي توانايي تمايز دادن بين بالون‌ها راه‌راه را از كلاهك‌هاي جنگي ندارد، اما پاسخ آژانس به اين مشكل، حذف اين نوع گول‌زنه‌ها در آزمايش‌هاي بعدي بود. در يكي از اين آزمايش‌ها بود كه آژانس مدعي شد كه در تشخيص كلاهك از گول‌زنه‌ها بيش از حد تصور موفقيت داشته است، اما پس از آن كارشناسان دفتر محاسبات كل دريافتند كه حسگر سيستم در اين آزمايش از كار افتاده بوده و ادعاي موفق‌آميز بودن آن هم به احتمال زياد نادرست بوده است.

هنگامي كه بازرس كل وزارت دفاع و نيز بازرس وزارت دادگستري به بررسي ادعاي جعلي اين موفقيت پرداختند، آژانس به كارشناسان آزمايشگاه لينكولن در مؤسسه تكنولوژي ماساچوست متوسل شد تا با ارائه اطلاعات و آزمايش‌هاي جعلي، آن‌ها را از حقايق گمراه نمايند.

در آزمايش‌هاي بعدي آژانس از نوعي بالون كه عمدتاً ده برابر رنگي روشن‌تر از يك بمب داشت استفاده كرد و مدعي شد كه اين سيستم توانايي تمايز اشياي روشن از تيره و يا به عبارت ديگر بمب از بالون را دارد. البته آن‌ها از توضيح اين مسأله كه آيا اگر كلاهك در داخل يك بالون قرار گيرد، باز هم اين سيستم توانايي شناسايي آن از يك بالون خالي را دارد، خودداري نمودند.

در حال حاضر آژانس هيچ برنامه فني‌اي براي حل اين معضل ندارد و حتي از ارائه هرگونه تحليل و يا يافته علمي قابل قبول كه بيانگر تلاش آن‌ها براي حل اين مشكل باشد هم قصور نموده است.
سوءاستفاده از نظام طبقه‌بندي اطلاعات با هدف مخفي ساختن اين واقعيت كه سيستم دفاع موشكي ايالات متحده فاقد اين قابليت علمي است را مي‌توان سوءاستفاده از سيستم امنيت ملي دانست.

يك سيستم دفاع موشكي در صورتي كه بر پايه اطلاعات و يافتههاي دقيق علمي نباشد كارآيي لازم را نخواهد داشت. به عبارت ديگر ميتوان مدعي شد كه طبقهبندي اين واقعيت كه راهكاري دقيق و علمي وجود ندارد كه بتواند اين سيستم ناكارآمد را در وقت خود فعال سازد، چيزي جز ضربه به دموكراسي و مردم كشورمان نيست.