امشب، کی روش افسانه می شود؟

عصر ایران؛ سروش بامداد- تیم ملی فوتبال ایران امشب ودر صورت پیروزی در برابر ازبکستان  برای پنجمین بار به دور نهایی مسابقات جام جهانی فوتبال 2018 مسکو راه می یابد.

چنانچه در بازی امشب – 22 خرداد 1396- نیز تیم ایران گُلی دریافت نکند تنها تیمی خواهد بود که بدون دریافت هیچ گل از دور مقدماتی صعود می کند.

صعود ایران یک ویژگی دیگر هم خواهد داشت زیرا برای اولین بار خواهد بود که به صورت پیاپی و بلافاصله بعد از دوره قبل، به جام جهانی فوتبال راه پیدا می کنیم.

اولین حضور ایران در سال 1978 رخ داد و 20 سال طول کشید تا به جام جهانی 1998 فرانسه راه پیدا کنیم.

4 سال بعد این اتفاق نیفتاد و با یک دوره فاصله در 2006 آلمان حاضر بودیم و باز در 2010 راه نیافتیم و 2014 با کارلوس کی روش در جام جهانی برزیل حضور پیدا کردیم.

در بزرگی کاری که کارلوس کی روش در این 4 سال انجام داده همین بس که چهار سال قبل هر سه بازی آخر را باید می بردیم تا راه می یافتیم و البته بردیم و رفتیم و این بار باید هرسه را ببازیم تا نرویم و امید بسیار داریم امشب کار تمام شود چرا که تنها 2 امتیاز دیگر برای جام جهانی می خواهیم و با برد کار تمام می شود و در صورت تساوی هم البته می توانیم  به دیدار بعد دل ببندیم.

باری، پیروزی ایران و راه یابی به جام جهانی روسیه از کارلوس کی روش یک مربی افسانه ای می سازد؛ نامی که در فوتبال ایران ماندگار خواهد شد. دوبار پیاپی حضور در جام جهانی و اگر امشب گلی دریافت نشود بدون گل خورده.

موفقیت امشب، رسانه ها و تحلیل گران حامی کی روش را هم سربلند می کند و به یادمان می آورد که اگر چند بار تلاش ناکام برای تغییر کی روش به نتیجه رسیده بود اتفاق دیگری رخ می داد.

این همه تأکید بر نام کارلوس کی روش به منزله انکار نقش بازیکنان و بزرگ نمایی سر مربی نیست زیرا گاه یک بازیکن سرنوشت تیم را تغییر می دهد نه سرمربی. در همین فینال قهرمانی اروپا کیست که بتواند نقش کریستین رونالدو را انکار کند و همه سهم قهرمانی رئال مادرید را به زین الدین زیدان سرمربی اختصاص دهد؟

تیم ملی ایران  با هدایت برانکو ایوانکوویچ هم به جام جهانی 2006 راه یافته بود ولی در آن زمان کسی نگفت سرمربی کروات افسانه می شود چون تیم ایران با ستاره های فراوان شناخته می شد: علی دایی، مهدوی کیا، علی کریمی و بازیکنان دیگر هر یک برای هر تیمی سرمایه هایی ارزش مند به حساب می آمدند. درست است که آنها شاگردان برانکو بودند اما با برانکو ستاره نشدند.


علی دایی، علی دایی بود. مهدوی کیا و علی کریمی نیز و در تیم ملی ثمر دادند اما قبل از تیم ملی خصوصا در مقدماتی 2006 نیز شناخته شده بودند حال که غالب ستارگان امروز تیم ملی فوتبال ایران را کی روش کشف و معرفی کرد و قبل از آن چه می دانستیم رضا قوچان نژاد و  اشکان دژاگه کیستند و کجایند.

بخواهیم منصفانه تر قضاوت کنیم البته باید به نام فریدون زندی هم اشاره کنیم که با برانکو شناختیم اما نقشی که دژاگه و قوچان نژاد و دیگر کشف های کی روش ایفا کردند و امتیازات فراوان و حساسی را در مسابقات مقدماتی به ارمغان آوردند بسا بزرگ تر است.

بر این پایه می توان ادعا کرد ستاره تیم ملی فوتبال ایران خود کارلوس کی روش است. او که امشب با پیروزی بر ازبکستان افسانه می شود و اگر هم این اتفاق رخ ندهد همچنان می توان امید داشت زیرا تنها دو امتیاز ما را مسافر روسیه می کند.

کی روش البته کم منتقد نداشته است. از آنان که او را به تحمیل خواست های خود و تحقیر مدیریت فدراسیون و مربیان ایرانی متهم می کردند و می کنند تا کسانی که او را به لیگ ایران بی توجه می دانند. از آنان که به سفرهای متعدد او خرده می گرفتند تا آنها که مدام به مبلغ قرار داد او اشاره می کنند. منتقدانی که شرایط دشوار دوران تحریم از بهمن 89 تا بهمن 92 را نادیده می گیرند.

کی روش اما یک مأموریت داشت و هر کاری که انجام داده برای تحقق این مأموریت بوده و امشب می تواند این مأموریت را به فرجام برساند. نیکوترین فرجام.

این که در جام جهانی چه اتفاقی می افتد و تا آن زمان می ماند یا نه بحث دیگری است. امشب اما کارلوس کی روش می تواند افسانه شود و حال که مسابقه یک شب زودتر برگزار می شود تا شادی مورد نظر با ایام سوگواری تداخل پیدا نکند فرصتی استثنایی است تا فضای جامعه بار دیگر تغییر کند و در این صعود بیش از هر نام دیگر کارلوس کی روش نقش داشته است.