كاش مي شد با برجام مهماندار وارد كرد! (+عکس)

یکی از کاربران عصرخبر با ارسال پیامی نوشت:

پنج شنبه گذشته با پرواز شماره 7234 هواپيمايي تابان از گرجستان قرار بود از تفليس به تهران برگرديم. هيچ يك از ما  257 مسافر آن پرواز به اندازه اي خوش شانس نبوديم كه يكي از آن هواپيماهاي برجامي را سوار شويم.

پروازي كه قرار بود ساعت 6 و نيم عصر حركت كند با يك ساعت تاخير مسافر گيري كرد.از سوار شدن به هواپيما تا حركت آن هم مجبور شديم 15 دقيقه گرماي كابين را تحمل كنيم.مهماندار ها در پاسخ به اعتراض مسافران به گرما، پاسخ هاي تلگرافي و تنها براي رفع تكليف مي دادند:«الان حركت مي كنيم.» وسط گرماي طاقت فرساي هواپيما،حال يكي از مسافران ديدني تر بود.

از محفظه كيف هاي بالاي صندلي  H  رديف 23  آب مي ريخت و صندلي خيس شده بود.اينكه در آن لحظات باران هم مي باريد، باعث شد اينطور به نظر بيايد كه سقف هواپيما چكه مي كند.هر چه بود، مسافر صندلي نمي توانست بنشيند و از يكي از مهماندارها خواست مشكل را حل كند.

مهاندار محترم، انگار كه هيچ اتفاقي نيافتاده از او خواست صبر كند. آقاي مسافر مجبور بود علاوه بر خستگي ناشي از انتظار يك ساعته در فرودگاه و گرماي هواپيما، حالا سر پا معطل شدن را هم تحمل كند.

او موضوع را به 2 مهماندار ديگر هم تذكر داد،اما رفتار و پاسخ آنها هم تفاوتي نمي كرد.نزديك 15 دقيقه بعد از اولين تذكر او،يكي از مهاندار ها با يك جعبه دستمال كاغذي برگشت و از مسافر خواست خودش مشكل را حل كند.

اعتراض او و مسافران صندلي هاي اطراف باعث شد خود جناب مهماندار تقبل زحمت كرده و با فشردن دستمال كاغذي جلوي ريزش آب را بگيرد تا ما بدانيم كه «مشكلات ايراني» هميشه «راه حل هاي ايراني» دارند. البته خود مسافر مجبور شد صندلي را خشك و تميز كند. بعد از پرواز از آن مسافر او خواستم موضوع را از هر مرجعي كه مي تواند حتي خود شركت تابان پيگيري كند.آقاي مسافر مي گفت: «من بابت معطلي و خيس شدن اعتراضي ندارم.اعتراض من به رفتار مهماندار است.اين اتفاق اگر در اتوبوس بين شهري مي افتاد،رفتار بهتري با من مي شد.»

از سرمهماندار خواستم يك فرم نظر سنجي در اختيارم بگذارد تا اعتراض آن مسافر و البته بقيه مسافران را مكتوب كنم كه گفتند چنين فرمي ندارند. با اصرار من، سرمهماندار يكي از فرم هاي داخلي مربوط به گزارش كادر پرواز را آورد تا موضوع را بنويسم. فرم پر شده را به ايشان تحويل دادم و تلفنم را نوشتم و خواستم شركت تابان نتيجه پيگيري اين موضوع را به من هم اطلاع بدهد.حالا 48 ساعتي از پايان پرواز مي گذرد و خبري از تماس نشده است.

البته زنجيره مشكلات پرواز 7234 شركت تابان به همين جا ختم نشد.در اين پرواز با نوع جديدي از تاخير به نام «تاخير در خروج» مواجه شديم.

در حاليكه هواپيما فرود آمده بود و پله هاي خروج نيز مستقر بودند،درهاي هواپيما باز نشد و البته سيستم خنك كننده هم كار نمي كرد. اين بار هم ما مجيور شديم بيشتر از 10 دقيقه گرماي داخل هواپيما را تحمل كنيم.

البته اگر شركت تابان اراده اي براي پاسخ به اين اعتراض ها داشته باشد، ممكن است آن تاخير اوليه و اين تاخير ثانويه، گرم بودن هواي داخل كابين و حتي ريزش آب را با يك توضيح فني توجيه كند. اما چرا وقتي مسافران در آن گرما عصبي هستند، كاپيتان يا يكي از مهاندارها، پشت بلندگو از مسافران عذرخواهي ساده اي نمي كند و مشكل را براي شان توضيح نمي دهد؟

آيا اين توقع زيادي است يا فكر مي كنند چنين كاري فايده ندارد يا آنها چنين وظييفه اي ندارند؟

گاهي فكر كرده ام همان بهتر كه ما نمي توانيم هواپيما بخريم يا سخت مي خريم. به كمك برجام يا هر روش ديگري حتي اگر همه هواپيما ها را تعويض كنيم، با رفتارهاي دور از احترام برخي از خدمه پرواز چه بايد بكنيم؟!

امريكا راه خريد هواپيما را بسته است، اما آيا الزام مهماندارها به رفتار مودبانه با مسافران را هم تحريم كرده است؟ توسعه پاركينگ در فرودگاه هاي امام و مهرآباد را هم امريكا تحريم كرده است؟ نصب چند گيت ورودي بيشتر در فرودگاه بين المللي امام خميني كه هنگام ورود گردشگران نخستين مواجه با كشور است چه تكنولوژي تحريم شده اي مي خواهد؟

دستمال مربوط چه؟! دادن يك دستمال ارزان قيمت به مسافران آيا هزينه كمرشكني براي خطوط هواپيمايي وطني دارد يا ورود اين دستمال ها از سوي آمريكا جهانخوار و جنايتكار تحريم شده است؟! با احترام به همه كادر پرواز و مهماندارهايي كه وظيفه شان را به درستي انجام مي دهند،گاهي فكر كرده ام كاش مي شد با كمك برجام چند مهماندار هم وارد كرد.