به گزارش عصر ایران به نقل از یو اس ای تودی، ایجاد صلح در منطقه ای که مملو از تنش و ترس است و خشونت میان رقبای عصبانی موج می زند، سخت ترین پیروزی ای است که می توان به آن دست یافت. موصل بزرگترین جایزه در قلمروی تحت کنترل داعش بود. عملیات بازپس گیری آن 9 ماه طول کشید و شاید حدود 1 هزار نفر نیروی عراقی و تعداد زیادی از شهروندان برای بازپس گیری آن کشته و مجروح شدند. بازپس گیری موصل، خبر فوق العاده ای بود. اما آنچه پس از این عملیات رخ می دهد، تعیین خواهد کرد افراط گرایی پیروز می شود یا شکست می خورد.
این قسمت از عملیات نیازی به مستشاران نظامی آمریکا و حملات هوایی ندارد. بلکه نیازمند «قدرت نرم» وزارت خارجه و سازمان ملل برای میانجیگری مستشاران آمریکایی و گروه های جامعه مدنی عراقی است. بسیاری از موضوعات می تواند در خاکسترهای موصل، جایی که 80 درصد جمعیت بخش غربی اش در خرابه ها زندگی می کنند. به صورت اشتباه و سریع به وقوع بپیوندد.
اجساد زندانیان مجروح، سر بریده شده یا
زخمی همچنان در گزارش های حقوق بشری و فیلم های اینترنت نشان داده می شود. سبعیت و
خشونت زیاد که در سپر انسانی قرار دادن زنان و کودکان خودش را نشان می داد در موصل
به اوج خود رسید.
عبادی در مقایسه با نوری مالکی، نخست وزیر پیشین که موجب ایجاد نارضایتی در میان اقلیت سنی ها و فراهم شدن زمینه های ظهور داعش شد، عملکرد بهتری داشته است. عبادی رهبران کرد و سنی را به کابینه اش اضافه کرد و با جامعه اهل تسنن به گفتگو پرداخت و قدرت بیشتری به استان ها داد. همه این ها اقدامات خوبی بود.
اما موصل و استان نینوا همچنان با مشکلات روبرو هستند. همه به دنبال این هستند که از یکی تنفر داشته باشند. سنی ها مخالف شیعیان هستند. گروه های نیابتی مورد حمایت ترکیه در مقابل شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران، مقاومت می کنند. کردها به دنبال استقلال هستند. خشونت هیچ وقت از بین نمی رود و همیشه زمینه هایی برای بروز دارد.
چالش های مشابهی پیش روی آزادسازی پایتخت عملی داعش یعنی رقه در سوریه هم وجود دارد. در موصل، آمریکا و دیپلمات های سازمان ملل باید میانجیگری، مصالحه و تشویق گروه های غیر دولتی برای حل منازعات را در دستور کار قرار دهند. در ماه سپتامبر انتخابات استانی برگزار می شود و در سال آینده انتخابات پارلمانی برگزار خواهد شد. باید جلوی اشتباهات را گرفت تا بار دیگر داعش نتواند بازگردد.