کافی است در نظر بگیرید برای یک واحد صنفی چه مشکلاتی وجود دارد؟ دریافت پروانه کسب، تاییدیه اماکن نیروی انتظامی، تاییدیه تابلو از وزارت ارشاد، تایید نام واحد صنفی از سوی فرهنگستان و زبان ادب فارسی و ... ! کجای دنیا برای کار کردن و پول درآوردن و شغل ایجاد کردن این همه هفت خوان وجود دارد؟
یک کارآفرین فقط برای ثبت برندش باید حداقل چندین ماه در نوبت کارشناسی باشد تا نام تجاری اش توسط ثبت علایم تجاری تایید شود، بعد که تایید شد باید برود اتاق اصناف پروانه کسب بگیرد. باید اماکن نیروی انتظامی صلاحیت فرد را تایید کند، استفاده از نام را تایید کند، بررسی انتظامی انجام دهد و ... .
مگر می شود یک بار شهرداری از مردم پول بگیرد و مجوز تجاری بدهد، بعد که کسی خواست کسب و کاری در این واحد تجاری راه بندازد تازه نیروی انتظامی جواب بدهد که اینجا از نظر ترافیکی مورد قبول است یا نه؟! اگر مورد تایید نیست چرا اجازه ساخت تجاری دادید؟ مردم و کارآفرینان چه گناهی کرده اند؟!
یک نفر رفته یک واحد تجاری را ماهیانه ده ها میلیون تومان در شهرهای بزرگ ایران اجاره کرده و تازه اماکن می گوید که اینجا مورد تایید ما نیست؟
بررسی ترافیکی انتظامی چیست که در آیین نامه نظام صنفی آورده اند؟ مشکل انتظامی چیست؟ چرا موقع ساخت واحدهای تجاری توسط شهرداری ها ضوابط اعلام نمی شود. مگر شهرداری مال یک کشور و اداره اماکن ناجا متعلق به مملکتی دیگر است؟
وقتی یک شهروند عادی سر و کارش به اماکن نیروی انتظامی می افتد معنایش این است که یک فعالیت اقتصادی عادی گره خورده است با بخشی از نیروهای مسلح کشور! نهادی که بخش اطلاعاتی دارد، نامه محرمانه می زند، حرف نمی زند بلکه دستور می دهد و هر چه بگوید باید مردم گوش کنند؟ چرا؟ مگر آنها کارشناس برند هستند؟ کارشناس اقتصادی هستند؟ متخصص کسب و کار و اشتغالزایی هستند؟ چرا باید مال و اقتصاد و آبرو و اعتبار برندها و شرکت های داخلی و خارجی اینگونه با مشکل مواجه شود؟
مشکل از نیروی انتظامی نیست ، مشکل از کسانی است که قوانین مربوط به واحدهای صنفی را نوشته اند و فکر کرده اند مردم یک مشت مجرم بالفطره هستند که باید برای فروش ساندویچ هم صلاحیت شان توسط اماکن تایید شود.
جالب است که الان کار پیچیده تر از اینها شده است. در خود وزارت ارشاد هم جایی تشکیل شده به نام دبیرخانه شورای پاسداشت زبان و ادب فارسی؛ می گوید می خواهی مغازه بزنی؟ بسیار خب! اما باید تابلوی مغازه ات را تایید کنیم! و اگر تأیید نکنند اصلا طرف نمی تواند مغازه ای راه بیندازد یا توسط اماکن ناجا پلمپ می شود. همین تأیید نام هم گاه، ماه ها طول می کشد چرا که بعضی اسم ها باید از فرهنگستان استعلام شود.
کجای دنیا با مال و سرمایه مردم به راحتی آب خوردن اینگونه برخورد می شود؟
با این وضعیت نمایندگان مجلس دنبال این هستند که ببیند چرا موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز توانسته اند سرمایه مردم را جلب کنند و بعضا به جیب بزنند ؟ معلوم است. کلا هر کاری کنیم ریسک بالایی دارد . اماکن نیروی انتظامی ساندویچی ها را راحت پلمپ می کند اما موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز ، روز روشن و سالیان سال کار می کنند و پول مردم را بالا می کشند و ... !
تا وقتی برای فروش سیب زمینی و تخم مرغ آب پز هم باید هر روز منتظر دستورالعمل و بخشنامه و خرده فرمایش از این نهاد و ان اداره باشیم، تا زمانی که رسانه ها تعارف می کنند و مسؤولان به جای پرداختن به دردهای عموم مردم، حرف های کلی می زنند، تا وقی خود واحدهای صنفی دچار ترس و محافظه کاری هستند، اوضاع همین است.
نمایندگان مجلس می توانند یک بار برای همیشه این اوضاع را اصلاح کنند. یک قانون وضع کنند و پای برخی نهادهای اضافی را از فعالیت های بیرون بکشند. مجوز گرفتن از ارشاد باید تعطیل شود. مجوز گرفتن از اماکن باید تعطیل شود. نظارت بر واحدهای صنفی باید به خود اتحادیه ها سپرده شود. باید سیستم های بازرسی اتحادیه ها جای اماکن نیروی انتظامی را در قوانین نظام صنفی بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد مردم می توانند بیاییند وسط میدان و کار کنند و اشتغال زایی کنند. باید فاصله بین تصمیم یک سرمایه گذار از اراده تا عمل، به حداقل ممکن برسد نه این که مردم را آنقدر بدوانند و اذیت کنند و به این اداره و آن نهاد پاس بدهند که سر آخر عطای کار را به لقایش ببخشد و اگر پولش زیاد است، آن را در خارج سرمایه گذاری کند و اگر سرمایه ای اندک دارد، در بانک و موسسه ای بگذارد و منتظر سر ماه باشد که سودی بگیرد و روزگار بگذراند.
از تجربه کشورهای دیگر استفاده کنید؛ همین ترکیه یا گرجستان را ببینید! هر کسی بخواهد کسب و کاری راه بیندازد، در فاصله چند روز و حتی گاه در چند ساعت، مدارکش را می گیرند و مجوزهای لازم را می دهند. همین است که پول گردش می کند، ثروت آفرینی می کند، شغل می سازد و رونق اقتصادی ایجاد می کند. دولت هم صرفاً نظارت های عمومی دارد و مالیاتش را می گیرد.
نهادهای دولتی به معنای عام کلمه، بزرگ ترین موانع کسب و کار هستند. اصناف، از این نهادها، انتطار کمک و گرفتن دست شان را ندارند، همین که از سر راه شان کنار بروند و پایشان را نگیرند، بزرگ ترین خدمت را به رونق اقتصادی کشور کرده اند.
تصویر گورستان نصیرآباد باغستان در حومه شهریار، که گویا هر شب ۵٠ زن، مرد و کودک در گورهاى آماده اش میخوابندو در هر گور یک تا چهار نفر زندگی میکنند.
من دوسال برای همسرم 150 میلیون سرمایه گزاری کردم هنوز موفق به دریافت پروانه نشدم! و جالب تر اینکه تمام این مدت دارم اجاره مکان هم پرداخت می کنم
یه مغازه خواستیم دایر کنیم به اسم 21 ، اجازه ندادن گفتن 21 از مظاهر دراویشه و با این نام اگر بزنین اجازه یک روز کار هم بهت نمیدیم .
هرچی گفتیم بابا اونی که شما میگین مظهر دراویشه عدد 121 هست نه 21 ، گفتن فرق نمیکنه و بالاخره نذاشتن
اگه کاسب بازار باشی متوجه میشی چی میگم
سرمایه گذار خارجی بعد از کلی انتظار از ادامه کار انصراف داد
نتیجه تنها تولید کننده پولی یورتان کشور با 20.000 تن تولید در سال با این اوصاف و .... تعطیل شد.
فقط بلدیم بگیم مرگ بر ....
دولت به جاي سخنراني و برگزاري همايش و سميناهار ! و وقت تلف كردن بايد اين مقاله را سرلوحه كار خود قرار دهد. همين مقاله يك برنامه كامل اجرايي است . بسم الله .
وزيراني كه شايد 30 سال پيش نابغه بوده اند و اكنون غريب اند با عصر جديد ...
افسوس....
کلا باید تمام قوانین جامعه یکبار بروز شوند تا تمام این همه اشکالات ریز و درشت برطرف شود
تمام این وقت کشی های الکی باید برداشته شود
آنقدر از این مقالات بنویسید تا صدای مردم شنیده شود.
فقط دولتو بزرگ کرده اند و برای حقوق دادن به اینا انواع مالیات و عوارض رنگ و وارنگ میگیرند تازه اینقدر سختش میکنند که طرف حاضر بشه پول زور را بده و هیچی نگه..
نوشتار هوشمندانه ای بود . خوب است هر هفته یک نوشتاری ازین دست شجاعانه در حوزه های گوناگونی که رفع موانع می کند ارائه کنید .
سپاس.بدرود.
تا ایجاد اشتغال نماید ولی بانکهای ما با سودهایی که میدهند قاتل اقتصاد و اشتغال هستند و جالب این که همه مسئولان درد رو میبینند ولی همچنان بر ادامه مسیر در بیراهه اصرار دارند اگر طرح ندارید حداقل از کشورهای موفق الگو برداری کنید اینکه خیلی ساده تر و سریعتر هستش
درست مثل زمان سابق که نوشابه را فقط میتوانستی با شیشه بخری و باید بابت هر شیشه نوشابه مبلغی گرویی پرداخت کنی وپس از بازگرداندن شیشه پول گرویی را بلا فاصله دریافت میکردی ولی حالا مالیات ارزش افزوده را بعد از یکسال هم نمیتوانی پس بگبری و تازه اول دشمنی با درخواست کننده استرداد وجه است و هر روز سازمان به دنبال رد دفاتر درخواست کننده وجه استرداد میباشد.
من حد ود ۲۵ ساله که یک دفتر اداری دارم. تقریبا هر ماه شهرداری میاد و مدارک را میخواد. بعضی موقع هم چند گروه متفاوت و جدا از هم میان خیلی هم طلبکارانه. وقتی ازشون می پرسیم مگر شما تو شهرداری فایل ندارید که اینجا ۳۵ سال پیش اداری شده میگن هر سال باید چک بشه؟؟!!
یکی نیست بگه همین امنیت را همد که میگید مدیون خود این مردم هستید ومردم بایدد بگن دولت امنیت داره ...
امنیت اقتصادی هم شرطه ...ووظیفه دولت هست که متاسفانه توسط نهادهای دولت از جمله دارایی وتامین اجتماعی وبانکها وسایر نهادها به خطر افتاده وامنیت اقتصادی که نباشه بقیه انیت ها به خطر مافته
با مغازه اجاره ای در عرض 10 سال ما باید 10 با جواز بگیریم
با وجود ارایه همه مدارک دال بر سود مشخص، دارایی اصرار بر مبلغی دیگر دارد و حتی کارمند دارایی رشوه میخواهد که حرف ما را قبول کند.
بیمه هم که سرگردنه نسشته است...
برای بنام کردن رفتم ثبت چند تا نامه زد به جاهای متفاوت ف یکی به مالیات که قیمت نجومی به ان گداشتن ودرخواست پول بی حساب ( چون سرقفلی بود)، بعد صنف گفت همان مقدار من می خواهم وباید سالیانه پول بدهی و ..
نشان به این نشان که فهمیدم پولی که باید به این نهادها بدهم تا 5 سال نمی توانم دربیاورم ، بیخیال بنام زدن شدم!
متاسفانه تنها موسسات غیر مجاز نیستند که پول مردم را بالامی کشند ، فروشندگان متفرقه خودرو نیز از این خلاها استفاده کرده و با آب و رنگ سود مشارکت بالا پول مردم را جذب کرده و آنها را در تله می اندازند و با اعصاب و روان آنها بازی میکنند موسسه ای مثل...که هیچگاه به موقع و طبق وعده اش عمل نمی کند و تعجب است که چطور ادامه می دهد. مردم ساده ای مثل من هم اعتماد میکنیم ولی سپس ...نهایتا حتی بالاتر از نرخ روز ماشین را می فروشند. یک فریب قانونی و سیستماتیک
الان همه ی اون افراد بیکار هستن و بعضی هاشون هم بزهکار شدن درحالی که میتونستن الان شاغل باشن
امان از این کشور
ای کاش این متن هرروز برای همه مسولان از رده بالا تا پایین (درخیلی از مواقع قانون خوب تصویب می شود ولی کارکنان رده پایین اجرا نمی کندد یا خیلی بد اجرا می کنند) ارسال بشه تا وجدانشان بیدار بشود
الان نزديك به دو ماه هست كه دنبال تاييديه اماكن جهت احداث دفتر كار هستيم و پدرمان را واقعا دراورده اند و مستاصل شديم و به غلط كردن افتاديم
رفتارشان با ارباب رجوع ، ارباب رعيتي است و واقعا مردم گرفتار هستند
تو این مملکت کار و تولید مصداق دیوانگی و جنون هست . خود ما به عنوان بازرگان و تولید کننده یه تیم حرفه ای داریم برای دفاع در برابر هیولاهای دولتی .......در واقع بجای تمرکز بر تولید و خلق ایده های جدید و انالیز بازارها نگران حمله و دفاع از ارگانها و سازمانهای تخریب چی هستیم.
شرم آوره
تاسف باره
فرار و فرار فقط
باید فرآیند ایجاد شود که واقعاً فاصله بین ایده تا عمل یکی دو هفته بیشتر طول نکشد و نظارتها در حین کار باشد نه قبل از شروع فعالیت.
واقعاً با گوشت و پوستم فقدان نهادهای حمایتی را لمس کردم
چون از خیابان دید ندارد. به همین راحتی مانع
راه اندازی کسب و کارم شده اند خودم و سه فرزندم بیکار و نمی دانم چکار کنم هیچ کس هم جوابگو نیست. بزرگترین مانع اشتغال این سیستم دست و پاگیر و به ویژه اماکن است
بنده یک کارآفرین هستم،بیش از 30 نفر شغل ایجاد کردم .پروانه تولید از وزارت صنایع دارم و..... ولی در سه سال متوالی تلاش کردم و نتونستم یه طرح ترافیک برا ماشین وانتم بگیرم که محصولاتم را توزیع کنم !!!!می گن روزانه بخر !!!!!!!!!!!!و ..... تقریبا هر روز روزانه می خرم !!.
برای کسب و کارهای اینترنتی اومدن یه جایی رو درست کردن به نام نماد اعتماد.
اصلا مشخص نیست بر چه اساسی کار می کنند. به من مجوز میدن، به دوستم برای همون کار مجوز نمیدن. آخه این چه سیستمیه.
بعد اعتراض می کنی چرا به فلانی دادی، به من نمیدی، میگه اونم میدم باطل کنند و به=عد از دو روز به جای باطل کردن، نماد دو ستاره رو بهش اعطا می کنن.
کلا قوانین بیمه و مالیات در مملکت ما خلاف کارآفرینی و تولید است
١. نيروي انتظامي (پليس)
٢. اماكن
٣. بهداشت
٤. شهرداري
٥. دارايي
٦. بيمه
٧. وزارت كار
٨. دخانيات (ما چون سيگار هم در رستوران نداريم زورشان به ما نرسيد)
٩. خود صنف
١٠. تعزيرات
از ارگان هايي مثل ثبت شركت ها و ارشاد كه در ابتداي كار سنگ مي انداختند بگذريم.
بعد آقايان مي خواهند خصوصي سازي كنند!؟؟؟؟!!!!
بخش خصوصي را رها كنيد، خودش كار خودش را مي كند
رییس بانک معاون هاش را صدا زد.خوشحال شدم.وقتی آمدند ریس شعبه گفت این هم یکی دیگه وهمه زدند زیرخنده.
گفتم دستور رییس جمهوراست و مصوبه هیّت وزیران.
جواب داد هرکی قول داده خودش هم بهت وام بده .
الان 3 ساله باشگاه فعاله و فقط 3 ماه یک بار اداره بهداشت ترکیه میاد یک چکاپ میکنه و میره هنوز که هنوزه برای یک مورد عجیب غریب ما رو نه احضار کردند و نه کاری به کار ما دارند .
به وضعیت راه اندازی باشگاه در ایران فکر میکردم تنم میلرزید .
15 ماه طول کشید پروانه کسب بگیریم تو هر اداره ای هم پا گذاشتیم رشوه خواستن
آري عصر ايران به راستي كه خسته شدم، خسته شدم از دخالت هاي بيجا به اسم حمايت، خسته شدم از زياده خواهي، خسته شدم از شرمندگي جلو كارگران، خسته شدم از ايران
ملك و دستگاه ها رو گذاشتيم براي فروش و حدود دويست نفر هم اخراج
اين داستان توليد در ايرانه...
فقط نگران اینم خلافکارهایی که با وسیقه آزاد شده اند و یا بدلیل کامل نبودن مدارک جرمشان دارن توی شهرها میچرخن بتونن راحت کسب و کار راه بیاندازند. اونوقت من نمیتونم بچه ام را به فروشگاه ببرم !!
دست شما درد نکنه انگار امروز یه حرکت به سمت جلو شروع شده در روزنامه ها، باید این ایرادها رو آنقدر کوبید تو سر مسئولین تا به فکر راه حل بیفتن. البته به هریک از مراحل ذکر شده در مقالتون باید فساد اداری رو هم اضافه کنین تا تکمیل بشه خانهاتون.ممنون
کسی که هدفش رزق حلال است کسب و کار راه می اندازد ، پس این همه اذیت و آزار چیست؟ نهایت یک هفته ای باید کل مجوز ها و پروانه ها صادر شود. این ادارات دولتی با این همه سازمان های عریض و طویل و گرانقیمت به چه دردی می خورند؟
اینها همه حرفهاییست که در گلوی ما گیر کرده بود. من خودم جوانم و در حد خودم میتوانم شغلی ایجاد کنم و برای تعدادی از اطرافیان خودم در فامیل اشتغالزایی کنم ولی واقعیت اینست که انگیزه ندارم چون کارآفرینی کار حساس و پر استرسی هست و شخص کارآفرین باید مورد حمایت معنوی قرار بگیرد که در حال حاضر به هیچ وجه اینطور نیست !
باور کنید اکثر کارآفرینان حمایت مالی نمیخواهند، فقط فشار را از روی دوش کارآفرینان بردارید. دست از سنگ اندازی بردارید. بگذارید فقط با دغدغه هایی مثل درآمدزایی، بازاریابی، فروش بیشتر و این دست مسائل روبرو باشند.
به کارآفرینان آرامش هدیه کنید تا در کنار هر کارآفرینی ای حتی در کوچکترین ابعاد، حداقل حداقل برای 5 نفر اشتغالزایی شود...