شاید قانون دنیا همین باشد

من صاحب آرزویی باشم

که شیرینی تعبیرش از آن دیگریست

_______________________________________

این روزها شبیه جودی ابوت شده ام

برای بابا لنگ درازی می نویسم

که این روزها دیگر خودم هم نمی شناسمش

_______________________________________

از یه جایی به بعد دیگه بزرگ نمیشی ، پیر می شی

از یه جایی به بعد دیگه خسته نمیشی ، می بُری

از یه جایی به بعد هم دیگه تکراری نیستی ، زیادی‌ هستی

_______________________________________

از من نرنــــــــــج

نه مغــــــرورم نه بی احســـــاس فقط خســــته ام

خســـــــــته از اعتــــــمادی بیــــجا

برای هـــــــــمین قفــــــــــــلی محــــــــــــــکم بر دل زده ام

_______________________________________

یه وقتایی دلت می خواد

یکی از پشت سر چشماتو بگیره و ازت بپرسه

اگه گفتی من کی ام ؟

تو هم دستاشو بگیری و بگی

هر کی هستی فقط بمون

_______________________________________

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود

گاهی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ می شود

گاهی دلم برای پاکی های کودکانه ی قلبم می گیرد

گاهی آرزو می کنم ای کاش دلی نبود تا تنگ شود

تا خسته شود تا بشکند

_______________________________________

دلتنگم نه برای کسی از بی کسی

خسته ام نه از تکاپو از در به دری

نه دوستی ، نه یادی ، نه خاطره ی شیرینی

تنهایم تنهاتر از آن سنگ کنار جاده اما مشتاقم

مشتاق دیدار آنکس که صادقانه یادم کند

_______________________________________

دیگر سوسوی هیچ چراغی امیدوارم نمی کند

دیگر گرمای دستی دلم را به تپیدن وا نمی دارد

می روم تا در تاریکی راه خود را پیدا کنم

که به چراغ های نورانی و دست های گرم دیگر اعتمادی نیست

_______________________________________

خالی تر از سکوتم

انبـوهــی از ترانـه

بــا یـاد صبـح روشـن اما

امیـد باطل

شب دائـمی ست انـگار

_______________________________________

دیگر بهار هم سرحالم نمی کند

چیزی شبیه معجزه زلالم نمی کند

آه ای خدا مرا به کبوتر شدن چکار

وقتی که سنگ هم رحم به بالم نمی کند

_______________________________________

دلم به کما رفته

برای مردنش دست به دعا شوید

_______________________________________

پیراهنم را اتو می زنم

کفش ها را دستمال می کشم

زندگی اما مرتب نمی شود

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه