عصر ایران؛ مهرداد خدیر- هنوز از ماجرای تغییر تابلوهای «نوتلابار» در پی اعتراض رسمی فرهنگستان زبان و ادب پارسی زمان چندانی نگذشته است.
اصل حساسیت در قبال به کار گیری واژه های بیگانه درست است هر چند به خاطر برخی افراط ها و صبغه سیاسی رییس فرهنگستان یا حساس نبودن به کلمات عربی یا نامأنوس بودن برخی پیشنهادها با انتقاد و گاه نیشخند رو به رو می شود.
با این حال نقش اصلی را در رواج واژه های جایگزین صدا و سیما ایفا می کند. کما این که به سهولت «یارانه» به جای «سوبسید» نشسته و حالا این «سوبسید» است که ناآشنا یا کهنه به نظر می رسد.
با این نگاه می توان پرسید چرا هیچ کس در این سازمان عریض و طویل یا فرهنگستان به عادل فردوسی پور تذکر نمی دهد با این همه مخاطب نوجوان و جوان این قدر از کلمات فرنگی استفاده نکند؟
هر قدر در فوتبال ادعا داشته باشد و ولو نام او بر جلد کتاب هایی به عنوان مترجم نشسته باشد در زبان پارسی به قاعده چندان پُربضاعت نیست.
در همین بازی آخر که گزارش کرد (استقلال- پدیده) بارها این کلمات را از زبان او شنیدیم: فیک، شوآف، دراماتیک، کلین شیت ...
این که عادل زبان انگلیسی می داند و در دانشگاه هم تدریس می کند هرگز مجوزی برای به کار گیری مکرر واژه های غیر پارسی نیست.
ضمن این که هر قدر هم زبان بداند در فاصله ای بسیار بسیار دور با استاد دکتر عبدالمحمود رضوانی دهاقانی قرار دارد که در قله زبان دانی و آموزش ترجمه هم زمان نشسته و به شاگردان انگلیسی دان خود مدرک و گواهی نمی دهد مگر آن که بتوانند سعدی بخوانند.
فارسی حرف بزن آقای عادل فردوسی پور ...
فرض کنید از همان ابتدا به جای «کوارتر» گفته می شد «چارک» که پارسی زیبایی هم هست و به معنی « چهار یک» یا « یک چهارم». آیا رایج نشده بود؟
همین تفکر باعث شد که کتاب های زیست دوره جدید در دبیرستان به طور فجیع غیر علمی بشه.
و این رو بدونید آقای خدیر در این راه عوام کم سواد و ناآگاه شما رو یاری نمیکنند پس به غرغر هاشون توجهی نکنید
همه چی حل شده و فقط این مونده!!!بذارید حداقل مردم لذت گزارشگری عادل رو ببرند و عادل با بقیه گزارشگرهای صدا و سیما یک سروگردن بالاتره...