روحانی: کتاب های درسی ما، دانش آموزان را برای دیروز تربیت می کند نه فردا یا حتی امروز / به شکل، قیافه، نحوه حرکت، لهجه یکدیگر، نحوه سخن گفتن و راه رفتن یکدیگر ایراد نگیریم

رییس جمهوری با بیان این که کتاب های درسی دانش آموزان را برای دیروز تربیت می کند و فردا هیچ، گفت: فضای آموزش و پرورش باید به گونه ای باشد که دانش آموزان را برای 12 سال بعد تربیت کنیم نه برای امروز و دیروز.

به گزارش عصرایران به نقل از ایرنا، حسن روحانی صبح شنبه در آیین آغاز سال تحصیلی 97-1396 در هنرستان دخترانه شهید مدرس منطقه پنج تهران یاد و نام شهیدان کربلا و سالار شهیدان را گرامی داشت و اول مهر را به دانش آموزان، معلمان و مسئولان آموزش و پرورش تبریک گفت.

- کتاب های درسی ما، دانش آموز را برای دیروز تربیت می کند، فردا هیچ و نحوه تدریس و سوال و اداره کلاس توسط معلمان نیازمند تحول جدید است و در پایان کار معلوم می شود که من معلم، وزیر و دولت چقدر کار کرده است و در پایان 12 سال معلوم می شود که انسان جوان، مسئول، خلاق و علاقه مند تحویل جامعه دادیم یا دانش آموز حفظیات را حفظ کرده و بعد از مدتی از یادش می رود.

- برای این که بهتر بفهمیم و در رابطه با اداره کشور بهتر عمل و خدمت کنیم و کشور را در اوج پیشرفت و تعالی قرار دهیم ، خواهش من امسال در سوال اول مهر این است که تلاش کنیم محیط کلاس و مدرسه محیطی این چنینی باشد.

- معلمان به دانش آموزان نحوه آشنایی و سبک استفاده از فضای مجازی را بیاموزند چرا که فضای مجازی تیغ دو لبه ای است که می تواند زندگی ما را نابود یا مسیر رشد و تعالی را برایمان بسازد.

- سوال اول مهر امسال این است که تلاش کنیم محیط کلاس و مدرسه، محیطی این چنین باشد و در محیط مدرسه یکدیگر را تحمل کنیم.

-وقتی کسی را هو می کنیم یعنی نظرش را تحمل نمی کنیم و وقتی به او اخم می کنیم یعنی افکار دیگری را تحمل نمی کنیم، در محیط مدرسه باید افکار دیگران را تحمل کنیم و به فکر دیگران احترام بگذاریم و این به دست معلمان و دانش آموزان است.

- چه اشکالی دارد اگر پاسخ سوالی در کتابی آمده و دانش آموز با روش دیگری جواب داد به جای این که نمره منفی بدهیم او را تشویق کنیم چرا که خلاقیت به خرج داده است.- چه اشکالی دارد اگر پاسخ سوالی در کتابی آمده و دانش آموز با روش دیگری جواب داد به جای این که نمره منفی بدهیم او را تشویق کنیم چرا که خلاقیت به خرج داده است.

- محیط مدرسه باید محیط اخلاق و ادب باشد، بنابراین سوال این است که در محیط مدرسه افکار دیگران را تحمل کنیم و به آن احترام بگذاریم و این که چگونه اخلاق و ادب را تمرین کنیم.

- روحانی در ادامه طرح سوال امسال گفت: با چه سبک می توانیم اخلاق و ادب بالاتر و تحمل بالاتر داشته باشیم؟

- اگر کسی سوالی بلد نیست، نباید خجالت بکشد و باید بگوید نمی دانم، دانش آموز نباید خجالت بکشد و نباید او را تحقیر کنیم و در جامعه اگر موردی را بلد نیستیم، بگوییم بلد نیستیم. دوم این که اگر چیزی بلد نیستیم خجالت نکشیم و بپرسیم. یاد گرفتن و سوال کردن حسن و راه پیشرفت است.

- باید در زندگی تحمل داشته باشیم و افکار و نظرات دیگران را تحمل کنیم و اگر بتوانیم محیط مدرسه و کلاس را بهتر بسازیم، می توانیم عالم تر، اندیشمندتر، خلاق تر و ماهرتر برای کار و فعالیت در جامعه بعد از دوران تحصیل باشیم.

- محیط کلاس اگر امن نباشد، امن به معنای این که در یک کلاس مبادا یک دانش آموز مورد حمله جملات و سخنان دیگر دانش آموزان قرار بگیرد و محیط امن نیز به این معنا که دانش آموزی استعداد بیشتری دارد در محیط کلاس به دیگران فخر فروشی نکند و آن که درس را بهتر می فهمد احساس کند به شاگردی که به هر دلیل حرف استاد را به درستی نمی گیرد، کمک کند.

- محیط امن به این معنا که به شکل، قیافه، نحوه حرکت، لهجه یکدیگر، نحوه سخن گفتن و راه رفتن یکدیگر خدایی ناکرده ایراد نگریم یا چند دانش آموز یک دانش آموز را دست نیندازند.

اگر چنین شد دانش آموز غم زده و تحت فشار روحی قرار می گیرد و دیگر محیط کلاس امن نیست و اگر خدایی ناکرده رفتار معلم ناصحیح باشد و اگر مسیری که از خیابان تا به منزل می رود، امن نباشد، و اگر در خانه رفتار پدر و مادر محبت آمیز نباشد، ناامنی دیگری بوجود می آید و درس خواندن برایش سخت و مشکل خواهد شد و نمی تواند این فرصت برای یادگیری بهتر استفاده کند.

- دانش آموزان در کشور ما بعد از گرفتن دیپلم با فاصله دو سال بعد اگر دانشگاه نروند و مشغول کار عادی شوند، با دانش آموزی که در کشور پیشرفته درس خوانده و دیپلم گرفته مقایسه کنیم، می بینیم آن دانش آموز بعد از چند سال داشته هایش بیشتر از دانش آموز ایرانی است، چرا؟

برای این که ما در کلاس عمدتا به غیر از هنرستان ها که کار و فعالیت و مهارت وجود دارد، کمتر در دبیرستان ها می بینیم و بیشتر می خوانیم و حفظ می کنیم تا در امتحان نمره خوب بگیریم یا تست را خوب بزنیم.

- عملکرد ما حفظی است و به حافظه متکی است و با گذشت زمان همانند یخ در آب می ماند که «حفظیات» ما کاسته می شود بنابراین اگر به خلاقیت جوانان و نوجوانان تکیه کردیم، به جای این که مطلبی را بخوانیم تا حفظ کنند، به صورت سوال مطرح کنیم تا دانش آموز با فکر خود پاسخ دهد. چه بسا دانش آموز بهتر از کتاب جواب دهد و این باید نویسندگان کتاب درسی آموزش و پرورش باورشان شود که از آن ها بهتر در پاسخ سوال ممکن است تعدادی از دانش آموزان بهتر بیان کنند.

- بگذاریم بخش بزرگ کتاب درسی توسط دانش آموزان در طول سال های آینده نوشته شود و بگذاریم خلاقیت و مهارت در دانش آموزان زنده شود تا بعد از 12 سال یک کاغذ دست دانش اموز به عنوان مدرک ندهیم بلکه مهارتی یاد دهیم که هر جایی برود مهارت خود را بعنوان رشد و دوران متوسطه در محیط کار عرضه کند.

- ما دانش آموز را علاقه مند به کار در پایان 12 سال تحصیل، تحویل جامعه بدهیم و دانش آموز را یک جوان مهار و حداقل در یک رشته آماده کنیم

- این اولین خواسته من از وزیر آموزش و پرورش بود که پایان 12 سال دانش آموز یک کار بلد باشد که اگر ادامه تحصیل نداد، بتواند وارد فعالیت اجتماعی شود.

- ممکن است قضاوت من تند باشد، دهه هایی که ما در دبستان و دبیرستان بودیم، در دهه 30 و 40، کتاب های درسی ما با امروز به غیر از آنکه جلد آن عکس و فونت آن عوض شده یا برخی عبارات آن تغییرکرده، چقدر تغییر کرده است.