باغبان خویش باش
در چهار فصل زندگی انسان
پاییز کمین کرده است
___________________________________
هرگز مغرور نشو
برگ ها وقتی می ریزن که فکر می کنند طلا هستند
___________________________________
کسی که رنگ پریدگی پاییز را دراک کرده باشد
به نیرنگ گل های رنگ رنگ دل نخواهد سپرد
___________________________________
مثل درخت باشید که در تهاجم پاییز هرچه بدهد
روح زندگی را برای خویش نگه می دارد
___________________________________
در خراب غفلت آبادیم ما
در خزان زندگی شادیم ما
از بهاران غافلیم و دلخوشیم
همچنان بی حاصلیم و دلخوشیم
___________________________________
وقتی می رفتی بهار بود
تابستون نیومدی پاییز شد
پاییز که نیومدی پاییز ماند
زمستان که نیای باز پاییز می ماند
ترو خدا فصل ها رو به هم نریز و زودتر بیا
___________________________________
اینجا آسمان ابریست
آنجا را نمی دانم
اینجا شده پاییز
آنجا را نمی دانم
اینجا دلی تنگ است
آنجا را نمی دانم
___________________________________
میان همهمه ی برگ های خشک پاییزی
فقط ما مانده ایم که هنوز از بهار لبریزیم
___________________________________
زرد است که لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است
___________________________________
برای من که دلم چون غروب پاییز است
صدای گرم تو از دور هم دل انگیز است
___________________________________
این هوا
هوای دلگیریست
فصل قلبم پاییزیست
آسمان قلبم ابری است
دلم گرفته
این چه دردیست ؟