عصر ایران؛ مصطفی داننده- بخشی از مردم زلزله زده در شهرها و روستاهای کرمانشاه، تمام زندگی خود را از دست دادهاند. وقتی میگوییم زندگی همه چیز را شامل میشود. از اعضای خانواده تا خانه و دام.
واقعا سخت است. تصور کنید سالها برای تربیت یک بچه زحمت میکشید ناگهان زمین لرزهای میآید و او را با خود میبرد. آجر به آجر روی هم گذاشتهاید و زلزلهای میآید و تمام دست رنجتان را با خاک یکسان میشود.
آدم دوست دارد خواب باشد. ناگهان از خواب بیدار شود و ببیند که زلزله کابوس شبانه بوده است. برود به اتاق بچهها، دستی به دیوار بکشد و ببیند همه چیز خواب بوده است اما نه زمین لرزه آمده است و زندگی شهر را با خود برده است.
بسیاری از زلزله زدهها همه چیز را از دست دادهاند و زندگیشان تبدیل یک صفر بزرگ شده است. شاید وضع زندگی آنها 50 بوده است شاید 70، 80 و شاید هم 20، برای رسیدن به همان 20 هم سالها تلاش کرده و سختی کشیده بودند.
برای اکثر آنها سخت است دوباره دست به روی زانو بگذارند، بلند شوند و زندگی خود را از نو بسازند. برای پیرمردی که تمام زندگیاش چند دام بود یک خانه گلی، بعد از زمین لرزه شاید دیگر زندگی معنایی نداشته باشد. او تمام سرمایهاش رفته است.
آنها برای برگشتن به زندگی احتیاج به کمک دارند. منظور از کمک، چادر، غذا، دارو نیست. اینها برای روزهای اول زلزله است. برای روزهایی که یک چادر هم میتواند آرامش بخشی قسمتی از دردهای زلزله زدگان باشد.
کمک از سوی دولت به زلزله زدگان باید به گونهای باشد که زندگی آنها از صفر مطلق به 20 یا 30 برسد. کمک به گونهای باشد که فرد زلزله زده بتواند خانه خود را دوباره از نو بسازد، دامی بخرد و زندگی خود را از سر بگیرد.
فکر نکنیم همه کمک هم باید از سوی دولت باشد. نه، همه باید دست به دست هم بدهیم تا خانههای آنها را آباد کنیم. به طور مثال آنهایی که مصالح ساختمان تولید میکنند، مصالح ساختمان با کیفیت و ارزان در اختیار زلزله زدهها بگذارند. مهندسها، معمارها برای مردم خانههای ارزان بسازند.
ممکن است برای همه ما روزی این اتفاق بیفتد. روزی در خانه و یا محل کار نشستهایم و ناگهان ...
کرمانشاه اولین شهر زلزله زده ایران نبود، امیدوارم آخرین آن باشد ولی جغرافیای ایران میگوید آخرین آن نیست. پس بیاید فرهنگ کمک را نهادینه کنیم.
زندگی بخشی از مردم کرمانشاه مانند زاینده رود خشک شده است. کاری کنیم آب به این رودخانه خشک شده برگردد. زندگی به شهر غم زده سرپل ذهاب برگردد.
کمک کنیم کرمانشاه دوباره بخندد.
ببین با کیا شدیم 80 میلیون نفر....
ناشناس 10:41 ما رو گذاشته سرکار! چرا نگرفتی مطلب رو!!!!!
بابا تو دیگه کی هستی