صبح امروز سمینار سیاستها و برنامههای مدیریت ایمنی راه مجمع جهانی راه (پیارك) با محور سیاستهای بهبود ایمنی ترافیك برگزاری شد. در این مراسم که عباس آخوندی هم حضور داشت، بررسی دوباره و تجدید نظر درباره زیرساختها از مهمترین عناوین مطرح شده بود. خلاصهای از مهمترین صحبتهای وزیر راه و شهرسازی، به شرح زیر است:
• وقتی مجبور میشویم که ساختار مدیریت را به سمت جادههای هوشمند تغییر دهیم، روش دیگری از مدیریت را اتخاذ کردهایم.
• ۱.۳ میلیون کشته و ۲۰ تا ۵۰ میلیون کشته در سال در سطح جادههای جهان ناشی از ایمن نبودن جادههای کشور است. این رقم، رقم کوچکی نیست که افکار عمومی جهانی بتواند بهسادگی از کنار آن بگذرد به همین خاطر دهه اقدام توسط سازمان ملل اعلام شد.
• صرفنظر از اعلام ارقام تکراری، به لحاظ ساختاری ۵ راهبرد اساسی و سیاستهای عملیاتی توسط همکاران ما تنظیمشده و در کمیسیون ایمنی راهها در قالب ۸۰۰ اقدام تصویب شده است که باید در سیستم کنترل پروژه بسیار دقیق و با یک هماهنگی اجرا شوند.
• گفتن آن ساده اما عمل کردن به آن بسیار پیچیده است که بخواهیم یک مدیریت سنتی را تبدیل به یک مدیریت کاملاً هوشمند و پیشرفته از طراحی سیستم، نصب تجهیزات، اعم از دوربینها و سیستم توزین در حرکت هوشمند و سیستمهای یکپارچه کردن سازمان راهداری با پلیس و سیستمهای امدادی یک کار بسیار بزرگ و مهمی است. چارهای جز مدیریت هوشمند جادهها نداریم.
• زمانی که ۲ میلیون خودرو و حدود ۵۰ هزار کیلومتر جاده در کشور وجود داشت. یک سطحی از مدیریت را نیاز داشتیم اما الآن با وجود حدود ۲۰ میلیون خودرو با ۲۵۰ هزار کیلومتر جاده سطح دیگری از مدیریت را نیاز داریم.
• سالانه ۱.۲ میلیون خودرو به تعداد خودروهای کشور اضافه میشود و تصور اینکه ۱۰ سال دیگر حدود ۳۰ میلیون خودرو در جادههای بسیار بیشتر در کشور تردد کنند، باعث میشود بتوان نیاز بسیار مهم را به مدیریت هوشمند جادهها حس کرد.
• وقتی به ۸۰ میلیون نفر جمعیت با ۲۰ میلیون خودرو دست مییابیم باید تحولات دیگری در سطح استاندارد خودروها رخ دهد.
• سازمان صداوسیما باید به کمک این موضوع یعنی نیاز به یک تحول ساختاری در بحث ایمنی راهها آید و آن را تبدیل به یک بحث ملی کند.
• در حملونقل جادهای سهم حملونقل عمومی و سهم حملونقل شخصی در ایران بهشدت رو به افزایش است.
• با توجه به سهم بیش از ۹۰ درصدی حملونقل جادهای و افزایش سهم حملونقل شخصی به ۳۰ میلیون خودرو آیا می توان تصور کرد که با این وضعیت کاهش تلفات رانندگی داشت؟
• اگر راهآهن در ایران بخواهد حدود ۲۰ درصد سهم حملونقل مسافر و حدود ۳۰ درصد حمل بار را به خود اختصاص دهد باید در آن بالغ بر ۲۸ میلیارد سرمایهگذاری انجام شود.تحقق این رقم نیازمند یک عزم ملی بوده و تأمین سرمایه ۲۸ میلیارد دلاری برای توسعه راهآهن کار خیلی بزرگی است.
• در ایران، یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون نفر سفر در سال انجام میشود که ۷۰۰ میلیون نفر عمدتاً از طریق حملونقل حومهای انجام میشود. همچنین طبق برآورد ما روزانه در تهران ۲.۵ میلیون نفر بین تهران و حومه جابجا میشوند و طبق برآورد دیگری ۳۰ درصد تلفات در ۳۰ کیلومتری اول جادهها رخ میدهد.
• ۲.۵ میلیون نفر بهوسیله ۵۵۰ هزار خودرو شخصی به تهران وارد و از آن خارج میشوند. د نظر داشته باشید، تردد روزانه ۵۵۰ هزار خودرو چقدر میتواند احتمال رخ دادن تصادف را بالا برد.
• ۷۵۰-۸۰۰ هزار کامیون در ناوگان جادهای کشور وجود دارد.
• بیش از ۲۰ سال از بحث نوسازی ناوگان میگذرد. دولتهای مختلف آمدند و رفتند اما در این حوزه موفق نبودند. دلیل این شکست سوخت ارزان است. از نظر مردم دلیلی برای تغییر خودرویی که مصرف سوخت بالایی دارد، وجود ندارد. نظام قیمتها باید اصلاح شود.