به نظر میرسد، واقعی شدن قیمتهای منابع حیاتی و حتی غیرحیاتی در ایران، راه نجات اقتصاد کشور از اضمحلال و در حالتی هشدارگونه تنها راهحل عبور از بحرانهای سیاسی و اجتماعی در دهه پیش رو است. راه حلی که به اذعان دولتمردان در مسیر دست یابی به آن باید از دست اندازهای بسیاری عبور کرد . مسعود سرپاک مشاور شرکت برق منطقه ای تهران در اینباره میگوید: شاید تغییر این سیاست آسان نباشد و نتایج این تغییرات، تحمیل تبعات سنگین سیاسی و اجتماعی باشد اما بیتردید تحمل سختی و فشاری هرچند شدید، بهتر از قبول ویرانی تمامی ساخت اقتصاد و اجتماع جامعه ایرانی در برابر شرایط تحمیلی است.
او با اشاره به زیان ده بودن شرکتهای برق منطقه ای، گفت: به طور متوسط تولید هر کیلووات ساعت برق 150 تومان آب میخورد اما این محصول به قیمت 45 تا 65 تومان در اختیار مصرفکنندگان قرار میگیرد. در چنین شرایطی که شرکتهای برق منطقه ای به ازای تولید هر کیلووات ساعت برق به طور متوسط 100 تومان ضرر میکند تحمیل هزینههای دیگر کمیدور از انصاف است .
70 درصد مشترکان کمتر از 30 هزار تومان در ماه پول برق می دهند
او تلفات شبکه برق را حدود 10 درصد اعلام کرد و افزود:70 درصد خانوارها هزینهای که ماهانه بابت برق مصرفی خود پرداخت میکند 18 الی 25 هزار تومان یعنی کمتر از 30 هزار تومان است که در مقایسه بودجه مصرفی خانوار عدد ناچیزی است .
سرپاک توزیع برق رایگان در مدارس را مورد انتقاد قرار داد و با بیان اینکه مهمترین عامل مصرف بالا پایین بودن قیمت است، افزود: در شرایطی که درآمدها با هزینه ها هماهنگ نیست، نمیتوانیم بگوییم که برق مدارس به صورت صد درصد رایگان توزیع شود. این تصمیم ضد مدیریت مصرف است. طبیعی است که وقتی چنین اقدامیصورت گیرد شرایط برای سوء استفاده هم فراهم میشود و مدارس به جای درست کردن سیستمهای گرمایشی خود از بخاریهای برقی استفاده کنند. این نوع رفتار چندان دور از ذهن نیست.