امضا کنندگان نامه به احمدی نژاد، نسبت به دولت روحانی بی مروتی کرده اند/ مقامات دولت احمدی نژاد به انتخابات آینده چشم دارند/ تحلیل رفتار متناقض امضا کنندگان نامه سرگشاده

عصر ایران؛ یوسف ناصری- از زمان انتشار عمومی نامه سرگشاده 43 نفر از مقامات دولت اول و دوم محمود احمدی نژاد در تاریخ 23 فروردین ماه سال جاری به بعد، محتوای این نامه از زوایای مختلفی بررسی شده و برخی از هموطنان ما در فضای مجازی اعلام کرده اند که این مقامات سابق دولت احمدی نژاد در حقیقت نمک را خورده و نمکدان را شکسته اند.

عصر ایران پیش از این در گفت و گو با دکتر جعفر قادری اقتصاددان و نماینده اصول گرای شیراز در دوره های هشتم و نهم مجلس درباره همین موضوع گفت و گو کرد و در گفت و گوی دیگری با دکتر عوض حیدرپور نیز که در سه دوره و از سال 1383 تا سال 1395 به عنوان نماینده در مجلس حضور داشته و از نظر سیاسی جزو طیف اصول گرا است، مسائل مرتبط با این نامه و امضا کنندگان نامه سرگشاده به محمود احمدی نژاد را به بحث گذاشته است.

گفت و گوی عصر ایران با دکتر عوض حیدرپور در خصوص تحلیل نامه سرگشاده مقامات دولت احمدی نژاد در واکنش به اقدامات ساختار شکنانه اخیر رئیس سابق خودشان را می خوانید.

***

*نامه ای توسط 43 نفر از کسانی که در دولت آقای احمدی نژاد بوده اند تهیه و منتشر شده. این نامه حالت بیانیه مانندی دارد. این افراد در دولت آقای احمدی نژاد، یا وزیر بوده اند یا معاون رئیس جمهور یا رئیس بانک مرکزی.

در این نامه نکات مختلفی مطرح شده و نسبت به دولت آقای روحانی و رفتارهای چند ماه اخیر آقای احمدی نژاد انتقاد کرده اند. شما که این نامه سرگشاده را خوانده اید مخاطب اصلی این نامه چه کسی است؟

-من تقریبا انشای آدم های دولت آقای احمدی نژاد را می شناسم ولی نمی دانم این نامه را چه کسی نوشته است و خط و انشای چه کسی است. این نامه 53 خط است. از این 53 خط که نوشته اند 22 خط آن در رد دولت روحانی است و 11 خط آن یا شاید بگویم مثلا 14 خط در تایید انقلاب و فضای انقلاب و فضای کشور است.

همچنین 8 خط این نامه در رد رفتارهای آقای احمدی نژاد است و یک شاه کلید داده اند که تو انقلابی نیستی و انقلابی نما هستی. تعداد 6 خط نامه هم مستقیم تایید آدم هایی است که این نامه را امضا کرده اند یعنی در تایید خودشان 6 خط نوشته اند.

در دو خط از این نامه، یک توجهی هم به احمدی نژاد داده اند. برداشت من این است که امضا کنندگان نامه، می گویند احمدی نژاد تمام شده و احمدی نژاد دیگر نمی تواند به فضای سیاسی کشور برگردد ولی ما که وزرای دولت های او و آدم های کابینه بودیم، می خواهیم برگردیم.

بر این اساس امضا کنندگان نامه به نوعی خودشان را تطهیر کرده و خودشان را پاک کرده اند. یک بیانیه در تایید خودشان منتشر کرده و گفته اند احمدی نژاد انقلابی نیست و احمدی نژاد انقلابی نما است.

عباراتی که این افراد، در این نامه نوشته اند مقایسه کنید با عباراتی که همین افراد در گذشته در مورد احمدی نژاد به کار می بردند. این افراد امضا کننده نامه، پیش خودشان می گویند احمدی نژاد که دیگر نمی تواند به صحنه برگردد ولی ما که علاقه مندیم باز هم در صحنه باشیم و انتخابات مجلس را در سال آینده داریم و دو سال بعد هم انتخاب ریاست جمهوری را داریم و می خواهیم وارد عرصه شویم.

این نامه، بیانیه ای است که خودشان را پاک کنند و در عین حال خیلی محکم و وحشتناک هم، دولت روحانی را کوبیده اند. امضا کنندگان این نامه، فضای خدمات و عنایات و توجهات خودشان را، بیش تر به رخ کشیده اند تا بتوانند در آینده از آن استفاده کنند.

*به هر حال در اواخر نامه و پاراگراف های پایانی، اظهار امیدواری کرده اند که آقای احمدی نژاد به آرمان ها برگردد. آیا شما این آرزو داشتن و اظهار امیدواری کردن را واقعی نمی د انید؟

-واقعی نیست. چون در پاراگراف ما قبل آخر گفته اند «خیر و مصلحت ایشان را»، یعنی در واقع عمر سیاسی آقای احمدی نژاد را تمام شده می دانند و او را کنار گذاشته شده می شناسند. می گویند اگر احمدی نژاد می خواهد عاقبت به خیر شود، ما خیر و مصلحت او را در این می بینیم که این طوری عمل کند.

*آقای صادق خلیلیان وزیر جهاد کشاورزی دولت آقای احمدی نژاد، روز یک شنبه 19 فروردین ماه گفته بود ما نگرانیم خدمات قابل توجه دولت آقای احمدی نژاد با رفتارهای نادرست و افراطی اخیر او زیر سوال برود.

من شخصا خواستم درباره محتوای این نامه سرگشاده با آقای خلیلیان که اقتصاددان است صحبت کنم. حتی وقت مصاحبه را تعیین کرد ولی بعدا خلف وعده کرد و کلا دیگر جواب نمی دهد. آقای شمس الدین حسینی هم که نامه را امضا کرده و وزیر اقتصاد دولت آقای احمدی نژاد بوده جوابگو نیست و فقط یک بار موبایل خود را به اعضای خانواده اش داد و او هم مثل آقای خلیلیان رفتار می کند.

این افراد که از رفتار آقای احمدی نژاد انتقاد کرده اند، وقتی خودشان یک نامه سرگشاده در سطح ملی منتشر کرده اند آیا رفتارهای خودشان درست هست و آیا باید پاسخگو باشند نسبت به مطالبی که در نامه سرگشاده مطرح کرده اند یا نه؟

-بعضی از کسانی که این نامه را امضا کرده اند در همان زمان که از مجلس هشتم یا مجلس نهم، رای اعتماد گرفتند، در حد وزیر شدن و در حد وزارت نبودند.

فردی که در دولت جمهوری اسلامی ایران، وزیر بوده و در دولت های نهم و دهم، به عنوان وزارت پست و مقام داشته است، اگر می خواهد نقدی داشته باشد نقد او باید بسیار شفاف و دقیق و روشن باشد و به دنبال این نامه سرگشاده، پاسخگوی هر گونه سوالی که جامعه ما تشنه پاسخ آنها هست باشد.

من نظرم این است که این جواب ندادن، از زیر جواب دادن در رفتن و پاسخگو نبودن، یک نوع ایراد است و در شأن سیاستمدارانی که  وزیر بودند، نیست.

*شما از سال 1383 تا سال 1395 و در سه دوره هفتم، هشتم و نهم نماینده مجلس بوده اید. قبل از تشکیل دولت احمدی نژاد، شما در مجلس بوده اید و حتی بعد از اتمام دولت دوم آقای احمدی نژاد، شما باز هم نماینده بوده اید. بر این اساس با نیروهای آن دولت آشنا هستید.

در این نامه سرگشاده علاوه بر نقد رفتارهای آقای احمدی نژاد، انتقاداتی در حوزه اقتصاد هم بیان شده. برای مثال تحصیلات آقای دکتر سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در رشته معارف و فقه بوده و او اقتصاددان نیست یا قبلا بحث اقتصادی نکرده است که برای مردم جالب بوده باشد. این که به این صورت تعداد زیادی از مقامات کابینه های قبلی چنین نامه ای را امضا کنند، آیا چنین کاری را مناسب می دانید؟

-با مواضعی که اخیرا آقای احمدی نژاد اتخاذ کرده و احتمالا ممکن است ادامه هم پیدا کند، این افراد متهم هستند که خُب چرا شما زودتر تشخیص ندادید. من خودم از کسانی هستم که وقتی نماینده بودم با دولت اول و دولت دوم آقای احمدی نژاد، سر شاخ بودم و در زمان نمایندگی، انتقاداتم را در نطق ها بیان کردم.

در همان سال ها، مخالفت خودم را با اکثر رفتارهای آقای احمدی نژاد به عنوان رئیس دولت وقت و اتفاقات و اِشکالاتی که وجود داشت اعلام کردم. در  این نامه سرگشاده به نامه پراکنی های غیر متعارف آقای احمدی نژاد و انقلابی نمایی به جای انقلابی گری و استفاده ابزاری از عدالت اشاره کرده اند.

این دو نکته انقلابی نمایی و استفاده ابزاری، مهم است. مردم از این امضا کنندگان نامه سوال می کنند شما که در کابینه بودید و در حد وزیر و معاون رئیس جمهور بودید چگونه تشخیص ندادید که رفتار او انقلابی نمایی است.

این افراد پیش خودشان گفته اند اگر کسی نامه ای بنویسد و این اتهام را از ما پاک کند این نامه می تواند ما را تطهیر کند و ضرر ندارد که امضا کنیم.

*آقای خلیلیان در دولت دوم آقای احمدی نژاد وزیر جهاد کشاورزی بوده. آقای خلیلیان در 19 فروردین امسال گفته برخی از مقامات زمان دولت آقای احمدی نژاد به دیدار ایشان رفته و نسبت به رفتارهای غیر قانونی اخیر او اتمام حجت کرده اند.

یکی از شرایط نصیحت کردن این است که نصیحت کردن، علنی نباشد و همراه با عطوفت و مهربانی باشد. این مقامات سابق که به طور حضوری با آقای احمدی نژاد اتمام حجت کرده اند، آیا آقای احمدی نژاد صحبت های آنها را قبول نکرده که الان با نامه سرگشاده او را نصیحت کرده اند؟

-این که آقای خلیلیان عبارت «اتمام حجت» را به کار برده است، این عبارتی نیست که بشود آن را به این صورت مطرح کنند. احتمالا نزد آقای احمدی نژاد رفته و با هم درد دل کرده اند.

این افراد، دوستان آقای احمدی نژاد بوده و در کابینه با هم بوده اند. من می دانم خصوصا همین آقای خلیلیان با آقای احمدی نژاد، خیلی صمیمی بود. رفته اند با هم گپ زده اند و آقای احمدی نژاد هم، صحبت های این افراد را قبول نکرده است.

بنابراین خیلی نمی توان به عنوان «اتمام حجت» اعتنا کرد. این نامه هم که نوشته شده است برای ورود مجدد به صحنه و در میدان بودن افراد امضا کننده است و احتمالا می خواهند در انتخابات بعدی مجلس شرکت کنند.

*روز سوم اسفند سال 1396 آقای احمدی نژاد با نامه ای سرگشاده خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام فوری شد و مشخص کرد که اصلاحات اساسی خصوصا در چه نهادی ضرورت دارد.

چند روز بعد از انتشار این نامه، آقای سیدمحمد حسینی(وزیر فرهنگ و ارشاد دولت آقای احمدی نژاد) در واکنش به نامه سرگشاده احمدی نژاد، مطلبی منتشر کرد و آقای احمدی نژاد را دارای خودشیفتگی، خود برتربینی و روحیه عجیب و خود قطب عالم پنداری دانست.

وقتی در اسفند ماه سال گذشته آقای سیدمحمد حسینی این صفات را به احمدی نژاد داده است، آیا در فروردین امسال که این افراد، چنین نامه سرگشاده ای را خطاب به آقای احمدی نژاد نوشته اند، امکان دارد آقای احمدی نژاد از چنین آدم هایی نصیحتی قبول کند؟

-من از این افرادی که نامه را امضا کرده اند می خواهم صحبت های خودشان راجع به آقای احمدی نژاد و حرف هایی که درباره فضائل و خصائص و بزرگی های آقای احمدی نژاد، در زمان ریاست جمهوری ایشان گفته بودند الان یک بار مرور کنند.

همه صحبت های این افراد در اینترنت وجود دارد و نمی شود آن صحبت ها را مخفی کرد. الان که آقای احمدی نژاد رئیس جمهور نیست، ما باید بررسی کنیم که به چه علت این وزرای سابق این صحبت ها را مطرح می کنند.

به هر حال آقای حسینی، مثل من است. یک آدم سیاسی است و وارد عرصه سیاست کشور شده. علاقه مند است مثل یک ستاره در سپهر آسمان سیاست ایران بدرخشد و نقش آفرینی داشته باشد. حالا برای این که بتواند از خود، درخششی نشان بدهد، این نامه نگاری ها را انجام می دهد.

*در اوایل نامه 43 نفر این بحث مطرح شده که هر گاه از مبانی فاصله گرفته شده و دلدادگی به نسخه های لیبرالی غلبه یافته حرکت پر شتاب و رو به پیشرفت کشور کُند شده و معضلات اقتصادی و اجتماعی افزون شده.

-این موضوعی که مطرح کرده اند غلط است. به هر حال ما الان شرایط کشورمان را می بینیم. کشور ما با یک شتاب و شیب بسیار خوب، رو به طرف توسعه و پیشرفت است. از فرصت ها تا جایی که امکان داشته است در همین دولت آقای روحانی به خوبی استفاده شده.

در این نامه، حتی در جایی اشاره کرده اند اگر مشکلات اقتصادی و معیشتی برای مردم و طبقات ضعیف فراهم شده، این ناشی از رویکرد نادرست برخی از دولتمردان دولت روحانی است.

به نظر من، این عبارت این نامه، کاملا غلط است. برداشت من این است که دولت آقای روحانی، تا جایی که توانست به اقشار ضعیف و دو دهک پایین درآمدی جامعه کمک کرد و توانست در بخش سلامت، کار کارستانی را انجام بدهد.

کشور ما الان گرفتار شرایط سختی از نظر اشتغال و تولید ملی و درآمد ملی است. این مشکلات، عمدتا ناشی از اِشکالات و رفتارهای دولت آقای احمدی نژاد است. وقتی ما را در شرایط تحریم قرار دادند، در تنگناهایی قرار گرفتیم و الان آن تنگناها دارد خودش را بروز می دهد. اصلا نمی شود این تنگناها را گردن دولت آقای روحانی بیندازیم و فرضا دولت آقای احمدی نژاد را تبرئه و پاک کنیم.

این اِشکالاتی که الان وجود دارد و طبقات ضعیف و متوسط، مشکلات اقتصادی و معیشتی دارند ناشی از خدمات و یا کم کاری دولت آقای روحانی نیست. افراد امضا کننده نامه باید صادقانه با مردم صحبت کنند.

کسانی که این نامه را نوشته اند تحلیل درستی از کاری که خودشان انجام دادند و شرایطی که در کشور فراهم کردند ندارند. تحلیل شان از وضعیتی که وجود دارد و شرایطی که برای کشور فراهم کردند، تحلیل غلطی است. این افراد امضا کننده به بیراهه رفته اند.

*در زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی، طرح تعدیل اقتصادی اجرا شده که در حقیقت واقعی سازی و آزاد سازی قیمت اقلام یارانه ای مثل بنزین بوده. به خاطر اتفاقاتی که به وجود آمده بود آن طرح متوقف شد.

حذف یارانه ها توصیه همیشگی نهادهای بین المللی از جمله بانک جهانی و صندوق بین المللی پول است. در دولت آقای احمدی نژاد هم، همان کار یعنی آزاد سازی قیمت ها در قالب هدفمند شدن یارانه ها اجرا شد.

چرا امضا کنندگان نامه نمی گویند در دولت احمدی نژاد همان نسخه لیبرالی آزاد سازی قیمت ها اجرا شده و در مورد آقای احمدی نژاد فقط مسائلی مثل نامه پراکنی های چند ماه اخیر او را مطرح می کنند؟

-عبارتی مثل این که بگویند وزرای لیبرال مسلک، اصلا عبارت غلطی است. چون آقای روحانی و این کابینه کمتر از 5 سال است که سرِ کار هستند. در حالی که دولت به مدت هشت سال دست خود امضا کنندگان این نامه بود و با همین سازوکارها، کشور را اداره می کردند.

آن راهی که در دوره آقای هاشمی، شروع شد بعد از دوره انقلاب و بعد از دوره جنگ، راه درستی بود. ما نمی توانیم منابعی که متعلق به نسل های آینده هم هست، خرج نسل های فعلی کنیم.

ما باید متذکر شویم و به افرادی مثل امضا کنندگان این نامه بگوییم مشکلات را گردن این و آن نیندازید. اداره کشور باید به دست توانای ملت باشد و ملت باید هزینه اداره کشور را پرداخت کند ولی باید با یک شیبی جلو برویم که همه فشارها، به نسل فعلی وارد نشود.

*در زمانی که آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور بوده اند آقای سیدمحمد حسینی(وزیر بعدی در دولت احمدی نژاد)، رایزن فرهنگی ایران در کنیا بوده. در سفر آقای هاشمی رفسنجانی به کنیا، در یک عکس آقای هاشمی و سیدمحمد حسینی کنار هم دیده می شوند.

آقای حسینی برای تبلیغات انتخابات مجلس از این عکس استفاده کرده و از این طریق افتخار کرده بود که در کنار هاشمی رفسنجانی بوده و از حوزه انتخابیه رفسنجان به مجلس راه پیدا کرد.

با این نامه 43 نفری، آقای سیدمحمد حسینی هم اعلام کرده که به سیاست های لیبرالی دولت آقای هاشمی رفسنجانی و آقای روحانی اجرا شده اعتقاد ندارد. اگر اعتقاد به چنین سیاست هایی ندارد چطور آقای حسینی از عکس آقای هاشمی رفسنجانی در زمان انتخابات مجلس برای کسب رای استفاده کرده و پله های ارتقای بعدی را از همان جا شروع کرده است؟

-ما باید یادمان باشد که آقای هاشمی رفسنجانی، مرد بزرگی بود در انقلاب اسلامی ما. آدمی بود که مورد وثوق امام(ره) و مورد وثوق مقام معظم رهبری بود. در رفسنجان هم ایشان، موثر بود.

من آقای سیدمحمد حسینی را آدمی متدین و باسواد خصوصا در حوزه فرهنگی و معارف می شناسم. آقای حسینی باید یادش باشد که پای اینگونه نامه ها را نباید امضا کند که از 50 خط نامه، فقط 22 خط آن در رد دولت آقای روحانی باشد.

مردم به دولت آقای روحانی رای داده اند. مردم علاقه مند هستند کسانی که وزیر بوده اند به رای و نظر مردم احترام بگذارند. اگر این افراد امضا کننده نامه، می خواستند در رد آقای احمدی نژاد نامه بنویسند چرا مثلا 40 درصد نامه، کاملا علیه اقدامات دولت روحانی است. به نظرم، این کار یک مقدار بی مروتی است. ما انتظار داریم کسانی که در جمهوری اسلامی ایران، وزیر بوده اند بعد از این، چنین نامه هایی را منتشر نکنند.

*نهادهای بین المللی مثل بانک جهانی و صندوق بین المللی پول می گویند برای بهره وری بالاتر، قیمت ها را واقعی سازی کنید. برخی می گویند توصیه این نهادهای بین المللی، لیبرالی است. در نامه 43 نفر هم موضوع غلبه یافتن اجرای نسخه های لیبرالی و تاثیر مخرب آن در کشورمان اشاره شده. فرد دیگری که این نامه را امضا کرده آقای شمس الدین حسینی است.

آقای حسینی وزیر اقتصاد دولت آقای احمدی نژاد بوده و در زمان وزارت هر ساله حداقل دو بار برای شرکت در اجلاس های بهاره و پاییزه بانک جهانی و صندوق بین المللی به نیویورک آمریکا می رفت و حتی در سال 1391 سه بار برای حضور در این اجلاس ها به آمریکا رفت.

اگر نسخه های لیبرالی نهادهای بین المللی اِشکال دارد چرا آقای حسینی هر ساله حداقل دو بار در اجلاس آن نهادهای بین المللی شرکت می کرد و چرا رفتار چنین افرادی تا این حد متناقض است؟

-پست وزارت در جمهوری اسلامی ایران و اصولا پست وزارت در همه جای دنیا، یک پستی است که آدم هایی در حد و سطح وزارت می خواهد. آدم در سطح وزارت، باید مروت و انصاف در سطح وزارت داشته باشد، حرفی که می زند در سطح وزات باشد و اگر این شئون را رعایت نکند ما متوجه می شویم که این آدم در آن سطح نیست.

من باورم بر این است که ما باید کشور را با واقعیات اداره کنیم. یک واقعیت، قیمت ها است و یک واقعیت هم، دستمزد است. آقای حسینی که در پست وزارت اقتصاد بوده، باید بعد از این، خودش متوجه باشد که دوران وزارت او تمام شده و الان استاد دانشگاه است.

آقای حسینی، در کلاس درس باید با مروت رفتار کند و دانشجویان خودش را با واقعیات آشنا کند، منطبق بر واقعیات صحبت کند و در چنین موقعیتی کاری به این نداشته باشد که حالا با نامه ای، دولت روحانی را بکوبیم و مثلا توی دهن دولت بزنیم و هر چیزی که نوشته شده را امضا کنیم.

آقای حسینی باید نامه را می خواند و می گفت این جمله را ننویسید. برای این که اداره کشور بر اساس واقعیت باید انجام شود و ما باید ببینیم بقیه دنیا را چگونه اداره می کنند و آن طور که بقیه دنیا را اداره می کنند و به خوبی هم اداره می کنند، ما هم اداره کنیم.

حتی قرآن، گوش دادن به صحبت خوب دیگران را توصیه می کند و ما باید این رفتار را یاد بگیریم. طرح چنین نکاتی در این نامه، بی مروتی و بی انصافی است و بعد از این باید تکرار نشود.

ما ممکن است بگوییم حد وزارت را رعایت نکرده اند یا در حد وزارت نبودند ولی وزیران جمهوری اسلامی ایران بوده اند. به همه آنها باید احترام بگذاریم و از آنها بخواهیم که بعد از این اگر چیزی را امضا می کنند و صحبتی می کنند، در شأن و حد وزارت باشد که خدای نکرده مایه دلسردی مردم نشود.

*یکی از کسانی که این نامه را امضا کرده آقای اسدالله عباسی بوده که در چند ماه آخر دولت دوم آقای احمدی نژاد، وزیر کار و تعاون شد. آقای عباسی در دوره های هفتم و هشتم مثل شما نماینده مجلس بود. در جلسه رای اعتماد آقای عباسی، شما به عنوان یکی از مخالفان وزارت او گفته بودید آقای عباسی هشت سال با افراد حلقه انحرافی دولت آقای احمدی نژاد همکاری و همیاری داشته است.

الان هم همان وزرای سابق دولت احمدی نژاد که نامه را امضا کرده اند می گویند حلقه انحرافی در منحرف کردن آقای احمدی نژاد تاثیر داشته است. هم شما اصول گرا هستید و هم افرادی که الان این نامه را امضا کرده اند. چگونه شما در همان زمان متوجه شدید و این افراد بعد از 5 سال و با این لحن نسبت به اقدامات آقای احمدی نژاد واکنش نشان می دهند؟

-من بخشی از این قضیه را به پای این می گذارم که آدم ها علاقه مندی به دنیا پیدا می کنند و هوای نفس تاثیر می گذارد. در چنین وضعیتی، چشم آدم بسته می شود به روی انحرافاتی که ممکن است به وجود بیاید.

آدم باید خیلی با هوشیاری، این قضایا را بررسی کند. این نامه هم، یک نوع انحراف دادن به مسیری است که دارد به وجود می آید. در حالی که امضا کنندگان این نامه، به طور شفاف و روشن باید اعلام کنند که ما اظهار انزجار داریم.

اگر این افراد، رفتار آقای احمدی نژاد را قبول ندارند توبه کنند. بیانیه نوشتن، راه اسلامی نیست. اگر می خواهند بنویسند باید بگویند خدایا ما اشتباه کردیم، توبه می کنیم و دیگر تکرار نمی کنیم. به طور شفاف با خدا و با ملت صحبت کنند. آدم باید با ادبیات قرآن و ادبیات نبوی و علوی رفتار کند. گاهی این نوع نامه نگاری ها، در راستای ادبیات و رفتار نبوی و علوی و ادبیات قرآن مجید نیست.

تماشاخانه

دشتی پر از شاهین‌های شکاری در تهران / شکارچیان در کمین و سازمان محیط زیست بی‌خبر / احتمالا بخشی از تجارت غیرقانونی شاهین از این‌جا آغاز می‌شود (فیلم)

کتک خوردن ورزشکار ایرانی از تماشاچیان پس از رفتار غیر حرفه‌ای با مجری زن مسابقه (فیلم)

فیلم های دیگر