"آلن لاورن بین"(Alan LaVern Bean)، فضانورد آمریکایی ناسا، پس از تحمل دو هفته بیماری، در بیمارستان " متودیست"(Methodist) آمریکا و در میان دوستانش درگذشت.

بین، یکی از 12 فضانوردی بود که به ماه قدم گذاشت. او دو سفر فضایی را پشت سر گذاشت که نخستین بار در سال 1969 و با فضاپیمای "آپولو 12" (Apollo 12) و آخرین بار برای ماموریت "اسکای‌لب 3"(Skylab 3) در سال 1973 بود.

فضانورد ناسا

بین، کار خود را در ناسا، در اکتبر 1963 و به عنوان کارآموز آغاز کرد.

او، در سال 1969 و در ماموریت آپولو 12 که دومین ماموریت فرود روی ماه بود، به عنوان خلبان سفینه ماه‌نشین خدمت کرد و پس از فرود روی دشت "اقیانوس طوفان‌ها"(Ocean of Storms)، از سفینه بیرون آمد و به چهارمین انسانی تبدیل شد که به ماه قدم گذاشت. بین و گروه او در طول این ماموریت، نخستین اولین ایستگاه ژنراتور هسته‌ای را روی ماه نصب و خاک ماه را برای پژوهش جمع‌آوری کردند.

سال‌ها بعد، بین به عنوان فرمانده ماموریت اسکای‌لب 3، 59 روز را در این ایستگاه فضایی گذراند که در آن زمان، یک رکورد محسوب می‌شد. در طول این ماموریت، بین و همکارانش، از خورشید عکسبرداری کردند و یک نوار رایانه‌ای از اکتشافات خود را در مورد منابع روی زمین، ارائه دادند.

حرفه هنری بین

بین پس از بازنشستگی از ناسا در سال 1981، به یک هنرمند تبدیل شد. تخصص او، در آثاری با محوریت فضاپیمای آپولو بود که از تجربیات شخصی او در ماموریت‌های ناسا سرچشمه می‌گرفت. آثار بین، داستان نخستین اکتشاف انسان در فضا را به تصویر می‌کشید.

او در آفرینش این آثار، از تجربیات همکارانش هم استفاده می‌کرد و جزئیات اکتشافات آنها در ماه را جویا می‌شد تا تصویر دقیق‌تری از این سفرها ارائه دهد.

"هریسون اشمیت"(Harrison Schmitt)، فضانورد ناسا در این باره می‌گوید: اشتیاق بین به فضا و هنر، هرگز کاهش نیافت. او یکی از مردان بزرگ این نسل، مهندس، خلبان، فضانورد و هنرمند بود.

بین در وب‌سایت خود نوشته بود: از نسل ما، به خاطر دستاوردهای بسیار یاد خواهد شد که یکی از بزرگترین آنها، حرکت ما بیرون از این سیاره و کشش گرانشی آن برای آغاز نسل آینده اکتشافات در جهان است. نقاشی‌های من، آغاز این جستجوی پایان‌ناپذیر و سفر ما میان ستارگان را ثبت می‌کنند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه