مرحوم عباس کیارستمی در یکی از کلاس‌های درسش فیلمی بسیار ساده از یک اتفاق در کنار دریا را پخش کرده بود و یکی از هنرجویان اشاره کرده بود که این فیلم را چون شما فیلمبرداری کرده اید و اسم شما پشت آنست همگان نگاه می کنند و تعریف و تمجید راه می‌اندازند والا اگر من همین تصاویر را گرفته بودم هیچ کس حاضر نبود حتی بیشتر از 30 ثانیه برایش وقت بگذارد، کیارستمی گفته بود دقیقا درست می گویی چون من فقط یک تصویر ساده نگرفته ام 50 سال تجربه و کار و دانشم پشت این تصویر ساده است.

امروز (17 مرداد) روز خبرنگار است، در این زمانه که هر کس به مدد تلفن‌های همراه هوشمند یک دوربین و یک دستگاه ضبط صدا در اختیار دارد آیا می شود گفت همه به نوعی خبرنگار هستیم؟ هم بله، هم خیر.

شاید یک شهروند در یک زمان خاص حادثه‌ای را ثبت کند که در تمام رسانه های دنیا هم به آن پرداخته شود و تصویر یا عکس و صدای او پخش شود ولی این دلیل نمی شود که بگوئیم او خبرنگار حرفه ای است اما او "شهروند خبرنگار" است. پدیده ای که به دنبال ارتقا و عمومیت فناوری های جدید ارتباطی روز به روز در حال گسترش است و به رقیب جدی برای خبرنگاری حرفه ای تبدیل شده است البته هستند که معتقدند شهروندخبرنگاری یک فرصت بزرگ برای روزنامه نگاری حرفه ای به شمار می رود و روزنامه نگاری حرفه ای می تواند با استفاده از تولیدات رسانه ای "شهروند خبرنگاران" به کیفیت کار خود بیافزاید.

"خبرنگاری حرفه ای" همچون تمام حرفه‌های دیگر یک شغل تمام عیار است و برای قرار گرفتن در زمره آنها به سواد، تجربه، دانش، رویکرد و نگرش شخصی نیاز است.

نوع برخورد با مباحث، تحلیل و زاویۀ دید نگرش بر اخبار، ارزش دهی و پر رنگ کردن اتفاقات و ... یک تخصص است و اتفاقا به همین دلیل است که خبرنگاران را در تمام جوامع به چشمان بیدار آن جامعه قلمداد می‌کنند.

از منظر در دست داشتن همان تلفن همراه هوشمند باید اذعان داشت همان‌طور که همه عکاس و فیلمبردار نیستیم چون یک دوربین در دست داریم و همه صدابردار نیستیم چون امکان ضبط صدا داریم، همه هم خبرنگار نیستیم چون در یک لحظه و شرایط خاص در معرض یک اتفاق بوده‌ایم و یا آنرا ثبت کرده‌ایم.

روز خبرنگار مبارک.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه