از زمان اعلام نتایج اولیه انتخابات عراق تا به امروز تقریبا روزی نیست که یکی از رهبران طیفهای عراقی از دستیابی به توافق با اکثر طیفهای پیروز آن جهت تشکیل ائتلاف بزرگ سخن به میان نیاورده باشد.
به گزارش اعتمادآنلاین، در حالی که روند سیاسی در عراق همچنان در پیچوخم رسیدگی به اعتراضات بازندگان است، صدر و العبادی از یک سو و مالکی از سوی دیگر هر روز از طریق سخنگویان، مشاوران، معاونان، اعضای لیست و منابع آگاه نزدیک به خود از رسیدن به توافق برای تشکیل فراکسیون بزرگ پارلمانی صحبت میکنند.
جالبتر آنکه هر دو طرف نام لیستهای مشابهی را به عنوان مؤتلفین با خود ذکر میکنند، آن هم در حالی که این لیستها و افراد نیز گفتههای هر دو طرف را در این رابطه تکذیب نمیکنند، گویی که لیستهای کوچکتر شیعه یا احزاب و لیستهای سنی و کرد عراقی منتظر آن نشستهاند تا ببینند این طنابکشی به نفع چه طرفی به پایان رسیده تا با او سوار اتوبوس کابینه شده و بدین شکل منافع خود را در صحنه سیاسی عراق حفظ کنند.
در این حال یک مرکز پژوهشی عراقی در گزارشی که دیروز (شنبه) منتشر شد علت این کشوقوس را که از ۱۲ مه تا به امروز به درازا کشیده، نبود چارچوبها و قاعده مشخصی برای مراحل تشکیل این ائتلافها، اختلاف دیدگاههای سیاسی و حتی تناقض بین آنها، نبود درک واقعگرایانه سیاسی در عراق در نحوه تعامل با شرایط حاکم بر این کشور، تضاد منافع بین احزاب و جریانهای سیاسی عراقی و حضور بسیار پررنگ پارامتر منطقهای و بینالمللی در فرایند تشکیل را از مهمترین علل این سردگمی و حتی گمگشتگی سیاسی حاکم بر صحنه عراق دانست.
این مرکز در پایان هم تاکید میکند تا زمانی که سیاستمداران عراقی منافع و اهداف شخصی را به عنوان اولویتهای فعالیت سیاسی خود قرار دادهاند درک درستی از چارچوب فعالیت و همکاری مشترک پیدا نخواهند کرد