عصرایران؛ ع‍باس مدحجی- مدتی است قانون جنجالی منع بکارگیری بازنشستگان در کشور مورد نقد، بحث و بررسی است. قانونی که حتی اخیرا رهبری هم از مزایای آن گفت و نسبت به سواستفاده از نام ایشان برای دور زدن این قانون گلایه کرد. این طرح که مانع ادامه بکار بازنشستگان در پستهای دولتی است از سوی مردم مورد استقبال قرار گرفت.

شاید علت رضایت مردم را بتوان در کوتاه شدن دست برخی افراد یافت که بعضی از آنها به پدرخوانده شهرت یافته اند. این افراد به شکل عجیبی سال ها در مناصب ریشه دوانده و مافیای ملموسی را در ارگان ها ایجاد کرده اند. اگر کمی دقت کنیم شاید چهره های مختلفی در سطوح مختلف مدیریتی بیابیم که سال هاست فقط از میزی به میز دیگر جابجاشده اند و فارغ از نوع و سطح تحصیلات و سواد و تجاربشان در هر فضایی مدیریت را تجربه کرده اند. سازمانهای مختلف را مدیریت کرده اند و نهایتا به به سازمان متبوع خود بازگشته اند.

موضوع وقتی جالب تر می شود که لجاجت برخی از این مسولین در حفظ میز و منصب دیده می شود. این افراد نه تنها تا آخرین لحظه به ابقای خود با هرنام و پستی امیدوارند که آلترناتیوی هم برای حکم نهایی (شما بخوانید تیر خلاص) در جیب دارند و آن انتصاب جانشین است.

میز خدمت از منظر این مدیران، تخت سلطنتی موروثی است که در هر حالتی باید به خاندان و اقوام و سرسپردگان برسد و لاغیر. درهمین راستا طرح ممنوعیت «انتصاب اقوام درجه ۱ و ۲ مسئولان» در مجلس پیش بینی و تدوین شد. شریعت‌نژاد نماینده مجلس در این باره گفته بود: “طرحی در مجلس تدوین شده است که بر اساس آن، انتصابات فامیلی از درجه ۱ و ۲ مسئولان، چه با واسطه و بی واسطه ممنوع خواهد شد. قانون منع به کارگیری بازنشستگان باید در صداوسیما هم اجرا شود.”

همچنین ابطحی، یکی از طراحان اصلاح قانون منع بکارگیری بازنشستگان در مجلس گفته است: “قانون منع بکارگیری بازنشستگان در راستای منویات مقام معظم رهبری پیرامون این قانون اصلاح می‌شود. تعداد مدیرانی که می‌بایست از تجربیات‌شان پس از بازنشستگی نیز استفاده شود و مشمول قانون منع بکارگیری بازنشستگان نیز می‌شوند، قریب ۲۰ تن هستند.”

اما آنچه در حواشی این قانون دیده می شود، کمی متناقض است. استفاده از حکم مشاور برای نگه داشتن بازنشستگان در مجموعه، ثبت شرکت های صوری به نام بازنشستگان و بستن قرارداد باسازمان قبلی، دخالت مستقیم فرد بازنشسته در انتخاب و انتصاب جایگزین خود و … از جمله راه های دور زدن این قانون نوپا، مهم و خط شکن است تا کماکان قلمرو بازنشسته ها محفوظ بماند.

پوشیده نیست که این توفیق اجباری خودخواسته برخی بازنشستگان بیش از هرکس جوانانِ بستگان و وابستگان را برای جایگزینی هیجان زده کرد تا اگر ظاهراً قدرت و نفوذ از دسترس طیفی خارج شد، رسما" این اتفاق نیفتد و چتر پدرخواندگی افراد کماکان ثابت باقی بماند. باید صبر کرد و دید این قانون پرحاشیه و البته لازم، با دشمنان فراوان در آینده سیستم مدیریتی و اجرایی کشور را به کدام سمت سوق خواهد داد.

اگر مجریان قانون بتوانند بطور کامل این قانون مصوب را اجرا کنند باید شاهد دمیدن هوای تازه در تصمیم گیری های خرد و کلان کشور و بروز ایده ها و خلاقیت های جدید در بستر زیرساخت و مدیریت کشور باشیم. اتفاق خوشایندی که فعلا برای پیشبینی رخ دادنش به نظر کمی زود است.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه