‌به گزارش ایسنا، این سنگ نوشته مربوط به دوره ابوسعید برسق کبیر از امرای سلطان محمود سلجوقی است و در حدود سال ۵۱۳ هجری قمری نوشته شده‌ است و هدف از ایجاد آن اطلاع دستورات و قوانین حکومتی به مردم بوده است. کتیبه سنگ نوشته در جنوب شرقی راه خرم‌آباد به خوزستان در خیابان شریعتی شهر خرم‌آباد قرار دارد.

این سنگ نوشته که پیش از این مردم به زبان محلی به آن «برد نوشته» می‌گفتند به زبان فارسی و خط کوفی و بر قطعه سنگ بزرگی نوشته شده‌ است و با بسم‌الله شروع می‌شود.

بنای این اثر تاریخی سنگی به ارتفاع سه و نیم متر در واقع صخره‌ای عظیم است که به شکل مکعب مستطیل تراش خورده است. گوشه‌های این سنگ با جهات فرعی منطبق است. متن این اثر به خط کوفی در چهار سطح آن نقر شده است، به‌گونه‌ای که از چهار جهت قابل مشاهده است. البته متن نقر شده بر روی هر سطح این مکعب مستطیل تکرار متن سطوح دیگر نیست و در واقع کل متن، یک نوشتار چهار صفحه‌ای را شامل می‌شود که از پهنه جنوب شرقی شروع می‌شود و به پهنه شمال شرقی پایان می‌یابد.

در این کتیبه، یکی‌ از حاکمان سلجوقی به نام امیر اسفهسالار کبیر، ظهیرالدین و الدوله، معین‌الاسلام، طغرل لتکین ابوسعید برسق، احکامی به شرح زیر در آن نوشته‌اند: ۱ ـ منع مردم از پوشیدن لباس ابریشمی ۲ ـ اجازه علف‌چرانی به دامداران.

انتخاب محل برای احداث این اثر با دقت خاصی صورت گرفته است. این نقطه که امروزه درست در کنار راه ترانزیت تهران ـ خوزستان واقع شده در زمان ساخت این اثر نیز یک نقطه استراتژیک ارتباطی و مواصلاتی بوده است به‌گونه‌ای که هر کس که می‌خواسته از منطقه فلات ایران به عراق سفر کند ناگزیر می‌بایست حتماً از این تنگه عبور کند.

ساخت دژ مستحکم نظامی فلک‌الافلاک خرم‌آباد در فاصله کمتر از هزار متر از این سنگ نوشته در زمان ساسانیان نیز مؤید این مسئله در زمان مورد نظر است. سنگ نبشته خرم‌آباد در سال ۱۳۳۴ توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ۳۹۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.