معامله بزرگ عربستان و اسراییل

ایرنا: اشغال دو جزيره عربستاني "تيران " و "صنافير " توسط رژيم صهيونيستي و سكوت اين كشور براي پيگيري موضوع، حكايت از معامله پنهاني ميان اين دو كشور دارد.

* اهميت استراتژيك جزاير

* سابقه تاريخي موضوع

صالح مختاري (1) مي گويد: «جزيره صنافير اولين بار در جنگ سال 1956 به مدت 10 ماه توسط اسراييل اشغال گرديده است. قبل از جنگ 1967 مصر اين دو جزيره را از عربستان سعودي با هدف بستن تنگه تيران بر روي ناوگان رژيم صهيونيستي اجاره كرده اما در طول جنگ اين جزاير به اشغال رژيم صهيونيستي در آمده است. » مقدمات اين جنگ با درخواست مصر براي عقب نشيني نيروهاي سازمان ملل از خط آتش بس با رژيم صهيونيستي آغاز شد . اين نيروها در 23 مه 1967 از محل استقرار خود عقب نشيني كردند. مصر همچنين تنگه تيران را نيز به روي كشتيراني رژيم صهيونيستي بست. اشغال غير قانوني بندر ايلات در منطقه "أم الرشراش " مصر توسط رژيم صهيونيستي پس از آتش بس سال 1949 ، قرار گرفتن بخش اعظم خليج عقبه در درياي سرزميني مصر و اعتقاد اين كشور در بين المللي نبودن تنگه تيران از دلايل اعلام شده مصر براي بستن اين تنگه به شمار مي روند.

اين اقدام مصر حكايت از آن داشت كه قاهره خود را براي نبرد سرنوشت ساز با رژيم صهيونيستي آماده مي كند، اما اين ررژيم با پيش دستي و چراغ سبز آمريكا صبح روز 5 ژوئن 1967 با بمباران 9 فرودگاه مصر در مدت 3 ساعت و هر بار به مدت 10 دقيقه، جنگ را آغاز كرد. نيروهاي زميني اين رژيم از ظهر روز 5 ژوئن به مرزهاي مصر حمله كردند . نيروهاي صهيونيستي سپس به سوي كانال سوئز گسيل شدند. در عصر روز دوم جنگ (شش ژوئن) "عبدالحكيم عامر " فرمانده كل ارتش مصر دستور عقب نشيني نيروهاي اين كشور را از صحراي سينا صادر كرد. در پي اين اقدام ، مصر در شب 7 ژوئن اعلام كرد كه درخواست توقف جنگ را مي پذيرد و اين موضوع را به اطلاع دبير كل سازمان ملل رساند حال آنكه نيروهاي متجاوز رژيم صهيونيستي در تاريخ 8 ژوئن نيز همچنان در حال تكميل اشغال صحراي سينا بودند.
مهم ترين نتايج پايان جنگ سوم اعراب و اسراييل را مي توان به شرح ذيل خلاصه كرد:

1. رژيم اشغال گر قدس باقي مانده مناطق فلسطيني از جمله كرانه باختري ، نوار غزه ، صحراي سيناي مصر ، بلندي هاي جولان و جزاير عربستاني صنافير و تيران را به اشغال خود درآورد.

2. حدود 330 هزار فلسطيني آواره شدند.

3. رژيم صهيونيستي بر منابع آبي رود اردن سيطره يافت و تنگه تيران و خليج عقبه به روي كشتيراني رژيم صهيونيستي گشوده شد.

4. رژيم صهيونيستي خطوط دفاعي جديدي ايجاد كرد و عمق استراتژيك مناسبي براي خود جهت مقابله با حملات خارجي پديد آورد.

5. مناطق جديدي از اراضي عربي اشغال شد و پس از اين هدف اعراب به تلاش براي باز پس گيري اراضي به اشغال درآمده در سال 1967 ( و نه مناطق اشغالي 1948 ) معطوف شد.

6. قدرت نظامي مصر ، اردن و سوريه نابود شد.

7. ناتواني رهبري عربي و عدم هماهنگي ميان آنان و عدم جديت آنها براي آزادسازي فلسطين آشكار گشت.

8. مقاومت مسلحانه فلسطينيان آغاز و روز به روز بر شدت آن افزوده شد و به دنبال آشكار شدن ناتواني دنياي عرب ، هويت ملي فلسطيني كه مي كوشيد ابتكار عمل را به دست گيرد ، ظهور يافت.

اين جنگ پاياني بر جنگ هاي اعراب و رژيم صهيونيستي نبود؛ در سال 1973 نيز جنگ ديگري ميان دو طرف شكل گرفت تا مقدمه اي براي صلح ننگين " كمپ ديويد " كه توسط "انور سادات " رييس جمهور وقت مصر و "مناخيم بگين " نخست وزير وقت رژيم صهيونيستي در تاريخ 17 سپتامبر 1978 به امضا رسيد، باشد.

صالح مختاري در ادامه مقاله خود اذعان داشته: « گفتگو هاي صلح ميان رژيم صهيونيستي و مصر در حالي منجر به قرارداد كمپ ديويد در سال 1978 گرديد كه در اين قرارداد صحبتي از جزاير اشغالي عربستان به بهانه تعلق نداشتن آن به مصر و منطقه اشغالي أم الرشراش مصر كه در نقشه هاي قبل از جنگ 1967 جزء خاك اين كشور بود، به ميان نيامده است.»

* تحليل موضوع

تماشاخانه

رازهای جالبی از تایتانیک که شاید هرگز درباره‌اش نشنیده باشید (فیلم)

تست موشک‌هایی با کلاهک‌های عجیب در کره شمالی (فیلم)

فیلم های دیگر