به گزارش پایگاه تحلیلی – خبری ایران بالکان (ایربا) پیدایش آرم ها و نشانه های تیم های فوتبال ترکیه برای خود حکایتی شنیدنی دارد. در بین نمادهای باشگاه های ترکیه می توان از عقاب، شیر، شاهین، حیوانات درنده تا قناری زرد و خروس و از گندم تا هندوانه را مشاهده کرد.

شیر گالاتاسرای

شیر، نشان معروف تیم مشهور گالاتاسرای ترکیه است. این نشان به نیهات بدیک، فوتبالیست ترک مرتبط است که سه سال قبل از تأسیس این باشگاه به دنیا آمده و در کنار تحصیل در مدرسه گالاتاسرای به ورزش نیز می پردازد.

او که از سال ۱۹۱٦ بازی را در گالاتاسرای آغاز کرد در کنار قوتبال به پرش طول، سوارکاری، شنا و مسابقه با قایق های بادبانی نیز می پرداخته و در طول بیست سال بازی فوتبال، در مجموع ۲٦۸ بار لباس گالاتاسرای را برتن کرده است.

نیهات هشت سال کاپیتان تیم گالاتاسرای بود و ۱۸ بار نیز لباس تیم ملی را بر تن کرد که در ۸ بازی از این ۱۸ بازی کاپیتان تیم ملی نیز بوده است.

این فوتبالیست ترک در سال ۱۹۳٦ از فوتبال حرفه ای کنار کشید اما همچنان با کشتی شخصی اش با نام آصلان (شیر) به تماشای مسابقات تیم مورد علاقه خود می آمد. او در دوران بازیگری، از سوی تماشاگران به نام آصلان نیهات شناخته می شد و هرچند فوتبال را کنار گذاشته بود اما لقب وی به عنوان آرم باشگاه سابقش به کار رفت.

نگاه کن به پرواز قناری ام!

به گزارش ایربا، قناری زرد، آرم تیم فنرباغچه ترکیه است؛ این آرم نیز به جیهات آرمان بر می گردد. دروازه بانی که به او عنوان "دروازه بان پرنده" را داده بودند؛ آلپ باجی اوغلو، مدیر موزه باشگاه فنرباغچه در این باره می گوید: جیهات آرمان که در سال ۱۹۳۳ به فنرباغچه منتقل شده بود تا ۱۹٥۲ در این تیم بازی کرد و در آن دوران بهترین دروازه بان کشور ترکیه محسوب می شد به طوری که به او لقب دروازه بان پرنده را داده بودند.

او معمولا با لباس زرد قناری به میدان می رفت و توپ هایی را که به کنج دروازه ارسال می شد را هم چون پرنده تصاحب می کرد!

گویا در یکی از بازی های فنرباغچه یکی از تماشاگران با صدای بلند فریاد می زند: "هی ...! به قناری ام نگاه کنید، باز هم پرید!" قناری زرد از آن زمان ملکه ذهن تماشاگران فنرباغچه شد تا اینکه "قناری زرد" به صورت آرم فنرباغچه در آمد.

ماهیگیری که عقاب سیاه را صدا کرد

تیم سیاه و سپیدپوش بشیکتاش یکی دیگر از تیم های معروف ترکیه است که آرم عقاب سیاه آن به شعار یک تماشاگر دو آتشه آن تیم بر می گردد.

فاصله سال ۱۹٤۰تا٤۱، تیم جوان بشیکتاش در هر بازی اختلاف امتیاز خود را با رقبایش بیشتر می کرد. در آن زمان، پنج هفته به پایان رقابت های لیگ، این تیم با تیم سلیمانیه مسابقه داشت که در آن بازی، یکی از تماشاگران دو آتشه بشیکتاش که به شغل ماهیگیری مشغول بود فریاد بر می آورد: "به پیش؛ عقاب های سیاه! حمله کنید..." و بعد از پیروزی ٦ بر صفر بشیکتاش در آن بازی، این عقاب های سیاه (کارا کارتاللار) به آرم باشگاه بشیکتاش تبدیل شدند.

شاهینی برای مبارزه با فرانسویان

به گزارش ایربا، آرم تیم غازی آنتپ اسپور، یک شاهین است. پیدایش این آرم در واقع نمادی از مبارزه مردم غازی آنتپ با اشغالگران فرانسوی است. محمت ساعید که از سوی مردم به نام "شاهین بی" شناخته می شد در جنگ مردم غازی آنتپ با فرانسویان نقشی اساسی داشت.

او در سال ۱۹۱۱ نیز داوطلبانه در جنگ های طرابلس، چاناک کاله، رومانی، فلسیطین و بالکان شرکت کرد. لباس این تیم نیز سیاه و سرخ است، به نشانه خون شهیدان این شهر در مبارزه با فرانسه و نیز غم سیاهی که در آن زمان بر دل مردم غازی انتپ نشسته بود.

پلنگ، خروس، عقاب دوسر

علامت تیم آنکارا اسپور، پلنگ آناتولی است که نمادی از قدرت محسوب می شود. خروس نیز که نشانه شهر دنیزلی است و در عین حال نشانه تیم فوتبال آن شهر نیز هست، در این آرم گنجانده شده است.