"بنت جبيل" كجاست؟

 بنت‌جبيل شهري كه از ديرباز مركز نيروهاي مبارز بوده است امروز نيز نظاميان صهيونيست را زمين‌گير و آرزوي رژيم صهيونيستي را براي كنترل اين شهر نقش بر آب كرد.
  
 
به گزارش خبرگزاري فارس، همان طور كه در كتاب "نقشه‌هاي جبل عامل" اثر "سيد محسن امين" آمده، بنت جبيل به معناي "خانه خورشيد" يا "خانه صنايع سفال‌سازي" است. بنت به معناي دختر مخالف كلمه "ابن" به معناي پسر است و جبيل اسم مصغر جبل (كوه) مي‌باشد. گفته مي‌شود دختر يكي از پادشاهان تحت شرايطي به آنجا آمده و اين منطقه معروف به بنت جبيل شده است.

شهر بنت جبيل در بخش غربي منطقه اشغالي جنوب لبنان قرار دارد، از شرق به شهر عيترون، از شمال به كونين، از جنوب به يارون و از شمال شرق به عيناتا، از شمال غرب به الطيري و از جنوب غرب به عين‌ابل و از جنوب شرق به مارون الراس محدود مي‌شود.

جمعيت اين شهر حدود 43 هزار و 900 نفر بوده است كه در حال حاضر حدود 3 هزار و 800 نفر در آن ساكنند و حدود 72 درصد از ساكنان آن در كشورهاي آمريكا، استراليا، آفريقا و برخي از كشورهاي عربي و خارجي پراكنده‌اند. 20 درصد از جمعيت اين شهر هم در بيروت و ديگر مناطق لبنان سكونت دارند.

اين شهر حدود 80 خاندان دارد كه قديمترين و بزرگترين آنها از نظر تعداد جمعيت "آل بزي" است.
مهم‌ترين خاندان اين شهر عبارتند از بيضون، شراره، سعد، جمعه، فرج، الحوراني، بوصي، الصغير، الشامي، دباجه، حراجلي، الزين، حمقه و غيره.

پس از اشغال لبنان از سوي فرانسه، يك گروه مقاومت مخالف اشغالگري در اين شهر شكل گرفت كه رهبري آن را "محمود احمد بزي" بر عهده گرفت كه عبدالامير بيضون، العبد، نعيم ظاهر ايوب، يوسف محمود بزي و نمر حمودي بزي و 9 عنصر ديگر از خارج به اين گروه پيوستند.

فرانسه براي تحقق خواسته‌ها و طمع ورزي‌ها خود و نيز براي حفظ جان سربازان خود در برابر اقدامات نيروهاي مبارز در منطقه، به فتنه‌انگيزي ميان ساكنان بنت جبيل و عين‌ابل دست زد و اين امر به همزيستي مسالمت آميز مسلمانان و مسيحيان خدشه وارد كرد و به درگيري ميان دو طرف، خرابي شهر بنت جبيل و كشته و زخمي شدن اهالي انجاميد. در نتيجه فرانسه ساكنان اين شهرك را وادار به كوچ اجباري به روستاها و ديگر مناطق شهرهاي مجاور كرد و شماري از اهالي اين شهر نيز به اعدام محكوم شدند و برخي هم توانستند از اين شهر بگريزند.

در سال 1936 به دليل مخالفت با اشغال فرانسه، اهالي "جبل عامل" خواستار آزادي سرزمين شان از اشغالگري شدند و به دنبال آن حاج علي بيضون و علي بزي، موسي الزين شراره و انيس الايراني را بازداشت كردند. در پي اين اقدام مردم با تجمع در مقابل زندان تلاش كردند بازداشت شدگان را از زندان آزاد كنند كه اشغالگران فرانسه به سمت آنها تيراندازي كردند و طي آن مصطفي العشي از بنت جبيل ، محمد الجمال و عقيل دعبول از عيناتا شهيد شدند. به دنبال آن مردم به دارالحكومه (نهاد حكومتي وابسته به فرانسوي‌ها) حمله كردند و حسن بسام در زندان را شكستند.

آمده است كه موسي الزين شراره به پشت‌بام مقر امنيت عمومي در بيت هيدوس رفت و پرچم فرانسه را پائين كشيد.
وضعيت مذهبي بنت جبيل از مناطق ديگر جنوب لبنان بهتر است. از اين شهر روحانيان زيادي برخاستند كه از برجسته‌ترين آنها شيح موسي امين شراره است (1884_1846) كه 9 سال در نجف اشرف تحصيل كرد و بعد از آن به اين شهر بازگشت و در سال 1866 مدرسه‌اي ديني تاسيس كرد.

وي نزد "سيد محسن الامين" و ديگر اساتيد شاگردي كرد. شيخ شراره منظومه شعري در اصول دارد كه از هزار و 689 بيت تشكيل شده است و يك منظومه نيز در موضوع ارث ميراث دارد.

با وجود اشغالگري، شرايط اقتصادي اين شهر از ديگر شهرها و مناطق لبنان بهتر بود. اين شهر در گذشته به كشت انگور شهرت داشته و بعد از آن گندم كاري، زيتون، تنباكو، نگهداري از زنبورعسل در آن رونق گرفت، پرورش دام و طيور نيز در اين شهر رايج است.
در زمينه صنايع و بازرگاني، اين شهر به صنايع و توليد كفش در بيروت و ديگر مناطق معروف است و در آن علاوه بر برخي صنايع حدود 22 كارخانه وجود دارد.

از نظر جهانگردي اين شهر داراي آثار تاريخي بسياري است و منزل سيد هاشم الحكيم تا مسجد جامع بزرگ در شرق اين شهر را شامل مي‌شود. اين منطقه شامل قلعه‌اي است كه آثار آن هنوز هم پابرجاست و مقابل اين مسجد ستوني‌هايي كشف گرديده كه خطوطي رومي بر آن نوشته شده است.

همچنين مقبره‌اي رومي شبيه به مقبره‌هاي صور در آن كشف شده است و علاوه بر آن مجموعه‌اي بزرگ از ظروف، سفال، طلا و برخي آثار باستاني قديمي وجود دارد و مسجد جامع و خانه صالح بزي نمادي از تاريخ اين شهر است.
در قرن هفدهم "ادوارد روبنسون" جهانگرد آمريكايي از اين شهر گذشت و مهمان يكي از سرشناسان اين شهر شد. وي درباره اين شهر و اخبار آن سخن گفته است.
همچنين "لويس لورتيه" در سال 1884 پس از سفر به اين شهر از آن به نيكي ياد كرد. بنت جبيل 13 رستوران، آب ميوه فروشي و كافه دارد و در آن يك استوديوي فيلم‌برداري و 12 آتليه عكاسي فعال است.

خدمات عمومي در اين بنت جبيل در سايه اشغالگري، خوب نيست. يك بركه بزرگ در مركز اين شهر وجود دارد كه مساحت آن 6 دونم (هر دونم معادل 919/ 3 متر) و عمق آن 4 دونم است كه در امر كشاورزي و آب‌دادن به حيوانات استفاده مي‌شود و همچنين چشمه‌‌هايي در اين شهر وجود دارد كه در تابستان خشك مي شوند.
اين شهر به مخالفت با اشغالگري معروف است و مقر احزاب سياسي و نيروهاي مبارز بوده است.

اين شهر پيش از اين شاهد يك رشته عمليات مقاومت اسلامي بود كه بارزترين آن عمليات استشهادي "صلاح غندور" در سال 1995 است . وي در اين حمله يك كاروان از نيروهاي اشغالگر را هدف قرار داد كه منجر به هلاكت 17 صهيونيست و زخمي شدن 15 نفر ديگر از آنان شد. در اين حمله استشهادي 5 دستگاه خودرو آتش گرفت و بخش وسيعي از يك ساختمان نيز تخريب شد.

بنت جبيل پس از گذشت بيش از 22 سال اشغالگري، بامداد 23 ماه مي سال 2000 از اشغال نظاميان صهيونيست آزاد شد.
اين شهر شهداي زيادي را در راه آزادي لبنان و مبارزه با اشغالگري اهدا كرده است و هنوز هم افراد زيادي از اين شهر در اسارت نيروهاي اشغالگر به سر مي‌برند.
 

تماشاخانه

راننده از ترس پلنگ فرار کرده رفته تو ماشین / درخواست کمک گرفتنش خیلی جالبه (فیلم)

رازهای جالبی از تایتانیک که شاید هرگز درباره‌اش نشنیده باشید (فیلم)

فیلم های دیگر