تحقیقات انجام شده متأهیلن و افراد با سنین بالاتر بیشترین عامل پروندهای نزاع و درگیری در استان هستند همچنین میزان تحصیلات هم تاثیر مستقیم در گرایش به نزاع و درگیری دارد.

"ضرب و شتم" و "توهین و افترا" ۲ جرم از سه جرم اول استان یزد است! باورش سخت اما حقیقتی تلخ.

به گزارش ایرنا، "غلامعلی دهشیری" رییس کل دادگستری استان یزد در نشست خبری اخیر خود اعلام کرد: سه جرم اول این استان به ترتیب شامل سرقت، ضرب و جرح عمدی و توهین و افترا است که اصلا زیبنده یزد دارالعباده نبوده و پذیرفتنی نیست.

به همان شدتی که بخش قابل توجهی از سرقت‌ها را غیربومی‌ها مرتکب می‌شوند به همان شدت هم اغلب دعواها و توهین‌ها را خود یزدی‌ها رقم می‌زنند و این جای تامل دارد.

رییس دادگستری یزد پیشتر نیز ۱۰ جرم اول استان را به ترتیب سرقت مستوجب تعزیر، تصادفات، ضرب و جرح عمدی، توهین به اشخاص عادی، تهدید، تخریب، کلاهبرداری، نگهداری مواد مخدر و افترا اعلام کرده بود، جرمهایی که اغلب آنها به رفتارهای ما باز می‌گردد!.

به گفته مسوولان قضایی استان، حدود ۲۵ درصد پرونده‌های یادشده به محکومیت منجر میشود؛ همچنین طبق تحقیقات انجام شده متأهیلن و افراد با سنین بالاتر بیشترین عامل پروندهای نزاع و درگیری در استان هستند همچنین میزان تحصیلات هم تاثیر مستقیم در گرایش به نزاع و درگیری دارد.

قطعا عواملی چون مشکلات اقتصادی، دغدغه‌های فکری و معیشتی و اخیرا بیماری کرونا در بروز این رفتارهای ناپسند بی‌تاثیر نیست؛ اما اینجا یزد است، شهر پهلوان یزدی بزرگ، شهر مردمانی سخت‌کوش و قناعت پیشه، شهری مذهبی که از دیرباز دارالعباده می‌خوانندش، شهری که پدران و اجدادش با عرق جبین و غیرتی مثال زدنی، نانی فراهم می‌کردند و به دست فرزندان خود می‌دادند.

وقتی ۲ راننده بر سر یک موضوع ساده در خیابان به جان هم می‌افتند و از خجالت هم در می‌آیند، وقتی ۲ همسایه بر سر یک موضوع ساده از همدیگر شکایت می کنند و وقتی از کوره در می‌رویم و به سادگی آب خوردن به دیگران تهمت می بندیم نباید انتظاری بیش از این هم داشته باشیم!.

آیا شده وقتی تصادفی جزئی در خیابان رخ می دهد گذشت کنیم؟ حتی اگر کار به دعوا هم نکشد قطعا پای افسر راهنمایی و رانندگی را به میان می کشیم و تا حریف خود را نقره داغ نکنیم دست بردار نیستیم!.

متاسفانه "گذشت نکردن" حلقه گمشده اغلب تصادفات ساده خیابانی است، انگار فاجعه‌ای غیرقابل جبران رخ داده و آنچه می تواند ما را آرام کند تحت فشار گذاشتن طرف تصادف و نقره داغ کردن اوست! که نتیجه آن به زحمت انداختن خود و دیگران است.

اما توهین و افترا و بدگویی و ... هم یک پای دیگر رفتارهای ناپسند ماست که بخشی از آنها در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی رخ می دهد.

متاسفانه تهمت و افترا و بدگویی و غیبت به یک پای ثابت مکالمات شبکه های اجتماعی تبدیل شده و تا می‌توانیم در این فضا به یکدیگر توهین می کنیم و افترا می بندیم و البته این فقط مختص استان یزد نیست بلکه یک معضل اجتماعی در کل جامعه است.

آن طور که مسوولان دستگاه قضایی اعلام کردند اغلب جرمها جدا از غیرقانونی بودن و غیراخلاقی بودن آنها، از سر ناآگاهی و اطلاع نداشتن از شرایط قانونی صورت می‌گیرد و در اینجاست که نقش رسانه ها بیشتر نمایان می شود.

ارائه آموزش های مستقیم و غیرمستقیم و ترویج هنجارپذیری و قانونمداری در شبکه های اجتماعی می تواند سوژه‌ای جذاب و مخاطب پسند باشد و جای بسیاری از گفتگوهای بی‌محتوا را در این فضا بگیرد.

بیاییم با هم مهربان‌تر باشیم، با کوچکترین ناملایمتی از کوره به در نرویم، کار را به کتک‌کاری نکشانیم، بیخود و بی‌جهت به دیگران تهمت نبندیم، با آبروی دیگران بازی نکنیم و رفتن به دادگاه را نه نخستین راه‌چاره بلکه آخرین راهکار بدانیم.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه