واكنشهاي صورت گرفته از سوي افكارعمومي در اسپانيا نسبت به صدور قطعنامه اخير شوراي امنيت سازمان ملل متحد عليه برنامه هستهاي ايران بيانگر آن است كه بيشتر اسپانياييها، اين قطعنامه را "غيرعادلانه" ميدانند.
روزنامه معتبر "الپاييس" در اين زمينه از خوانندگان خود خواسته است ديدگاههايشان را درباره قطعنامه مزبور در سايت اينترنتي اين روزنامه بنويسند. قريب به اتفاق كساني كه تاكنون در اين زمينه اظهارنظر كردهاند، معتقدند غرب نسبت به ايران "رياكار" است و شوراي امنيت و سازمان ملل را نيز بازيچه آمريكا و پنج قدرت صاحب حق وتو در آن خواندهاند.
"آلبرت"، يكي از خوانندگان الپاييس نوشته است:"من با اين موضوع كه بايد سلاحهاي هستهاي نابود شده و جلوي سوءاستفاده از انرژي هستهاي از راههايي مانند جايگزين كردن آن با انرژيهاي تجديدپذير گرفته شود، كاملا موافقم اما معتقدم مساله اصلي اين است كه هيچكس نميتواند از كشوري بخواهد طرحهايي براي انرژي هستهاي نداشته باشد، وقتي كه همه دنيا آن را دارند." وي خاطرنشان كرده است:"البته، همه ميدانيم كشورهايي مانند آمريكا، اسراييل و فرانسه، نه تنها انرژي بلكه حتي سلاح هستهاي دارند."
يكي ديگر از خوانندگان گفته است:"در مناقشه هستهاي ايران، موضوع جالبتر از همه رفتار خود آمريكا است كه در دوران جنگ سرد و حكومت شاه سابق ايران، برنامه هستهاي اين كشور را پايهگذاري كرد."
وي نوشته است:"چيزي را كه من نميفهمم، اين است كه بيشتر ما شهروندان غربي موضوع طراحي برنامه هستهاي ايران را در دوره شاه از سوي غرب ميدانيم اما با اين وجود، دولتهايمان از تحريمها عليه ايران بخاطر اين برنامه حمايت ميكنند."
"انريكه" يكي ديگر از خوانندگان سايت الپاييس، "دورويي" قدرتهاي بزرگ و عدم صداقت آنان در شعارهايي مانند "قدرت" و "عدالت" را زيرسوال برده و "آلفونسو" هم نوشته است:"اكنون ديگر كاملا واضح است كه سازمان ملل يك مجمع جهاني دموكراتيك نيست، بلكه در خدمت منافع قدرتهاي حاكم آن قرار دارد كه هر روز سلاح اتمي بيشتري را ميسازند."
وي در عين حال معتقد است ايران نيز داراي چنان حكومتي دموكراتيك نيست كه "استفاده صحيح" از انرژي هستهاي را تضمين كند و از اين وضعيت نتيجه ميگيرد كه "راه حل، آن است كه همه تلاشها روي نابودي همه اشكال سلاح كشتار جمعي در كره زمين متمركز شود."
"فران" هم نوشته است:"كشورهايي كه خود سلاحهاي اتمي براي نابودي صدها بار كره زمين را دارند، با دو رويي ميخواهند نگذارند ديگر كشورها آن را بدست آورند."
وي ميافزايد:" اين يك كار غير اخلاقي بزرگ است كه بگوييم من ميتوانم سلاح اتمي داشته باشم اما تو، نه. اين، واقعا، شرم آور است كه بگوييم اسراييل، بله اما شماها، نه. "
فران نيز همچون بسياري ديگر از خوانندگان الپاييس معتقد است كه اعضاي شوراي امنيت زماني ميتوانند خواستار نابودي برنامه هستهاي ديگران با هدف جلوگيري از توليد سلاح اتمي شوند كه خود پيش از ديگران سلاحهايشان را نابود كرده باشند.
"ريكاردو" هم گفته است كه اصلا چيزي به نام شوراي امنيت و جامعه بينالمللي وجود ندارد و فقط "يانكيها" هستند كه هر چه را كه ميخواهند، به نام آن انجام ميدهند.
وي ميافزايد:" يانكيها افزايش قدرت خود را به بهاي فقر و نداري ديگران ميخواهند. آنها در عراق در حال درگيري هستند اما در همان حال به يك جنگ ديگر فكر ميكنند، در حالي كه هرگز نه از نسلكشي در فلسطين و نه از جنگهاي بيپايان قارهافريقا سخني نميگويند كه البته، همه محصول خود آنها(يانكيها) است."
"خوان"، "پيكسي" و "جوانا" هم با شگفتي پرسيدهاند آيا ديگر چيزي به نام سازمان ملل وجود دارد؟!
شخصي به نام "كوتلر" هم نوشته است:"چگونه، آمريكا، اسراييل، فرانسه، چين، روسيه و ديگران ميتوانند بمب اتمي داشته باشند اما ايران و كره شمالي، نه؟"
وي ميافزايد:"روشن است كه يك ايران بدون بمب، راحت تر قابل حمله است، همانگونهكه اگر عراق هم صاحب بمب اتمي بود،آيا سرنوشت كنوني را داشت؟!" خوانندهاي ديگر هم خاطرنشان كرده است: غربيها اگر راست ميگويند اول بايد خود را خلع سلاح كنند و بعد از ديگران چنين چيزي را بخواهند.
به عقيده وي، سازمان ملل اكنون در حال يك بحران نهايي است.
"بالدومرو" هم پرسيده است:"آيا آنها (غربيها) ميخواهند انرژي هستهاي با اهداف نظامي را در اسراييل و آمريكا هم ممنوع كنند؟!"
اينها بخشي از مطالبي است كه زير گزارش الپاييس درباره واكنش ايران به قطعنامه اخير سازمان ملل نوشته شده است.
اين روزنامه نوشته است كه ايران اعلام كرد در واكنش به تحريمهاي سازمان ملل متحد، برنامه هستهاي خود را تسريع ميكند و در همين راستا، از امروز كار نصب سه هزار سانتريفيوژ را در نطنز آغاز خواهد كرد.
الپاييس در اين زمينه به اظهارات "علي لاريجاني" مسئول مذاكرات هستهاي، "محمدعلي حسيني" سخنگوي وزارت امورخارجه،"علاءالدين بروجردي" رييس كميسيون سياست خارجي مجلس و اظهارات هفتههاي گذشته رييسجمهوري "محمود احمدينژاد" اشاره كرده است.
اين روزنامه به نقل از حسيني نوشته است كه آژانس بينالمللي انرژي اتمي ديگر نبايد انتظار داشته باشد ايران همانند گذشته با آن همكاري كند، هر چند اين قطعنامه، مانعي در راه پيشبرد برنامه هستهاي ايران نخواهد بود.
الپاييس همچنين متن كامل قطعنامه ۱۷۳۷شوراي امنيت عليه ايران را به چاپ رسانده است.