این روزها بحث بر سر مساله هسته‌ای از منظرهای مختلف در رسانه ها مطرح است مخصوصا بعد از صدور قطعنامه غیرعادلانه شورای امنیت حجم اظهارات که گاه شکل ستیزه جویانه به خود گرفته زیاد شده است . در یک نگاه کلی می توان به چند مطلب در این زمینه دست یافت .

(1 ) به دلیل اهمیت موضوع هسته ای طرح دیدگاههای مختلف امری طبیعی و بلکه لازم است مخصوصا در نظام اسلامی که نصیحت مسئولین وظیفه اسلامی محسوب می شود. بنابر این در نگاه اول باید از این موضوع استقبال نمود که ذهن صاحب نظران به مساله مهم امنیت ملی کشور معطوف شده است .

(2 ) برخی از بزرگان انقلاب اسلامی نظیر آیه الله هاشمی رفسنجانی در نماز عید قربان به درستی هم بر پیگیری حقوق ملی کشور در بعد هسته ای تاکید کردند و هم ماجراجویان بین المللی را مایوس نمودند که تصور نکنند در کشور اگرچه اختلاف نظر در مسائل داخلی وجود دارد اما در این مساله ملی وحدت فکری حاکم است که انتظار هم از ایشان همین بود و هم نگرانی از ابعاد این قطعنامه را بیان کردند فقط به این قصد که مسئولین اجرائی کشور با توجه به همه ابعاد موضوع به نحو واقع بینانه ای موضوع را مدیریت نمایند و تدبیر هم در هدایت مسئله داشته باشند.

این دغدغه را باید ارج نهاد و از وجود چنین شخصیت هائی که عمر خود را برای انقلاب اسلامی صرف نموده اند باید بهره جست .
(3 ) برخی اظهارات به دوستانی مرتبط می شد که زمانی در پرونده هسته ای دخالت داشتند و بعد از صدور قطعنامه با مصاحبه های مکرر تصور نمودند زمان خوبی برای توجیه رفتار آنان حاصل شده است مخصوصا که توصیه هائی کردند که باید تعلیق انجام شود و به سیاست های گذشته باز گردیم .

نمی گوئیم این افراد مغرضانه سخن گفته اند اما حداقل اینست که نابهنگام وارد صحنه شده اند و حتی ملاحظه نکرده اند این سخنان اهرمی دردست بیگانگان می شود که تصور کنند با صدور قطعنامه می توانند ایران را به عقب نشینی وادارند و یا حداقل اختلاف افکنی کنند.

سخن ما فعلا با این دوستان اینست که حد خویش نگه دارید شما از سیاستهائی حمایت می کنید که غلط بودن آن در نهایت بر خودتان روشن شد دو سال تعلیق همه فعالیتها را بهترو خوش و بش کردن با سه کشور اروپائی نتیجه آن طرح کذائی شد که امروز خود اروپائیها گفته اند ما اشتباه کردیم . پس در غلط بودن آن راه که در هر مذاکره و سفر امتیاز داده میشد شکی نبوده و نیست . ممکن است ایرادهائی به کارهای فعلی باشد اما راهنمایی مسئولین فعلی پرونده به بازگشت به گذشته از چاله به چاه افتادن است و منطق عقلانی ندارد.

البته سخن در اشتباهات روشن گذشته بسیار است که به وقت باید بیان گردد.

(4 ) برخی از جریانهای سیاسی و یا افراد منتسب به آنان هم بعد از انتخابات اخیر تشجیع شدند تا از این زمان و این وضع برای اهداف سیاسی خود بهره گیرند و به تعبیر درون گروهی خود وجهه ای جناحی برای خویش دست و پا کنند. منجمله بیانیه حزب مشارکت و مصاحبه توهین آمیز معاون سابق آسیائی وزارت خارجه که تاسف آور است .

همین رفتارهای ناشیانه این جریانها در پس حادثه دوم خرداد باعث رویگردانی مردم از آنان شد که همه چیز را فدای امیال جناحی خود می کردند حتی مقدسات و ارزشهای انقلاب را. مردم فراموش نکرده اند که در برهه ای با رسانه های خود چه فضای وهم آلودی نسبت به حرکتهای اصیل انقلاب ایجاد نمودند. همین افراد به استغفار افتاده بودند که ما نباید رفتار حکومتی خود را مخصوصا در سیاست خارجی ایدئولوژیک کنیم ! تصور می نمودند اگر ایدئولوژیک فکر نکنند یا ایدئولوژیک عمل نکنند با عرضه می شوند. آنها ناتوانی خود را در دیپلماسی و اداره کشور بر سر ارزشهای انقلاب خراب کردند.

حداقل فهم سیاسی اقتضا می کند که در پرونده ملی که با امنیت ملی و منافع ملی کشور مرتبط می شود برخورد حزبی و جریانی نشود. اینکه این دوستان از رفتار غلط گذشته خود پند نگرفته اند خود حکایت از بی صلاحیتی آنها در جایگاه نخبگی سیاسی می کند.
زمانی همین آقایان به رئیس جمهور وقت آقای خاتمی می گفتند شما نماینده فکر جدید سیاسی جامعه مدنی هستید و اتمی شدن مخالف این فکر است و اصرار می کردند و حتی قصد داشتند در مجلس طرح سه فوریتی برای تصویب پروتکل الحاقی ببرند تا دامن جامعه مدنی از هسته ای شدن بری شود! غافل از آنکه تئوری جامعه مدنی در غرب سابقه دویست ساله دارد (و به روایتی دو هزار ساله ) و همان کشورهائی که جامعه مدنی را علمداری می کنند دنبال انرژی هسته ای و حتی بمب هسته ای هستند. ساده اندیشی همراه با برخی ملاحظات دیگر که از آنها سخن نگوئیم بهتر است باعث نوعی وادادگی در پرونده هسته ای شد که امروز توصیه می کنند به آن دوران بازگردیم .

(5 ) از طرفی سخنی با رئیس جمهور محترم آقای احمدی نژاد داریم . ما همت شما را در احقاق حقوق هسته ای ایران پاس می داریم و از زحمات شما تشکر می کنیم اما چند ملاحظه در مطالب و روش کار شما داریم که لازم می دانیم با صراحت بیان کنیم .
(الف ) این مطلب درستی است که پرونده ملی باید در قلب ملت جای پیدا کند و همینطور هم هست شما به حق در سخنان خود علی العموم به آن می پردازید تا اراده ملی پشتوانه این پرونده قرار گیرد. اما توجه به حد ا مور نیز لازم است . هر چیزی که بیش از حد تکرار شود بجای اینکه اراده ها را تحریک کند موجب بی اعتنائی می گردد. اینکه جنابعالی در تمام سخنرانیها در همه شهرها لازم می دانید راجع به انرژی هسته ای سخن بگویند به نظر می رسد استراتژی تبلیغی درستی نیست .

(ب ) مخصوصا برخی تصمیمات مهم در پرونده هسته ای را شما در سخنرانی در شهری بیان می دارید که به ذهن القا می کند بدون پشتوانه فکری و تدبیر لازم تصمیم گیری می شود و اصولا چه نیازی است رئیس جمهور سیاستهای مرحله ای اتمی را در سخنرانیها بیان دارد یک روز 3000 دستگاه غنی سازی را اعلام می کنید چند روز بعد 60 000 دستگاه غنی سازی . ما از کم و کیف روش رسیدن به این مراحل مطلع نیستیم و شاید نیاز هم نباشد مطلع باشیم ولی با توجه به ضرورت سنجیده بودن کار به ذهن ما که از بیرون به مساله می نگریم چنین القا می شود که سخنان سنجیده ای نیست و محاسبه دقیق پشت سر آن وجود ندارد و اگر طراحی هم شده است نوع بیان شما القا می کند پشتوانه کارشناسی ندارد.

(ج ) نوع بیان در مسائل اتمی آنقدر تهاجمی و با کلمات نه چندان زیباست که در مخاطب القا می کند یک حالت لج بازی در بحث اتمی راه افتاده است در حالی که نفس حرکت هسته ای کشور با تدبیر رهبر معظم انقلاب داهیانه و باطمانیه می باشد. سئوال اینست که چه نیازی به این گونه بیان است که هم مستمسکی برای زورگویان شود تا فشار را زیادتر کنند و هم در داخل عده ای آنرا دستمایه راست نمایی روشهای غلط گذشته خود کنند و هم در ذهن مردم القا نماید که رئیس جمهور به هر دلیل در مساله هسته ای تندروی می کند. اتفاقا در شرایطی که آنان دنبال عملیات روانی داخلی کشور هستند رئیس جمهور باید با آرامش و منطق درست راه و رسم هسته ای کشور را در حد نیاز بیان دارد و در بسیاری از موارد دیگران باید سخن بگویند نه جنابعالی .

(د) نوع برخورد شما در بحث هسته ای در سخنرانیها به نحوی است که مساله هسته ای را نماد و شعار دولت خود کرده اید. اولا این حق نیست این کار نظام است و همه دولتهای گذشته به نحوی در آن مشارکت داشتند. ثانیا به همان میزان که حزبی برخورد کردن مساله هسته ای در اردوگاه دوم خرداد تقبیح می شد تبدیل شدن آن به شعار توسط شما هم ایراد دارد. چون مساله هسته ای ورای همه دولتها و سلائق است و مساله ملی است . دولتها می آیند و می روند اما مساله ملی می ماند. همانطور که تمامیت ارضی ایران یا زبان فارسی و یا اسلامیت ربطی به این یا آن دولت ندارند موضوع هسته ای هم اینگونه است .

(هـ) دوستانه به جنابعالی که فرد خدومی هستید تاکید می کنیم که نوع تبلیغاتی کردن مسئله هسته ای در سخنرانیهایتان بگونه ایست که به مخاطب القا می کند شما خدای ناکرده برای سرپوش نهادن به برخی کاستیهای دولت مساله هسته ای را چنان برجسته می سازید که اشکالات دولت دیده نشود. به داوری در این مبحث نمی پردازیم که نیات را خدا می داند فقط برداشت بیرونی را روایت می کنیم . این موضوع برای دولت شما و شخص شما مضر است . دولت باید پاسخگوی نیازهای کشور در ابعاد مختلف باشد تورم گرانی اشتغال و صدها امر دیگر. شما هم اهتمام دارید مسئله هسته ای هم موضوع مهمی است که رئیس جمهور درحد خود باید بدان بپردازد. اگر به ذهن مردم متبادر شود که دولت برای انحراف ایجاد کردن در مطالبات مساله هسته ای را برجسته می کند عملا شما پشتوانه ملی را در پیگیری هسته ای از دست خواهید داد.

(ز) مساله هسته ای ابعاد متنوعی دارد. مهمترین آن پیشرفت فنی آنست که در دوره شما بدان اهتمام خوبی شد و جای قدردانی دارد. ولی بخشی از پرونده هسته ای دیپلماسی است که ساز وکار خود را می طلبد. گاه مذاکره نیاز دارد گاه مقاومت گاه تاکتیکهائی برای آرام سازی گاه شدت گاه انعطاف . بهر تقدیر پرونده ای به این مهمی در بعد دیپلماتیک روش معقول خود را می خواهد. بخش دیگری از کار هم کار رسانه ای برای مردم است . به نظر می رسد نوع کار شما توجه به ابعاد همه جانبه آن ندارد و تصور نموده اید صرفا با سخنرانیها و کار رسانه ای موضوع را می توانید حل کنید. این امر به معنای محروم کردن کشور از ظرفیت دیپلماسی است و این حق نیست که رئیس جمهور طوری عمل کند که ظرفیتی از کشور کم خاصیت شود ضمن اینکه با این روش هزینه کار را بالا می برید. اتمی شدن و استقامت در کار امری لازم و ضروری است اما نباید رئیس جمهور هزینه ملی را برای تحقق این کار بالا ببرد. در واقع از کیسه ملت نمی توان راحت بخاطر سلائق هزینه کرد.

(ح ) نکته دیگر اینست که مردم باید احساس کنند رئیس جمهور با واقع بینی درصدد حل مساله می باشد. اینکه چه قطعنامه صادر شود و چه نشود آنرا مهم نمی دانید به نظر راه و رسم درستی نیست . مردم قوه تحلیل دارند و قدرت تحمل هم دارند. قطعا قطعنامه فعلی به ضرر کشور بوده است حالا عده ای آنرا به دلیل اعتراض خود خیلی بزرگ می کنند که افراط است تفریط آن هم اینست که بگوئیم کاغذ پاره !

بهرحال این قطعنامه مشکلاتی ایجاد می کند خوبست رئیس جمهور به اندازه و حد آن با مردم سخن بگویند. مردم ایران مردم آگاهی هستند و از مسئولان همیشه جلوترند. فکر نکنید اگر واقعیت را بگوئید مردم حمایت نمی کنند بدانید اگر سرپوش بگذارید حمایت خود را از شما می گیرند. این قطعنامه ناحق است و در ابعاد محدودی مضایق ایجاد می کند. بنابر این نه صفر است و نه صد. چه نیکوتر که مردم از زبان رئیس جمهور اعتدال و تدبیر استشمام کنند.

(ط ) با توجه به مسائل فوق پیشنهاد به رئیس جمهور محترم اینست که جز در مراسم بزرگ ملی که اقتضای زمان است به مسئله هسته ای نپردازند و در سخنرانیهای استانی خود اینهمه از آن نگوئید حتی در برابر قلدرمآبی های آمریکا و غربیها بگذارید مسئولین پرونده درحد نیاز موضع گیری کنند. هر مساله ای در کشور مسئولی دارد. ورود روزانه شما به مساله هسته ای مثل اینست که به تمام مسائل مهم بهداشتی کشاورزی و دامپروری کشور نیز شما بپردازید. مگر شما راجع به آنفلوانزای مرغی در شهرها سخنرانی می کنید یا راجع به ایدز یا سرطان و یالله !

با اتخاذ این روش اولا فضای آرامتری در داخل ایجاد می کنید ثانیا احساس می شود تدبیر کافی در برخورد با موضوع حاکم است ثالثا دیپلماسی فضای کافی برای تحرک پیدا می کند و رابعا دولت به مسائل دیگری می پردازد که برای مردم ملموس هستند.

(6 ) سخنی هم با مردم بزرگوار داریم و آن اینست که دور از غوغاسالاری عده ای که این روزها به پرگوئی دچار شده اند این برداشت را بپذیرید که مساله هسته ای به آینده کشور و زندگی فردای ایران و فرزندان شما مربوط می شود. همت شما و نشان دادن اراده توسط شما قطعا دشمنان را مایوس می کند. غربیها و بیگانگان عزت شما را نمی خواهند. عجله آنان در صدور قطعنامه برای تاثیرگذاری بر اراده شماست و ایجاد تشتت آرا و اختلافات بین مردم مرحله گذار است که باید با نشان دادن اراده طلائی ایرانیان از آن عبور کرد. باید تحمل در برخی مشکلات هم داشت . شما سخنرانی نمی طلبید زیاد حرف زدن نمی خواهید از مسئولین تدبیر طلب می کنید که با هزینه کمتر این خواست ملی را محقق کنند و عقب نشینی ننمایند. شما حرف خود را با حضور حماسی و پرشور در انتخابات زدید حالا در 22 بهمن با صدای بلندتر بزنید .

(7 ) رئیس سازمان انرژی اتمی اخیرا سخن درستی مطرح کردند که اتمی شدن ایران مدیون رهبر عظیم الشان انقلاب است . این نکته حقی است که استقامت ایشان و هدایت ایشان در دولتهای مختلف کشور را به این سطح رساند.

قدردان همت ایشان هستیم و به خود اجازه می دهیم که از ایشان بخواهیم تا از جایگاه رفیع رهبری تدبیری نمایند که به این بگو مگوهای حوزه نخبگان سیاسی و مجلسیان و محافل مردمی خاتمه داده شود تا همگان با هر سلیقه ای احساس کنند با دقت هرچه بیشتر این دستاورد ملی حفظ می شود و بیگانگان در این شرایط حساس سواستفاده نکنند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه