هنری کیسینجر، وزیر اسبق امور خارجه آمریکا در مقاله ای در روزنامه واشنگتن پست، دیدگاه خود درباره نحوه برخورد با برنامه اتمی ایران را بیان کرد.
آقای کیسینجر در این مقاله با عنوان «گامهای بعدی در قبال ایران» در یک کلام میگوید: نمیتوان به ایران اجازه داد رویای حکومت امپراتوری بر منطقه ای را تحقق بخشد که برای سایر مردم دنیا بسیار اهمیت دارد.
او عقیده دارد میتوان از طریق دیپلماسی مانع از دستیابی ایران به سلاح اتمی شد. کیسینجر همچنین جنگ را ادامه دیپلماسی میداند که در آن دیپلماتها ابزار متفاوتی بکار میگیرند.
کیسینجر مدعي شد که ایران از رهگذر دستیابی به سلاح اتمی میکوشد به حکومتی مدرن بدل شود ولی این تلاش را با نوعی خاص از شور افراط گرایی مذهبی آمیخته که قرنها مانع از تجدد مسلمانان خاورمیانه شده است.
هنری کیسینجر استدلال کسانی را رد میکند که میگویند در قبال ایران باید همان دیپلماسی را بکار برد که در دهه 1970 به انزوای چین کمونیست پایان داد.
کیسینجر بر این باور است که ایران مدرن و قدرتمند میتواند رکن ثبات و پیشرفت در منطقه شود. ولی اعضای دایم شورای امنیت بعلاوه آلمان باید حاکمان جمهوری اسلامی را ملزم به این انتخاب کنند که آیا نماینده آرمان اسلام تندرو هستند یا ملت ایران و آیا انگیزه بنیادین شان به راه انداختن جنگ صلیبی است یا همکاری بین المللی؟
کیسینجر پیشنهاد میکند «پیش از آن که فناوری هدف متوقف کردن غنی سازی اورانیوم را بی فایده سازد، گروه پنج به اضافه یک باید آماده باشد قاطعانه عمل کند.» بنابراین، به گفته او، تحریمهای ایران باید فراگیر باشد نه نیم بند و نمادین.
وزیر سابق امورخارجه آمریکا همچنین عقیده دارد نمیتوان مساله اتمی را از مناسبات ایران با غرب مجزا دانست. او در پایان میگوید که نباید اجازه داد حکومت ایران بر خاورمیانه مسلط شود، و آمریکا باید به قول آقای کیسینجر «هر گزینه شرافتمندانه ای» را بکاود.
او با این حال میافزاید اگر حکومت ایران توان خود را صرف پرورش استعدادهای جوانان و توسعه منابع خود کند، آنگاه نباید از آمریکا هراسی داشته باشد.