تونل توحید؛ حیف که قبل از افتتاح فرو نریخت!

عصرایران - تونل توحید در اولین روز از دهه فجر سال 88 افتتاح شد و بدین ترتیب ، اتصال شمال و جنوب تهران ، با حذف 6 تقاطع بسیار پرترافیک ، تسهیل شد به طوری که برآوردهای مسوولان شهرداری تهران حاکی از ان است با راه اندازی این تونل، روزانه صدها هزار لیتر در مصرف بنزین صرفه جویی خواهد شد.

همچنین از میزان آلودگی صوتی مناطق اطراف تونل به میزان 24 درصد کاسته می شود.

این تونل دوقلوی 2136 متری ، نه تنها بزرگ ترین تونل شهری کشور، که بزرگ ترین پروژه شهری تاریخ ایران است که با فعالیت سه شیفتی 3400 نفر ساخته شد و تهران را صاحب بزرگترین تونل شهری خاورمیانه کرد.

درباره این تونل و مشخصات فنی آن و این که تا چه اندازه برای شهر تهران حیاتی است ، می توان بسیار سخن گفت و این بحث را به تفصیل ادامه داد ، اما قصد این نوشتار ، پرداختن به مباحث فنی کار نیست بلکه به نظر می رسد به بهانه افتتاح این تونل، دو نکته بسیار مهم را نباید واگذاشت:

1- یکی از بزرگترین معضلات و بدبختی های ما ایرانیان این است که احداث و بهره برداری اغلب قریب به اتفاق پروژه های مان، بسیار بیش از زمان بندی مقرر و متعارف طول می کشد.

این امر، نه تنها زمان بهره مندی مردم از پروژه ها را به تعویق می اندازد ، بلکه گاه باعث می شود یک پروژه با چند برابر قیمت واقعی به اتمام برسد و طبیعی است که پول این بی کفایتی های مدیریتی نیز از جیب مردم می رود.

البته بماند پروژه هایی که متولیان شان ، بدانها به چشم "سفره ای گشوده" نگاه می کنند که با تکمیل پروژه ، بساط مفت خوری ها برچیده می شود و به همین دلیل ، به نفع شان است که تا حد امکان ، کار را به اصطلاح "کش دهند" و کاسبی شان را از رونق نیندازند!

در چنین شرایطی که تعویق و تأخیر ، به بخش لاینفکی از پروژه های وطنی تبدیل شده است ، احداث و افتتاح به موقع بزرگ ترین پروژه شهری ، می تواند به "طلسم شکنی" تعبیر شود و ثابت نماید که اگر مدیریت کارآمد و نظارت بی تعارف و پیگیر بر کارها حاکم شود ، می توان به شرمساری ملی تأخیرها ، پایان داد و کارها را بر اساس زمان متعارف به پیش برد و حتی مانند تونل توحید ، در زمانی کمتر از سه سال ،رکوردهای جهانی را نیز از نظر مدت زمان احداث و رعایت استانداردهای فنی شکست.

در شهری که مردم اش بعد از گذشت 20 سال هنوز که هنوز است شاهد مصلای نیمه تمامی هستند که هنوز کار احداث اش به صورت لاک پشتی ادامه دارد و در کشوری که به خاطر تأخیر در توسعه فازهای پارس جنوبی ، میدان گازی مشترک ایران و قطر توسط همسایه کوچک جنوبی بی هیچ وقفه ای در حال تخلیه گازی است ، احداث و انجام پروژه ای چنین عظیم در زمان مقرر ، جای جشن و شادمانی دارد و ای کاش این پروژه ، نه یک اتفاق ، که الگو و آغازی باشد برای همه پروژه هایی که در فاصله "کلنگ" تا "قیچی" شان ، زمان به باد فراموشی می رود!

2 - خیلی ها از افتتاح به موقع تونل توحید ناراحت هستند ؛ آنها دوست داشتند شب قبل از افتتاح، تونل ریزش می کرد و ترجیحاً چند نفری هم کشته می شدند. آن وقت ، چه بلبشویی می شد بپا کرد و چه تسویه حساب های جناحی که می شد به بهای جان کارگران در زیر آوار مانده انجام داد.

متاسفانه ، برخی افردا و گروه ها ، ترجیح می دهند به جای آن که با کارآمدی و خدمت رسانی به مردم ،خود را اثبات کنند ، کارآمدی ها و خدمات دیگران را نفی کنند و زیر سوال ببرند تا بلکه از رهگذر به زیر کشیدن دیگران ، بتوانند کاستی های خود را بپوشانند و به حیات سیاسی شان ادامه دهند.

اینان ، بد نیست باور کنند که همه مسوولان در جامعه ما ، به اندازه کافی فرصت برای خدمت و اثبات لیاقت و کارآمدی خود دارند و اگر کسی خوب کار می کند ، به معنای آن نیست که دیگر بلیت خوب کار کردن و محبوب شدن در پیش خدا و مردم ، تمام شده و دیگران چنین فرصتی ندارند.

درباره تونل توحید نیز در طول ماه های گذشته ، شاهد آن بوده ایم که برخی کوشیده اند به هر نحو ممکن آن را زیر سوال ببرند ؛ چون با فلان شخص یا گروه مخالف اند.

این در حالی است که تونل توحید ، هر چند در دوران مدیریت کنونی شهرداری تهران ساخته شده و لابد در تاریخ تهران نیز افتخارش به نام همین تیم خواهد بود ولی در یک نگاه کلان و منطقی تر ، این پروژه ، طرحی است به نام ایران ، به نام انقلاب و به نام همه متخصصان و کارگران ایرانی که واقعاً شب و روز دهها متر در زیر زمین کار کردند و نیز به نام مردمی که ریال به ریال هزینه این طرح را در عمل آنها پرداخت کرده اند و از این رو ، آیا رواست پروژه ای به این بزرگی که می تواند باعث افتخار همه ما ایرانی ها شود ، دستمایه ای برای انتقام گیری ها و بی اخلاقی های سیاسی شود؟

اگر سیاست بازان وطنی انصاف پیشه کنند ، این شجاعت و صداقت را خواهند داشت که در کنار انتقادات بی رحمانه از کاستی های رقیب ، خدماتش را نیز ارج نهند و تحسین کنند نه این که از موفقیت رقیب در خدمت به مردم و گشودن گره از کارشان ، اخم هایشان را در هم کشند و به سبک و سیاق بنی اسرائیلیان ، به دنبال بهانه ای برای تخریب باشند.