از نقطه نظر نظامی و تسلیحاتی، بزرگترین دغدغه دو طرف، موشک های حزب الله است و به همین دلیل، به نظر نمی رسد طرفین تمایل واقعی برای ادامه درگیری داشته باشند زیرا از یک سو، حزب الله نمی خواهد آنچه در طول سال ها انباشته را از دست بدهد و از سوی دیگر، اسراییل نیز بیم آن دارد که توان موشکی حزب الله بسیار بیشتر از آن باشد که گمان می رود.

جنگ حزب الله و اسراییل در حالی سومین هفته خود را پشت سر گذاشت که نه تنها وعده دولتمردان اسراییل برای نابودی حزب الله به هیچ روی محقق نشده است بلکه ارتش صهیونیست ها، سنگین ترین تلفات خود را در این جنگ تجربه کرده است.

با این حال، پرداختن صرف به ناکامی های اسراییل و حزب الله را برنده مطلق این نبرد معرفی کردن، نمی تواند گزینه مناسبی باشد.

واقعیت آن است که حزب الله تاکنون مقاومت بسیار شجاعانه و تحسین بر انگیزی را از خود نشان داده است، مقاومتی که حتی برای ارتش اسراییل نیز که به طور مدام حزب الله را زیر نظر دارد، غیر منتظره بود.

اسراییلی ها، در آغاز جنگ از نابودی کامل حزب الله آن هم در 10 روز سخن گفته بودند و اینک که در آغاز هفته چهارم جنگ پذیرای 300 موشک حزب الله در شمال اسراییل فقط طی یک روز شده اند، تنها به خلع سلاح حزب الله و یا جایگزین کردن نیروهای بین المللی به جای نیروهای حزب الله در جنوب لبنان می اندیشند.

اسراییل، آن طور که معروف است، ششمین ارتش مجهز و منظم جهان را در اختیار دارد و به لطف پدر خوانده اش آمریکا، آخرین، مدرن ترین و مخرب ترین سلاح ها را دریافت می کند، قدرتمندترین پشتوانه های سیاسی و رسانه ای را در اختیار دارد و همچنین از اطلاعات جاسوسی آمریکا نیز برای نظارت دقیق تر بر فعل و انفعالات حزب الله بهره می برد.

اما حزب الله چه؟ گزارش های رسانه ای حاکی از آن است که حزب الله دارای سه یگان ویژه است که هر کدامشان متشکل از هزار الی هزار و پانصد نفر است و البته همه اعضای این یگان ها نیز مستقیماً در کار نظامی نیستند. البته تعداد نیروهای مردمی حزب الله بسیار بیشتر از این است.

حزب الله از یک سری سلاح های متعارف سبک و نیمه سنگین استفاده می کند و بزرگترین برگ برنده اش، موشک هایی است که بین 12 تا 200 کیلومتر برد دارد.

مقامات جاسوسی سیا برآورد می کنند که حزب الله حدود 12 هزار موشک کوتاه برد دارد و معتقدند که تعداد موشک های دارای برد 200 کیلومتر حزب الله درصد کمی از این حجم موشکی را تشکیل می دهد.

البته برخی منابع رسانه ای، تعداد این موشک ها را تا 15 هزار نیز تخمین زده اند.

با اتکا به چنین اطلاعاتی است که اسراییلی ها منتظرند حزب الله آخرین موشک اش را نیز شلیک کند تا دیگر برگ برنده ای در دست نداشته باشد.

با این حال، واقعاً معلوم نیست آیا منابع اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا و اسراییل در تخمین تعداد موشک های حزب الله دقت عمل داشته اند یا خیر.

در جنگ قبلی حزب الله و اسراییل در سال 1996، برآورد جاسوسان حاکی از آن بود که حزب الله فقط یک هزار موشک کوتاه برد دارد. آنها چنین محاسبه کردند که حزب الله اگر هر روز یکصد موشک شلیک کند، پس از 10 روز، دیگر چیزی در چنته نخواهد داشت ولی پس از گذشت 16 روز و شلیک 1600 موشک، حزب الله همچنان به موشک باران مواضع اسراییلی ها می پرداخت و چنین شد که دولت وقت تل آویو، تن به آتش بس و مذاکره غیر مستقیم داد.

مروری بر جنگ در سه هفته اول، بدون هیچ مبالغه ای نشان می دهد ارتش اسراییل ناکام بزرگ نبرد بوده است. گمان آنها، بر این بود که طی یک عملیات سریع، خود را تا رودخانه لیتانی برسانند و سپس پذیرای آتش بس باشند ولی هنوز نتوانسته اند به یک پیشروی مطمئن نائل شوند.

عمده درگیری های بین دو طرف که در خاک لبنان انجام می شود، مبتنی بر "حمله و عقب نشینی" است و نکته مهم این است که این درگیری ها، در مناطق نزدیک به مرز صورت می گیرد نه در عمق خاک لبنان.

از سوی دیگر، درست پس از آنکه دولت اولمرت اعلام کرد که توان موشکی حزب الله را نابود کرده، رکود شلیک موشک های حزب الله در طول یک روز شکسته شد و روز چهارشنبه، 300 موشک به شهرهای مختلف شمال اسراییل پرتاب شد و سپس در صبح روز پنجشنبه، شهر «بیسان» که پایین تر حیفا و عفوله و در فاصله 75 کیلومتری مرز است، برای اولین بار هدف حملات موشکی قرار گرفت.
در جنگ اطلاعاتی نیز حزب الله نشان داده است که «موساد» را هم می شود بازی داد.

اسراییلی ها، هر چند توانسته اند برخی انبارهای مهمات و سکوهای شلیک موشک حزب الله را هدف قرار دهند ولی برغم توانمندی های جاسوسی خویش، در شناسایی محل استقرار تسلیحات حزب الله که گفته می شود در تونل های زیر زمینی است، ناکام مانده اند.

همچنین برغم ماموریت ویژه موساد و یگان های اطلاعاتی ارتش، هنوز نتوانسته اند حتی یک نفر از مقامات ارشد حزب الله را ترور کنند یا بربایند.

عملیات روز سه شنبه آنها در بیمارستان دارالحکمه بعلبک نیز برای دستگیری عضو شورای رهبری حزب الله در بقاع نیز با شکست مواجه شد.
اما سوال بزرگ اینجاست که حزب الله تا چه زمانی می تواند در مقابل ارتشی که نگران تمام شدن تسلیحاتش نیست مقاومت کند؟

جنگ فرسایشی، هر چند حزب الله را نیز متضرر می کند ولی بیشترین آسیب را به اسراییل می زند چه آنکه ساختار جامعه اسراییل به گونه ای است که جنگ طولانی مدت را بر نمی تابد. مروری بر جنگ های اسراییل نیز حاکی از آن است که همه جنگ های آن، کوتاه مدت بوده است. اسراییل، حتی جنگ با ارتش های کشورهای عربی را نیز در شش روز به سود خود پایان داده بود.

با توجه به این سابقه، استمرار وضعیت جنگی، آن هم با یک «گروه» می تواند آشفتگی های درونی اسراییل را باعث شود و حتی روند مهاجرت یهودیان به اسراییل را در آینده، با چالش های جدی مواجه سازد. بنابراین اسراییل چاره ای جز یک حمله گسترده و با تمام توان برای یکسره کردن تکلیف حزب الله ندارد. مقامات تل آویو نیز تاکید کرده اند که این کار را ولو با دادن تلفات بیشتر انجام خواهند داد تا یکبار برای همیشه از دست حزب الله خلاص شوند.

اما مشکل بزرگ آنها این است که مطمئن نیستند حمله زمینی گسترده به جنوب لبنان می تواند منجر به پیروزی سریع آنها شود به ویژه آنکه طی روزهای نخست جنگ، با ایجاد درگیری های نقطه ای، توان حزب الله را سنجیده اند و این را نیز می دانند که گروه با تجربه حزب الله، هنوز دست خود را کاملاً رو نکرده است.

با این حال، باز نمی توان با خوش بینی مطلق به ماجرا نگاه کرد و همانند برخی مقامات و رسانه های وطنی، مدعی شد که پایان این جنگ نابودی اسراییل است.

این نگرانی همچنان وجود دارد که اسراییل در حملات اخیر خود بتواند توان رزمی حزب الله را به طور قابل ملاحظه ای کاهش دهد و در نهایت ولو با تحمل تلفات فراوان (و البته سانسور شدید خبری آن) ساختارهای تشکیلاتی حزب الله را از کارآمدی کنونی بیندازد..
توان موشکی، برتری در جنگ های نامنظم و حمایت نیروهای مردمی، سه فاکتور مهم حزب الله در موجه با اسرائیل است و تا زمانیکه از این سه برگ برنده بهره مند است می تواند به مقاومت ادامه دهد .

اسرائیل نیز این را به خوبی می داند و از این رو به شدت می کوشد زرادخانه موشکی حزب الله را از بین ببرد و با بمباران منطق مسکونی، اهالی منطقه را فراری دهد و منطقه را ز نیرو های مردمی خالی کند. اما برای در هم شکستن برتری حزب الله در جنگ های نامنظم هنوز نسخه ای ندارد، هرچند که در دو مورد دیگر نیز تا کنون نسخه هایش جواب مناسبی نداشته است .

اگر اسرائیل اطمینان یابد که در صورت اشغال یک نوار امنیتی تا رودخانه لبنانی در باتلاقی به نام جنوب لبنان گرفتار نخواهد شد، به احتمال قوی حمله گسترده را آغاز خواهد کرد که یک جنگ بزرگ، خونین و تعیین کننده خواهد بود.

دولت اسرائیل 4 روز پیش حمله گسترده زمینی به جنوب لبنان را تصویب کرد و متعاقب آن حرکت تانک های ارتش اسرائیل آغاز شد. ولی آن حمله گسترده شکل نگرفت و مشخص شد که تل آویو هنوز به باتلاق نشدن جنوب لبنان اعتقاد ندارد و بیشتر درصدد انجام عملیات روانی بوده است.

با همه این اوصاف نباید در قدرت نظامی حزب الله مبالغه کرد و در افکار عمومی انتظارات نا بجا ایجاد نمود. چه آنکه نتیجه نبرد، نه در صفحه روزنامه ها و سایت های خبری و تظاهرات ضد جنگ که در میدان جنگ مشخص خواهد شد.