نامه ايران به شوراي حكام درباره بدقولي‌هاي آمريكا، فرانسه و آلمان

ايران در نامه‌اي سرگشاده در نشست شوراي حكام بدقولي‌هاي گذشته آمريكا، فرانسه و آلمان را در معاملات سوخت هسته‌اي افشا کرد.

به گزارش فارس، متن كامل نامه ايران درباره بدقولي‌هاي آمريكا، فرانسه و آلمان در معاملات سوخت به شرح زير است.

1-سوخت هسته‌اي ايران در آمريكا

بر اساس قرارداد بين سازمان انرژي اتمي ايران و شركت AMF آمريكا، اين شركت آمريكايي به جايگزيني سوخت 93 درصد غني شده با سوخت تازه براي راكتور تحقيقاتي تهران و بعلاوه براي افزايش توان راكتور از 5 به 10 مگاوات و براي بالابردن قابليت‌هاي آن به نوع پيشرفته تر تحت عنوان TRIGA متعهد شده بود. مجموعه‌هاي سوخت در سال 1980 آماده انتقال به ايران بود ولي دولت آمريكا نه به اين شركت اجازه صادرات سوخت را به ايران داد و نه اجازه داد 2 ميليون دلاري را كه ايران قبل از انقلاب اسلامي پرداخت كرده بود به ايران مسترد شود.

2-سوخت هسته‌اي ايران در آلمان

بر اساس قرارداد ايران و آلمان قبل از انقلاب اسلامي، آلمان متعهد شده بود تا سوخت مورد نياز نيروگاه هسته اي بوشهر را تامين كند. در حالي كه 70 درصد توليد سوخت تقريبا انجام شده بود روند توليد در سال 1980 متوقف شد. بعد از سالها درخواست، نهايتا بر اساس تصميم دادگاه، شركت زيمنس آلمان (كه جايگزين شركت قبلي KWU) مقرر شد كه در 18 ژوئن 1982، 110 تن اورانيوم با غناي پايين به صورت هگزا فلوريد اورانيوم (UF6) و 392 تن دورريز به جمهوري اسلامي ايران تحويل دهد.

در حالي كه دولت آلمان اجازه نداد كه اين انتقال صورت گيرد و بعد از يك دهه تلاش ايران هيچ چاره‌اي نداشت مگر اينكه اورانيوم خود را در 23 جولاي 2003 به شركت غني سازي اورانيوم اروپايي (EURENCO) بفروشد.

3-سوخت هسته‌اي ايران در فرانسه

بر اساس قراردادي كه در سال 1977 امضاء شد "شركت ‍COMOREX آلمان " توافق كرد كنستانتره اورانيوم را به UF6 تبديل كند. هر چند به دنبال پيروزي انقلاب اسلامي دولت فرانسه به شركت مذكور اجازه تحويل 50 تن اورانيوم طبيعي را در حالت UF6 به ايران با توجه به راي دادگاه لوزان نداده است.

4-سهم ايران در شركت غني سازي Eurodif

پيشينه: Eurodif يك شركت چند مليتي است كه در زمينه غني سازي اورانيوم از طريق تكنيك انتشار (Deffiusion) فعاليت مي‌كند. فرانسه، ايتاليا ،اسپانيا سوئيس و بلژيك شركت Eurodif را در تاريخ 20 دسامبر سال 1973 تاسيس كردند. به دنبال اتفاقاتي كه رخ داد، مانند خروج سويس در مارس 1974 و تغيير سهام ايتاليا توسط اين كشور، ايران به يك سهامدار غير مستقيم در Eurodif از طريق يك شركت فرانسوي ايراني به نام Sofidif (به ترتيب 60 درصد شركت COGEMA فرانسه، 40 در صد سازمان انرژي اتمي ايران)
توزيع سهام به صورت 56.667 درصد فرانسه، ايتاليا 11.111 درصد، اسپانيا 11.111 درصد، اسپانيا 11.111 درصد، بلژيك 111/11 در صد و ايران 10 درصد. ايران در همين راستا متعهد شده بود تا وامي به ارزش يك ميليارد دلار به كميسارياي انرژي اتمي فرانسه بدهد.

در واقع بسيار جاي تعجب و تاسف است كه ايران به عنوان دارنده 10 درصد از سهام شركت معتبر Eurodif كه بابت آن يك ميليارد دلار وام پرداخت كرده است نتوانسته كوچكترين خدماتي از غني سازي را براي راكتور تحقيقاتي تهران و يا نيروگاه بوشهر دريافت كند. اين به علاوه 50 تن اورانيومي است كه در غالب UF6 هنوز توسط فرانسه به ايران تحويل نشده است.چنين اقداماتي بر اساس منطق قدرت و بي اعتنا به حق و حقيقت است.

كشورهاي عضو آژانس بين المللي انرژي اتمي مطمئنا براي مشاهده اينكه آژانس چگونه به درخواست و حق مشروع جمهوري اسلامي ايران چگونه واكنش نشان مي دهد هوشيار خواهند بود.